سقط جنین

سقط جنین
آی‌سی‌دی-۱۰	O04
آی‌سی‌دی-۹	779.6
دادگان بیماری‌ها	۴۱۵۳
مدلاین پلاس	002912
ای‌مدیسین	article/۲۵۲۵۶۰
پیشنت پلاس	سقط جنین

سقط جنین (به انگلیسی: Abortion) به معنی از دست رفتن محصول حاملگی (جنین یا رویان) قبل از هفته ۲۰ بارداری است ولی پزشکان بیشتر از این اصطلاحات برای توصیف هر نوع ختم حاملگی در سه‌ماهه اول بارداری استفاده می‌کنند.

سقط جنین، به معنای پایان یافتن بارداری در هر مرحله‌ای است که زندگی نوزاد در جریان است، اگرچه غالباً به لحاظ فنی و تخصصی، خاتمه یافتن بارداری به واسطهٔ جراحی یا خارج کردن جنین یا رویان از رحم (پیش از آنکه قادر به ادامه حیات باشد) را سقط جنین می‌گویند. مرگ جنین اگر بصورت خود به خود رخ می‌دهد به آن سقط خودبه‌خودی (ناخواسته) (به انگلیسی: Miscarriage) گفته می‌شود.

مقدمه

در کشورهای توسعه یافته، مدت مدیدی است که سقط جنین خود خواسته و قانونی به لحاظ پزشکی از امن‌ترین فرایندها محسوب می‌شود. با این حال سقط جنین ناسالم (که توسط فرد، بدون آموزش مناسب و یا خارج از محیط‌های پزشکی انجام می‌شود) سالانه حدود ۷۰ هزار مرگ مادر و ۵ میلیون معلول، در سطح جهان به جا می‌گذارد. سالانه حدود ۴۲ میلیون سقط جنین انجام می‌شود که تخمین زده شده‌است که ۲۰ میلیون از آنها به شکلی ناسالم انجام شده‌است. چهل درصد زنان حاملهٔ جهان از داشتن امکانات درمانی و حق انتخاب برای سقط جنین محروم هستند. سقط جنین عمدی (خواسته) دارای سابقهٔ تاریخی طولانی است و توسط روش‌های مختلفی چون سقط‌کننده‌های گیاهی، استفاده از ابزار تیز، آسیب جسمانی، و دیگر روش‌های سنتی انجام می‌شده است. علم پزشکی معاصر با بهره‌گیری از داروها و روش‌های جراحی، سقط جنین را راحت کرده‌است. قانونی بودن، همه‌گیر بودن، وضعیت فرهنگی، و وضعیت مذهبی در نوع نگاه به سقط جنین، تفاوت قابل ملاحظه‌ای ایجاد می‌کند. در بسیاری از نقاط جهان، بحث‌های جنجالی بر سرِ قانونی و اخلاقی بودن، سقط جنین وجود دارد. از آنجایی که دست‌رسی به آموزش و خدمات تنظیم خانواده برای پیشگیری از بارداری در سراسر جهان، در حال افزایش است، سقط جنین به طور گسترده‌ای در حال کاهش است.

تاریخچه

سقط جنین خود خواسته دارای سابقهٔ طولانی‌ای می‌باشد و می‌توان رده‌هایی از آن را در تمدن‌های مختلفی چون چین در زمان شننونگ (۲۷۰۰ قبل از میلادی)، مصر باستان در زمان ابری‌های پاپیروس (۱۵۵۰ قبل از میلاد) و امپراطوری روم در زمان جوونال (۲۰۰ قبل از میلاد) یافت. شواهد نشان می‌دهد که سقط جنین از طریق روش‌هایی چون گیاهان، ادوات تیز، استفاده از فشارهای شکمی و روش‌های دیگر انجام می‌شده‌است. برخی از محققان پزشکی و مخالفان سقط جنین خاطر نشان می‌کنند که سوگند دانشجویان پزشکی در یونان باستان، آنها را از انجام سقط جنین منع می‌کرده‌است. با این حال دسته‌ای دیگر از پژوهش‌گران با این تفسیر مخالف‌اند متون پزشکی مربوط به طب بقراط، حاوی شرح روش‌های نافرجام و یادداشت‌هایی مربوط به خطرات ناشی از سقط جنینِ ناامن است. در مسیحیت، پاپ (۹۰–۱۵۸۵) به عنوان اولین پاپ اشاره کرد که سقط جنین بدون در نظر گرفتن این‌که در چه مرحله‌ای از حاملگی باشد، قتل محسوب می‌شود. کلیسا قبلاً بر سر این‌که آیا سقط جنین قتل محسوب می‌شود یا نه، مجزا شده بود و مخالفت با سقط جنین تا قرن ۱۹، به طور سرسختانه‌ای ادامه داشت. سقط جنین در اسلام تا زمانی مجاز است که به اعتقاد مسلمانان روح در جنین دمیده نشده باشد. در زمانِ دمیده شدن روح در جنین، بین متکلمان اختلاف وجود دارد، عده‌ای معتقدند این زمان ۴۰ روز بعد از لقاح است و عده‌ای دیگر این زمان را ۱۲۰ روز بعد از لقاح در نظر گرفته‌اند. با این حال سقط جنین عمدتاً در مناطق اسلامی با اعتقاد بالا هم‌چون محدودهٔ خاومیانه و شمال آفریقا، به‌شدت محدود می‌شود و یا این‌که ممنوع است. پیشرفت تکنیک‌های سقط جنین در اروپا و آمریکا، از قرن ۱۷میلادی آغاز شد. با این وجود، محافظه‌کاری اغلب پزشکان در رابطه با مسایل جنسی، از گسترش وسیع تکنیک‌های امن سقط جنین جلوگیری به عمل آورد. برخی پزشکان به تبلیغ خدمات خود دست زدند و فعالیت‌های آنان تا قرن ۱۹ یعنی زمانی که سقط جنین هم در آمریکا و هم در بریتانیا ممنوع شد، تحت کنترل و نظارت گسترده قرار نداشت. گروه‌های مرتبط با کلیسا و نیز پزشکان در جنبش‌های ضدِ سقطِ جنین شدیداً تأثیرگذار بوده‌اند. در آمریکا، تا حدود ۱۹۳۰سقط جنین از زایمان به مراتب خطرناک‌تر بود، در این زمان بهبود فزاینده شیوه‌های سقط جنین نسبت به زایمان، موجب امن‌تر شدن سقط جنین می‌شد[یادداشت۴]. اتحاد جماهیر شوروی (۱۹۱۹)، ایسلند (۱۹۳۵) و سوئد (۱۹۳۸) از اولین کشورهایی بودند که برخی یا همه اشکال سقط جنین را قانونی کردند. در آلمانِ نازیِ ۱۹۳۵، قانونی تصویب شد که به موجب آن سقط جنین برای کسانی که «به طور ارثی بیمار» تلقی می‌شدند، مجاز شمرده می‌شد، در حالی‌که زنانی که به نژاد آلمان تعلق داشتند، به ویژه، از سقط جنین منع می‌شدند.

انواع

سقط جنین عمدی (خودخواسته)

هرسال در جهان حدود ۲۰۵ میلیون بارداری اتفاق می‌افتد. بیش از یک سوم آنها ناخواسته هستند و در حدود یک پنجم به سقط جنین عمدی ختم می‌شوند. بیشتر سقط‌ها ناشی از بارداری‌های ناخواسته می‌باشند. یک بارداری می‌تواند به طور خودخواسته به شیوه‌های گوناگون به سقط جنین بیانجامد. شیوهٔ انتخاب شده معمولاً به سن رویان یا جنین وابسته‌است، که اندازه‌اش در جریان بارداری رشد می‌کند. هم‌چنین ممکن است روش‌های ویژه‌ای با توجه به قانون، دسترس پذیری در منطقه، و ترجیح پزشک یا بیمار انتخاب گردد. دلایل انجام سقط‌های عمدی:

• درمانی سقط در پزشکی هنگامی درمانی گفته می‌شود که برای حفظ جان زن باردار، پیش‌گیری از آسیب به سلامت جسمی یا روحیِ زن، دلالت نشانه‌ها بر بالا بودن احتمال ابتلای جنین به بیماری یا مرگ پیش‌رس یا معلولیت، یا کاهش انتخابی تعداد جنین‌ها به منظور پایین آوردن احتمال خطر برای سلامت جنین در بارداری‌های چندگانه انجام شود.
• انتخابی سقط انتخابی یا داوطلبانه سقطی است که بنا به خواستِ زن به دلایل غیرپزشکی به دست خود و یا دیگری انجام شده باشد.

سقط جنین غیرعمدی (ناخواسته)

نوشتار اصلی: سقط خودبه‌خودی

سقط جنین ناخواسته یا غیرعمدی، خروج ناخواسته رویان یا جنین پیش از هفتهٔ بیستم تا بیست و دوم بارداری است^∗. چنانچه بارداری پیش از سی و هفت هفته خاتمه یابد و منجر به تولد نوزادی زنده گردد، «تولد زودرس»^∗ یا «پیش از موعد»^∗ تلقی می‌شود. جنینی که پس از حیات یافتن، در رحم و یا در زمان وضع حمل بمیرد، عموماً با اصطلاح «جنین مرده به دنیا آمد»^∗ شناخته می‌شود. تولد پیش از موعد و زایمانِ جنین مرده، عموماً سقط جنین تلقی نمی‌شوند، اگرچه استفاده از این اصطلاحات گاهی با یک‌دیگر هم‌پوشانی پیدا می‌کند. تنها۳۰ تا ۵۰ ٪ از لقاح‌ها، سه‌ماهه اول را با موفقیت پشت سر می‌گذارند، حجم قابل توجهی از آن دسته از لقاح‌ها که به ثمر نمی‌رسند، پیش از آن‌که زن از عمل لقاح مطلع شده باشد، از بین می‌روند و بسیاری از بارداری‌ها پیش از آنکه پزشکان توانایی تشخیص رویان را داشته باشند خاتمه می‌یابند. در بررسی از حداقل ۵۰ ٪ از بارداری‌های زود خاتمه یافته، شایع‌ترین دلیل سقط جنینِ غیرعمدی در طول سه‌ماهه اول بارداری، اختلالات کروموزومی است[۱۰][۱۶]، از جمله سایر دلایل می‌توان به بیماری‌های عروقی (همچون لوپوس)، دیابت، سایر مشکلات هورمونی، عفونت و اختلالات رحمی اشاره کرد. بالا رفتن سن مادری و سابقه بیمار در سقط غیرعمدی جنین، به عنوان دو عامل اساسی مرتبط با افزایشِ ریسکِ سقطِ غیرعمدی شناخته می‌شوند. سقط جنین غیرعمدی، هم‌چنین ممکن است در نتیجه تروما یا ضربه اتفاقی نیز رخ دهد.

ایمنی سقط جنین

خطرات بهداشتی سقط جنین بستگی به این دارد که آیا روش انجام، بدون خطر و یا غیربهداشتی است. سازمان جهانی بهداشت سقط جنین ناامن را روشی تعریف می‌کند که افراد غیر ماهر، با وسایل خطرناک و یا در مراکز غیر بهداشتی انجام می‌دهند. سقط جنینی که در کشورهای توسعه یافته مطابق با قوانین انجام می‌شود، جزو کم خطرترین عمل‌های پزشکی است. در ایالات متحده، خطر مرگ مادران از سقط جنین ۰٫۵۶ در هرصدهزار سقط جنین است و حدود ۱۲٫۵ بار امن تر از زایمان (۷٫۰۶ مرگ و میر مادران در هر صدهزار تولد زنده) می‌باشد. خطر مرگ و میر مرتبط با سقط جنین با افزایش سن حاملگی افزایش می‌یابد، اما هنوز پایین‌تر از زایمان در ۲۱ هفتگی حاملگی است.

روش‌ها

• آسپیراسیون خلاء^∗ در سه‌ماهه اول امن‌ترین روش سقط جراحی است و می‌تواند در یک مطب مراقبت‌های اولیه، کلینیک سقط جنین، یا بیمارستان انجام شود. عوارض نادر هستند و می‌تواند سوراخ شدگی رحم، عفونت لگن خاصره، ماندن جفت و نیاز به تخلیه مجدد باشد. آنتی بیوتیک پیشگیرانه (مانند داکسی سیکلین یا مترونیدازول) به طور معمول قبل از سقط جنین انتخابی داده می‌شود، چون اعتقاد بر این است که به طور قابل ملاحظه‌ای خطر عفونت پس از عمل رحم را کاهش می‌دهد. عوارض پس از سقط سه‌ماهه دوم شبیه به عوارض افرادی است که بعد از سه‌ماهه اول سقط می‌کنند و تا حدودی به روش انتخاب شده بستگی دارد.
• اتساع و تخلیه^∗ بررسی کتابخانه‌ای کوکران در سال ۲۰۰۸ نشان داد که اتساع و تخلیه از روش‌های دیگر سقط در سه‌ماهه دوم امن‌تر بود.
• سقط دارویی سقط دارویی با میفه پریستون و میزوپروستول پس از ۴۹ روز از سن حاملگی مؤثر است. در زنان تا ۶۳ روز پس از سن حاملگی استفاده شده‌است، البته با افزایش خطر عدم موفقیت (با نیاز به سقط جنین جراحی) سقط جنین دارویی به اندازه سقط جنین جراحی در سه‌ماهه اول، امن است، اما همراه با درد بیشتر و موفقیت کمتر است. به بطور کلی، خطر عفونت رحم، به روش دارویی از سقط جراحی کمتر است، هر چند در سال ۲۰۰۵ چهار مورد مرگ و میر پس از سقط‌های دارویی، ناشی از عفونت با کلستریدیوم سوردلی گزارش شده‌است. پس از این، برخی از ارائه دهندگان سقط جنین استفاده از آنتی بیوتیک پیشگیرانه را همراه با سقط دارویی شروع کرده‌اند.

سقط جنین ناامن علت عمده‌ای از آسیب و مرگ در میان زنان در سراسر جهان است. اگر چه داده‌ها مبهم هستند، تخمین زده می‌شود که سالانه حدود ۲۰ میلیون سقط جنین نا امن انجام می‌شوند، که ۹۷ ٪ آن در کشورهای در حال توسعه رخ می‌دهد.[۱] نتیجه سقط جنین غیربهداشتی، سالانه حدود ۶۸۰۰۰ مرگ و میر و میلیون‌ها آسیب است. اعتقاد بر این است که شرایط قانونی سقط جنین نقش عمده‌ای در میزان سقط جنین ناامن دارد. به عنوان مثال، در سال ۱۹۹۶ قانونی کردن سقط جنین در آفریقای جنوبی تأثیر مثبت و فوری، حدود ۹۰ درصد کاهش، در میزان عوارض مرتبط با سقط جنین، و مرگ و میر ناشی از سقط جنین داشت. سازمان بهداشت جهانی با تأکید بر قانونی کردن سقط جنین، آموزش پرسنل پزشکی، و حصول اطمینان از دسترسی به خدمات بهداشت باروری از رویکرد سلامت عمومی حمایت می‌کند.

فرضیه سرطان پستان

برخی مطالعات ارتباط بین سقط و سرطان پستان را نشان داده‌اند. طرفداران ارتباط علیتی بین این دو معتقدند که وقفه در رشد طبیعی پستان در دوران بارداری سلولهای نابالغی را ایجاد می‌کند که بیشتر مستعد سرطان در سینه‌است. با این حال، جامعه علمی پس از بررسی شواهد و تحقیقات دقیق نتیجه گرفته‌است که چنین ارتباطی وجود ندارد. نهادهای مهم پزشکی، از جمله سازمان بهداشت جهانی، مؤسسه ملی سرطان ایالات متحده، انجمن سرطان و… همه به این نتیجه رسیدند که سقط جنین، سرطان پستان ایجاد نمی‌کند. مفهوم یک ارتباط علیتی بین سقط جنین عمدی و سرطان پستان در حال حاضر عمدتاً توسط گروه‌های طرفدار زندگی ترویج می‌شود.

بهداشت روانی

توافق کنونی علمی بر آن است که هیچ رابطه علت و معلولی بین سقط جنین و مشکلات سلامت روانی وجود ندارد. انجمن روانشناسی آمریکا بر اساس شواهد علمی موجود، به این نتیجه رسیده‌است که یک مرتبه سقط جنین تهدیدی برای بهداشت روانی زنان نیست، و مشکلات سلامت روانی در این زنان بعد از سقط در سه‌ماهه اول بیشتر از مشکلات پس از حاملگی ناخواسته نیست. برخی مطالعات با نتیجه‌گیری فوق مخالف است، و معتقد است که افزایش قابل توجهی در مشکلات روحی و روانی پس از سقط وجود دارد. با این حال، این مطالعات به دلیل نادیده گرفتن سابقه اختلالات روانی، شدت یا عدم هرگونه از این اختلالات، یا انتخاب نادرست گروه‌های شاهد به دلیل نادیده گرفتن متغیرهای مداخله گر در آنها از سوی پژوهشگران و سازمان‌های حرفه‌ای مورد انتقاد قرارگرفته‌اند.

میزان سقط جنین

تعداد سقط جنین انجام شده در سراسر جهان بین سال‌های ۱۹۹۵ و ۲۰۰۳ از ۴۵ میلیون به ۴۱ میلیون نفر کاهش یافته‌است، که به معنی کاهش در میزان سقط جنین از ۳۵ به ۲۹ در هر ۱۰۰۰ زن است. بیشترین کاهش در کشورهای توسعه یافته با کاهشی از ۳۹ به ۲۶ در هر ۱۰۰۰ زن در مقایسه با کشورهای در حال توسعه، که کاهشی از ۳۴ به ۲۹ در هر ۱۰۰۰ زن رخ داده‌است. از مجموع حدود ۴۲ میلیون سقط جنین، ۲۲ میلیون ایمن رخ داده‌است و ۲۰ میلیون مخفیانه و غیربهداشتی است. به طور میانگین، فراوانی سقط جنین در کشورهای در حال توسعه (که در آن سقط جنین به طور کلی محدود است) به فراوانی در کشورهای توسعه یافته (که در آن سقط جنین به طور کلی بسیار کمتر محدود است) شباهت دارد. اندازه‌گیری میزان سقط جنین در مکان‌هایی که سقط جنین در آنها غیرقانونی هستند، بسیار دشوار است به عقیده مؤسسه گات ماچر و صندوق جمعیت سازمان ملل متحد، میزان سقط جنین در کشورهای در حال توسعه تا حد زیادی به علت عدم دسترسی به روش‌های ضد بارداری مدرن می‌باشد؛ با فرض هیچ تغییری در قوانین سقط جنین، با دسترسی به روش‌های ضد بارداری سالانه حدود ۲۵ میلیون سقط جنین کمتر رخ می‌دهد، از جمله تقریباً ۱۵ میلیون کمتر سقط جنین ناامن. بروز سقط جنین عمدی بصورت منطقه‌ای متفاوت است. برخی از کشورها، از جمله بلژیک (۱۱٫۲ از ۱۰۰ حاملگی شناخته شده) و هلند (۱۰٫۶ در ۱۰۰)، نسبت پایینی از سقط جنین عمدی داشته‌اند. برخی دیگر مانند روسیه (۶۲٫۶ از ۱۰۰) رومانی (۶۳ از ۱۰۰) و ویتنام (۴۳٫۷ از ۱۰۰) نسبتی بالا داشته‌اند (داده‌های سه کشور اخیر کاملاً مجهول است). نسبت جهانی تخمین زده شده ۲۶ درصد بود، میزان جهانی—۳۵ در هر ۱۰۰۰ زن.

• به تازگی یک پژوهش نشان داده است که میزان انجامِ سقط‌جنین در کشورهای مختلف، صرف‌نظر از اینکه در آنها سقط‌جنین امری قانونی است یا نه یکسان است. تفاوت عمده بین کشورهایی که سقط در آنها قانونی است و کشورهایی که سقط در آنها به شدت ممنوع است در این است که در کشورهای دستهٔ اول، سقط‌جنین در شرایطی از نظر پزشکی ایمن و بی‌خطر صورت می‌گیرد در حالیکه در کشورهای دستهٔ دوم که سقط امری غیرقانونی است معمولاً این عمل در شرایطی از نظر پزشکی ناایمن صورت می‌گیرد. این در حالی‌ست که سالانه ده‌ها هزار زن، به دلیلِ دشواری‌ها و مشکلاتِ ناشی از سقط‌های انجام‌شده به روشِ ناایمن و غیربهداشتی جان خود را از دست می‌دهند.
• میزان انجام سقط‌جنین با میزان دسترسی به روش‌های کنترلِ بارداریِ کارآمد «همبستگی» دارد، به شکلی که هرچه در کشوری ابزارهای کنترل بارداری کمتر در دسترس باشد، میزانِ انجام سقط‌جنین بالاتر است. همان‌طور که در یک مقاله عنوان شده است، «سریع‌ترین راه برای کاهشِ میزانِ سقط‌جنین، فراهم‌کردنِ ابزارهای پیشگیری از بارداریِ قابل اعتماد است.»
• براساس آمار جهانی میزان شیوع سقط مکرر جنین ۳ تا ۴ درصد کل بارداری‌ها است. سقط مکرر علل مختلفی دارد که از جمله آنها می‌توان به عوامل ژنتیکی اشاره کرد که عامل بروز ۵ تا ۱۰ درصد سقط‌های مکرر و ۶۰ تا ۷۰ درصد کل سقط‌ها در جهان محسوب می‌شود.

سن حاملگی و روش آن

میزان سقط جنین به مرحله بارداری و روش انجام آن بستگی دارد. در سال ۲۰۰۳، مراکز کنترل و پیشگیری بیماری (CDC) گزارش کرد که ۲۶ ٪ از سقط جنین‌ها در حاملگی کمتر از ۶ هفته، ۱۸ درصد در ۷ هفته، ۱۵ درصد در ۸ هفته، ۴٫۱ درصد در ۱۶ … تا۲۰ هفته و ۱٫۴ ٪ در بیش از ۲۱ هفته رخ داده‌است. ۹۰٫۹ ٪ از سقط‌ها از طریق «کورتاژ» (مکش- آسپیراسیون، اتساع و کورتاژ، اتساع و تخلیه)، ۷٫۷ ٪ بوسیله دارو (میفه پریستون)، ۰٫۴ ٪ با «تزریق داخل رحمی» (محلول نمکی یا پروستاگلندین)، و ۱٫۰ ٪ از طریق «روش‌های دیگر» (از جمله سزارین و هیسترکتومی) انجام شده‌است. طبق نظر CDC، با توجه به مشکلات جمع‌آوری اطلاعات، داده‌ها باید بصورت تجربی مشاهده گردند و برخی از مرگ و میرهای جنین در بیش از ۲۰ هفتگی ممکن است مرگ و میر طبیعی باشند که به خاطر خارج نمودن جنین با همان روش سقط جنین عمدی به اشتباه تحت عنوان سقط جنین گزارش شده‌اند. مؤسسه گات ماچر ۲۲۰۰ مورد اتساع کامل و تخلیه مکشی را طی سال ۲۰۰۰ در ایالات متحده برآورد کرده‌است، این تعداد ۰٫۱۷ ٪ از تعداد کل سقط جنین انجام شده در آن سال است. به طور مشابه در انگلستان و ولز در سال ۲۰۰۶، ۸۹ درصد از سقط‌ها در ۱۲ هفتگی یا کمتر از آن، ۹ درصد بین ۱۳ تا ۱۹ هفتگی، و ۱٫۵ ٪ در بیش از ۲۰ هفتگی بارداری انجام شده‌است. ۶۴ ٪ از سقط‌های گزارش شده به روش دمیدن هوا، ۶ درصد توسط E & D، و ۳۰ ٪ دارویی بود.

عوامل شخصی و اجتماعی

مطالعه‌ای که در سال ۱۹۹۸ در ۲۷ کشور دربارهٔ دلایل زنان برای خاتمه بارداری انجام شد نشان داد شایع‌ترین دلیل زنان برای سقط جنین، به تعویق انداختن بچه دار شدن به زمان مناسب تر و یا تمرکز قوا و منابع بر روی کودکان موجود بود. شایع‌ترین دلایل عوامل اجتماعی - اقتصادی بودند مانند ناتوانی در پرداخت هزینه کودک از جمله هزینه‌های مستقیم برای تربیت فرزند و یا از دست دادن درآمد هنگام مراقبت از فرزند، عدم حمایت از سوی پدر، عدم توانایی مالی برای داشتن کودکان اضافی، تمایل به ارائه تحصیل برای کودکان موجود، اختلال در تحصیل، مشکلات رابطه با شوهر و ذکر این که او بیش از حد جوان و بیکار است. مطالعه‌ای در سال ۲۰۰۴ که در آن زنان آمریکایی در کلینیکی پرسشنامه‌ای را پاسخ دادند نتایج مشابهی داشت. بررسی سال ۱۹۹۸ خطر برای سلامت مادران را دلیل اصلی با نسبت ۵–۱۰ درصد در هفت کشور و ۲۰–۳۸ ٪ در سه کشور (کنیا، بنگلادش و هند) عنوان کرد. در گزارش ۱۹۹۷ ایالات متحده، سلامت مادران «مهم‌ترین دلیل» ۳٪ از زنان و نگرانی از سلامت جنین دلیل ۳٪ دیگر عنوان شد. در سال ۲۰۰۴ در نظر سنجی در آمریکا ۱٪ از زنانی که سقط جنین داشتند در نتیجه تجاوز باردار شده بودند و ۰٫۵ ٪ در اثر زنای با محارم. مطالعه‌ای در سال ۲۰۰۲ در آمریکا به این نتیجه رسید که ۵۴ ٪ از زنانی که سقط جنین داشتند هنگام باردار شدن از یکی از روشهای ضد بارداری استفاه می‌کردند در حالیکه ۴۶ ٪ از این روشها استفاده نمی‌کردند. ۴۹ ٪ از افراد از کاندوم، استفاده ناپایدار و ۷۶ ٪ از آنها قرص ضد حاملگی خوراکی ترکیبی مصرف کرده بودند؛ ۴۲ ٪ از کسانی که کاندوم استفاده کرده بودند عدم موفقیت را در نتیجه لغزش و یا پارگی عنوان کردند. مؤسسه گات ماچر تخمین زده‌است که "اکثر سقط جنین‌ها را در ایالات متحده زنان اقلیت‌ها انجام می‌دهند "چون زنان اقلیت "میزان بسیار بالاتری از بارداری ناخواسته دارند." برخی از سقط جنین‌ها در نتیجه فشارهای اجتماعی است. از جمله ندادن حق به افراد معلول برای داشتن فرزند، اولویت برای کودکانی از جنس خاص، تقبیح مادران مجرد، حمایت اقتصادی ناکافی از خانواده‌ها، عدم دسترسی یا نفی روشهای پیشگیری از بارداری یا تلاش در جهت کنترل جمعیت (مانند سیاست تک فرزندی در چین). گاهی اوقات این عوامل می‌تواند به سقط جنین اجباری و یا سقط جنین جنس انتخابی منجر شود.

رابطهٔ سقط جنین و بزهکاری

به دنبال قانونی‌شدن سقط‌جنین در ایالات متحده در اوایل دههٔ ۱۹۷۰، میزانِ بزهکاری در این کشور به طور ناگهانی و جدی کاهش یافت. این کاهش در حول‌وحوش سال ۱۹۹۰ ظاهر شد، یعنی ۱۷ سال پس از قانونی‌شدن سقط‌جنین در این کشور. البته اینکه کودکانِ ناخواسته، غالباً تبدیل به بزرگسالانی ناتوان [و در نتیجه غالباً مشکل‌دار و مشکل‌ساز] می‌شوند از مدت‌ها قبل شناخته شده بود. با اینکه وجود «همبستگی» بین دو «متغیر»، لزوماً نشان‌دهندهٔ «رابطهٔ علی» بین آن دو نیست اما برخی دانشمدان علوم اجتماعی، با تحلیل آماری حجمِ بالایی از داده‌ها به این نتیجه رسیده‌اند که در دسترس بودن امکانِ سقط‌جنین، فاکتور مهمی در کاهشِ متعاقب در میزانِ بزهکاری بوده است.

سقط جنین ناامن (غیر بهداشتی)

گاهی اوقات زنان برای خاتمه دادن به دورهٔ بارداری خود به شیوه‌های ناامن متوسل می‌شوند، به خصوص زمانی که عمل سقط جنین، محدودیت قانونی نیز به‌همراه داشته باشد. حدود یک مورد از هشت مرگ و میر مرتبط با حاملگی، در سراسر جهان، به سقط جنین ناامن مربوط می‌شود. تعریف سازمان بهداشت جهانی(WHO) از سقط جنین ناامن "روش انجام عمل سقط جنین توسط افراد فاقد مهارت‌های لازم ویا انجام این عمل در محیط‌هایی با حداقل استانداردهای پزشکی و یا دارا بودن هر دو این شرایط "است. سقط جنین ناامن ممکن است از طریق خود زن یا توسط فرد دیگری بدون آموزش‌های پزشکی، و یا توسط عامل حرفه‌ای در محیطی با شرایطی زیر استانداردهای لازم انجام بگیرد. قانونی بودن سقط جنین یکی از عوامل اصلی ایمنی آن است. محدودیت‌های قانونی مربوط به سقط جنین با نرخ بالایی از سقط جنین‌های ناامن همراه است. علاوه براین، عدم دسترسی به راه‌های امن و مؤثر پیشگیری از بارداری، منجر به سقط جنین ناامن می‌شود. برآورد شده‌است که اگر برنامه‌های مربوط به تنظیم خانواده و خدمات بهداشتی، در سطح جهانی، به راحتی قابل دسترس خانواده‌ها باشد، بروز سقط جنین ناامن می‌تواند ۷۳ درصد کاهش یابد، بدون آنکه تغییری در محدویت‌های قانونی مربوط به سقط جنین ایجاد شود. چهل درصد زنان جهان قادرند به امکانات درمانی و انتخابی سقط جنین در دوره حاملگی دسترسی پیدا کنند. در حالی که به ندرت در سقط جنین امن مرگ و میر یافت می‌شود، ۷۰۰۰۰ مرگ و میر و ۵ میلیون معلولیت در هر سال، نتیجه سقط جنین ناامن است. عواقب مربوط به سقط جنین در حدود ۱۲ درصد مرگ مادران در آسیا، ۲۵ درصد در آمریکای لاتین و ۱۳ درصد در کشورهای جنوب صحرای آفریقا، محاسبه شده‌است. تخمین زده شده‌است که حدود ۲۴ میلیون زن دچار ناباروری ثانویهٔ ناشی از سقط جنین ناامن می‌شوند. اگر چه نرخ جهانی سقط جنین از ۶/۴۵ میلیون نفر در سال ۱۹۹۵ به ۶/۴۱ میلیون نفر در سال ۲۰۰۳ کاهش یافته‌است، با این حال روش‌های ناامن همچنان ۴۸٪ کل روش‌های سقط جنین انجام شده در سال ۲۰۰۳ را تشکیل می‌دادند. دسترسی به برنامه‌های تنظیم خانواده، آموزش بهداشت، و بهبود در مراقبت‌های بهداشتی در طول و بعد از سقط جنین توصیه می‌شود تا به درستی به این پدیده رسیدگی شود.

قوانین جدید سقط جنین

در حال حاضر قوانین مربوط به سقط‌جنین متفاوت هستند. در سرتاسر جهان حساسیت‌های مذهبی، اخلاقی و فرهنگی در تلاش‌اند تا قوانین سقط جنین را تحت تأثیر خود قرار دهند. حق زندگی، حق آزادی و حق باروری سالم موارد عمدهٔ حقوق بشری هستند که گاهی اوقات به عنوان توجیهی برای وجود یا عدم وجود قوانین سقط جنین استفاده می‌شوند. در حوزه‌های قضائی که سقط جنین قانونی است، قبل از سقط جنین می‌بایست الزاماتی رعایت شوند. این الزامات معمولاً وابسته به سن جنین می‌باشند، در این رابطه یکی از دوره‌های سه‌ماههٔ بارداری مورد بررسی قرار می‌گیرد. در مواقع ضروری محدودیت‌های بسیاری لغو می‌شوند. برخی از حوزه‌های قضائی، در مواردی این‌چنینی، قبل از اعمال قانون باید برای مدتی در انتظار بمانند: جهت تکمیل‌شدن اطلاعات در رابطه با رشد جنین و یا تماس با پدر و مادر متقاضی جوانی که درخواست سقط جنین کرده‌است.[ حوزه‌های قضائی دیگر ممکن است از زن، رضایت پدر جنین را مطالبه کنند. این گروه از دست اندرکاران، بیماران را از خطرات احتمالی‌ای که در فرایند سقط جنین محتمل است، آگاه می‌کنند، و مقامات پزشکی هم تصدیق می‌کنند که سقط جنین یا با روش طبی انجام می‌گیرد یا الزامی احتماعی دارد. دیگر حوزه‌های قضایی به طور کامل سقط جنین را ممنوع کرده‌اند. با این حال، بسیاری، اما نه همه، در مواردی هم‌چون تجاوز جنسی، زنای با محارم، و یا خطر حیات و سلامتی زن باردار، سقط جنین مجاز است. در کشورهایی که در آنها سقط جنین به طور کامل ممنوع شده‌است، مانند نیکاراگوئه، می‌توان به افزایش مرگ مادران که به طور مستقیم یا غیر مستقیم ناشی از بارداری می‌باشد، اشاره کرد. در برخی از کشورها مانند بنگلادش که سقط جنین به‌طور اسمی ممنوع شده‌است، هم‌چنین ممکن است درمانگاه‌ها سقط جنین را در قالب خدمات بهداشت و درمانی مربوط به مشکلات دورهٔ قاعدگی، انجام دهند. در جاهایی که سقط جنین غیرقانونی است و یا اینکه انگ اجتماعی سنگینی به همراه دارد، زنان باردار ممکن به گردشگری پزشکی روی آورند و به کشورهایی سفر می‌کنند تا در آنجا بتوانند به بارداری خود خاتمه دهند. زنانی هم که قادر به سفر نسیتند به ناچار به ارائه دهندگان سقط‌های غیرقانونی متوسل می‌شوند و یا اینکه خود تلاش می‌کنند تا به هر نحوی سقط جنین را انجام دهند. در کشورهایی که سقط جنین به طور کلی ممنوع نیست، خدمات پیش‌گیری از بارداری قابل دسترس می‌باشد و همچنین، گاهی اوقات در کشورهایی هم که سقط جنین در آنها ممنوع است، همچون شیلی، این خدمات دردسترس است. این موجب شده‌است تا چالش‌هایی در رابطه با ساخت اشکال خاصی از قرص‌های ضد بارداری اضطراری که موجب سقط جنین می‌شود، را برای برخی از گروه‌های حامی زندگی به وجود آورد.

انتخاب جنسی

سونوگرافی و آمنیوسنتز به پدر و مادر اجازه می‌دهد تا از ماهیت جنسیت فرزند خود، قبل از زایمان آگاه شوند. پیشرفت این تکنولوژی به سقط جنین‌های انتخابی منجر شده‌است که سقط جنین با توجه به نوع جنسیت رویان انجام می‌شود، این نوع سقط انتخابی در مورد جنس ماده بسیار شایع است. عنوان می‌شود که انتخاب جنسی در سقط جنین ممکن است تا حدی مسئول نابرابری‌های قابل توجه بین نرخ تولد فرزندان پسر و فرزندان دختر، در بعضی از نقاط جهان باشد. اولویت برای داشتن کودکان پسر و استفاده از سقط جنین برای محدود کردن تولد دختران در بسیاری از نقاط آسیا از جمله چین، تایوان، کره جنوبی و هند گزارش شده‌است. در هند نقش اقتصادی مردان، هزینه‌های مرتبط با تأمین جهزیه و همچنین وجود برخی نقش‌های فرهنگی سنتی که بر عهده مردان گذاشته شده‌است چون تشییع جنازه توسط خویشاوند نزدیک مرد، منجر به اولویتِ داشتن فرزند پسر به دختر شده‌است. در دسترس بودن گستردهٔ انجام تست‌های تشخیصی در طول سال‌های ۱۹۷۰ تا ۱۹۸۰ منجر به تبلیغات به منظور سرمایه‌گذاری در خدماتی گردید که "سرمایه‌گذاری ۵۰۰ روپیه [برای تشخیص جنسی]، ذخیره ۵۰۰۰۰ روپیه [برای جهیزیه] در آینده "نامیده می‌شد. در سال ۱۹۹۱ نسبت جنس مرد به زن در هند از هنجار بیولوژیکی خود که ۱۰۵ به ۱۰۰ بود به حدود ۱۰۸ به ۱۰۰ منحرف شد. محققان ادعا می‌کنند که بین سال‌های ۱۹۸۵ و ۲۰۰۵ در حدود ۱۰ میلیون جنین دختر مورد انتخاب سقط جنین قرار گرفته بودند. دولت هند در سال ۱۹۹۴ ممنوعیت سقط جنین انتخابی قبل از وضع حمل را به تصویب رساند و در سال ۲۰۰۲ آن را به طور رسمی ممنوع اعلام کرد. و در حال حاضر سقط جنین جز در مواردی که سلامتی مادر در خطر باشد، ممنوع است. در جمهوری خلق چین نیز ترجیحِ داشتن فرزند پسر به دختر ریشه‌های تاریخی دارد. اجرای سیاست تک فرزندی در سال ۱۹۷۹ در پاسخ به نگرانی‌های افزایش جمعیت، منجر به افزایش نابرابری در نسبت جنسی شد. این نابرابری در اثر دور زدن قانون، توسط پدر و مادرهایی که از آزادی سقط جنین در جهت سقط جنین دختران ناخواسته‌شان استفاده می‌کردند، به وجود می‌آمد. این احتمال بسیار زیاد است که سقط جنینِ جنس انتخابی، بر روی افزایش نسبت نرخ تولد مرد به زن که ۱۱۷ به ۱۰۰ در سال ۲۰۰۲ گزارش شده، مؤثر بوده است. این روند به طور برجسته‌تری در مناطق روستایی گزارش شده: بالاترین آمار با ۱۳۰ به ۱۰۰ در گوانگدونگ و ۱۳۵ به ۱۰۰ در هاینن بوده‌است. ممنوعیت سقط جنین انتخابی در سال ۲۰۰۳ به تصویب رسید

خشونت علیه سقط‌کنندگان جنین

مواردی از اعمال خشونت، علیه کسانی که اقدام به انجام سقط جنین می‌کنند و همچنین ارائه‌دهندگان امکانات مربوط به سقط جنین، مشاهده شده‌است. خشونت علیه سقط جنین توسط منابع دولتی و علمی به عنوان عملی تروریستی طبقه‌بندی شده‌است.

در ایران

مشاور دفتر سلامت خانواده وزارت بهداشت در روزنامه وطن امروز، در خرداد ۱۳۹۳ از وقوع روزانه هزار مورد سقط جنین در کشور خبر داد: ۱۵۰ تا ۳۵۰ هزار سقط جنین در طول سال اتفاق می‌افتد که از این میان ۱۲۰ هزار مورد اعلام کرده‌اند که فرزند نمی‌خواسته‌اند، ۱۰۰ هزار مورد بیمار بوده‌اند و ۲۰ تا ۳۶ درصد به دلیل مسائل اقتصادی رخ می‌دهد. محمد اسلامی مشاور فنی دفتر سلامت خانواده وزارت بهداشت با اشاره به سقط‌های غیرقانونی در کشور اظهار داشت: ۱۵۰ تا ۳۵۰ هزار سقط جنین در طول سال داریم به طوری که روزانه هزار مورد سقط اتفاق می‌افتد. وی به دلایل سقط جنین در ایران اشاره کرد و افزود: افزایش سن زن، افزایش سن همسر، فاصله بارداری زیاد پس از ازدواج، بارداری برنامه‌ریزی نشده و تمایل نداشتن به فرزندآوری از این دلایل است و اعتقادات مذهبی مهم‌ترین مانع برای انجام سقط گزارش شده‌اند. به گفته اسلامی، از ۲۲۰ هزار مورد در سال ۹۱، ۱۲۰ هزار مورد اعلام کرده‌اند که فرزند نمی‌خواسته‌اند، ۱۰۰ هزار مورد گفته‌اند بیمار بوده‌اند، ۲۰ تا ۳۶ درصد به دلیل مسائل اقتصادی بوده و ۵ درصد به دلیل تداخل با تحصیل گزارش شده است.

سقط جنين عمدي از نظر دين اسلام گناه مي باشد و حتي در صورتي كه جنين حاصل رابطه غير مشروع باشد نيز اين امر را مجاز نمي داند. بنا به نظر اكثر علماي ايران سقط جنين فقط در مواردي كه يقين يا خوف خطر جدي وجود داشته باشد مجاز است. برخي از شرايطي كه به استناد آن مي توان به صورت قانوني در ايران سقط جنين كرد عبارتند از:

1- نطفه در لوله آزمایشگاه رشد یافته باشد. 2- در صورتی که جنین ناقص الخلقه شود. 3- جان مادر در خطر باشد. 4- سلامتی مادر در خطر باشد. 5- جنین معیوب یا ناقص الخلقه باشد.

عباس آمیان مدیرکل پزشک قانونی استان کرمان، با اشاره به قانون سقط درمانی مصوب مجلس شورای اسلامی به ایسنا (شهریور ۱۳۹۳) گفت، ماده واحدهٔ سقط درمانی با تشخیص قطعی سه پزشک متخصص و تأیید پزشکی قانونی مبنی بر بیماری جنین که به علت عقب‌افتادگی یا ناقص‌الخلقه بودن موجب حرج مادر است و یا بیماری مادر که با تهدید جانی مادر توأم باشد پیش از چهار ماه با رضایت زن مجاز به سقط است. وی ادامه داد، در غیر این‌صورت متخلفان از اجرای مفاد این قانون به مجازات‌های مقرر در قانون مجازات اسلامی می‌شوند. مدیرکل پزشک قانونی استان کرمان یادآور شد، پارسال موارد ارجاعی سقط درمانی به اداره‌کل پزشکی قانونی ۳۶۷ مورد بوده است که، نزدیک به ۱۶۷ مورد، منتج به صدور مجوز شده‌اند.

شنیده می‌شود بیشتر مراجعه‌کنندگان دختران جوانی هستند که بدون اینکه خانوادهٔ آنها چیزی از این ارتباط بدانند مراجعه می‌کنند.

رویکرد به سقط جنین در ادیان

کلیسای کاتولیک به «حق زندگی» باور دارد و آموزه‌ها و اصول اعتقادی کلیسای کاتولیک در مخالف با عمل «سقط جنین» است.

جستارهای وابسته

• سقط خودبه‌خودی

پانویس

• ^  تعریف علمی سقط جنین عبارتست از: خارج شدن و یا تخلیه جنین از رحم قبل از ۵ ماهگی و یا وزن جنین زیر ۵۰۰ گرم. Cunningham, FG; Leveno, KJ; Bloom, SL et al, eds. (2010). "1. Overview of Obstetrics". Williams Obstetrics (23 ed.). McGraw-Hill Medical. ISBN 978-0-07-149701-5.
• ^ Premature Birth
• ^ Preterm Birth
• ^ Stillborn
• ^ Suction-Aspiration

For other uses, see Abortion (disambiguation).

Abortion
Synonyms	Induced miscarriage
Specialty	Obstetrics and gynecology
ICD-10-PCS	O04
ICD-9-CM	779.6
MeSH	D000028
MedlinePlus	002912

Abortion is the ending of pregnancy by removing a fetus or embryo before it can survive outside the uterus. An abortion that occurs spontaneously is also known as a miscarriage. An abortion may be caused purposely and is then called an induced abortion, or less frequently, "induced miscarriage". The word abortion is often used to mean only induced abortions. A similar procedure after the fetus could potentially survive outside the womb is known as a "late termination of pregnancy".

When allowed by law, abortion in the developed world is one of the safest procedures in medicine. Modern methods use medication or surgery for abortions. The drug mifepristone in combination with prostaglandin appears to be as safe and effective as surgery during the first and second trimester of pregnancy. Birth control, such as the pill or intrauterine devices, can be used immediately following abortion. When performed legally and safely, induced abortions do not increase the risk of long-term mental or physical problems. In contrast, unsafe abortions (those performed by unskilled individuals, with hazardous equipment, or in unsanitary facilities) cause 47,000 deaths and 5 million hospital admissions each year. The World Health Organization recommends safe and legal abortions be available to all women.

Around 56 million abortions are performed each year in the world, with a little under half done unsafely. Abortion rates changed little between 2003 and 2008, before which they decreased for at least two decades as access to family planning and birth control increased. As of 2008, 40% of the world's women had access to legal abortions without limits as to reason. Countries that permit abortions have different limits on how late in pregnancy abortion is allowed.

Since ancient times, abortions have been done using herbal medicines, sharp tools, with force, or through other traditional methods. Abortion laws and cultural or religious views of abortions are different around the world. In some areas abortion is legal only in specific cases such as rape, problems with the fetus, poverty, risk to a woman's health, or incest. In many places there is much debate over the moral, ethical, and legal issues of abortion. Those who oppose abortion often maintain that an embryo or fetus is a human with a right to life and may compare abortion to murder. Those who favor the legality of abortion often hold that a woman has a right to make decisions about her own body.

Types

Induced

Approximately 205 million pregnancies occur each year worldwide. Over a third are unintended and about a fifth end in induced abortion. Most abortions result from unintended pregnancies. In the United Kingdom, 1 to 2% of abortions are done due to genetic problems in the fetus. A pregnancy can be intentionally aborted in several ways. The manner selected often depends upon the gestational age of the embryo or fetus, which increases in size as the pregnancy progresses. Specific procedures may also be selected due to legality, regional availability, and doctor or a women's personal preference.

Reasons for procuring induced abortions are typically characterized as either therapeutic or elective. An abortion is medically referred to as a therapeutic abortion when it is performed to save the life of the pregnant woman; prevent harm to the woman's physical or mental health; terminate a pregnancy where indications are that the child will have a significantly increased chance of premature morbidity or mortality or be otherwise disabled; or to selectively reduce the number of fetuses to lessen health risks associated with multiple pregnancy. An abortion is referred to as an elective or voluntary abortion when it is performed at the request of the woman for non-medical reasons. Confusion sometimes arises over the term "elective" because "elective surgery" generally refers to all scheduled surgery, whether medically necessary or not.

Spontaneous

Main article: Miscarriage

Spontaneous abortion, also known as miscarriage, is the unintentional expulsion of an embryo or fetus before the 24th week of gestation. A pregnancy that ends before 37 weeks of gestation resulting in a live-born infant is known as a "premature birth" or a "preterm birth". When a fetus dies in utero after viability, or during delivery, it is usually termed "stillborn". Premature births and stillbirths are generally not considered to be miscarriages although usage of these terms can sometimes overlap.

Only 30% to 50% of conceptions progress past the first trimester. The vast majority of those that do not progress are lost before the woman is aware of the conception, and many pregnancies are lost before medical practitioners can detect an embryo. Between 15% and 30% of known pregnancies end in clinically apparent miscarriage, depending upon the age and health of the pregnant woman. 80% of these spontaneous abortions happen in the first trimester.

The most common cause of spontaneous abortion during the first trimester is chromosomal abnormalities of the embryo or fetus, accounting for at least 50% of sampled early pregnancy losses. Other causes include vascular disease (such as lupus), diabetes, other hormonal problems, infection, and abnormalities of the uterus. Advancing maternal age and a women's history of previous spontaneous abortions are the two leading factors associated with a greater risk of spontaneous abortion. A spontaneous abortion can also be caused by accidental trauma; intentional trauma or stress to cause miscarriage is considered induced abortion or feticide.

Methods

 

 

Practice of Induced Abortion Methods

MVA

D&E

EVA

Hyst.

D&C

Intact D&X

Mifepr.

Induced Miscarr.

0–12 wks

12–28 weeks

28–40 wks

Gestational age may determine which abortion methods are practiced.

Medical

Main article: Medical abortion

Medical abortions are those induced by abortifacient pharmaceuticals. Medical abortion became an alternative method of abortion with the availability of prostaglandin analogs in the 1970s and the antiprogestogen mifepristone (also known as RU-486) in the 1980s.

The most common early first-trimester medical abortion regimens use mifepristone in combination with a prostaglandin analog (misoprostol or gemeprost) up to 9 weeks gestational age, methotrexate in combination with a prostaglandin analog up to 7 weeks gestation, or a prostaglandin analog alone. Mifepristone–misoprostol combination regimens work faster and are more effective at later gestational ages than methotrexate–misoprostol combination regimens, and combination regimens are more effective than misoprostol alone. This regime is effective in the second trimester. Medical abortion regiments involving mifepristone followed by misoprostol in the cheek between 24 and 48 hours later are effective when performed before 63 days' gestation.

In very early abortions, up to 7 weeks gestation, medical abortion using a mifepristone–misoprostol combination regimen is considered to be more effective than surgical abortion (vacuum aspiration), especially when clinical practice does not include detailed inspection of aspirated tissue. Early medical abortion regimens using mifepristone, followed 24–48 hours later by buccal or vaginal misoprostol are 98% effective up to 9 weeks gestational age. If medical abortion fails, surgical abortion must be used to complete the procedure.

Early medical abortions account for the majority of abortions before 9 weeks gestation in Britain, France, Switzerland, and the Nordic countries. In the United States, the percentage of early medical abortions is far lower.

Medical abortion regimens using mifepristone in combination with a prostaglandin analog are the most common methods used for second-trimester abortions in Canada, most of Europe, China and India, in contrast to the United States where 96% of second-trimester abortions are performed surgically by dilation and evacuation.

Surgical

A vacuum aspiration abortion at eight weeks gestational age (six weeks after fertilization).
1: Amniotic sac
2: Embryo
3: Uterine lining
4: Speculum
5: Vacurette
6: Attached to a suction pump

Up to 15 weeks' gestation, suction-aspiration or vacuum aspiration are the most common surgical methods of induced abortion. Manual vacuum aspiration (MVA) consists of removing the fetus or embryo, placenta, and membranes by suction using a manual syringe, while electric vacuum aspiration (EVA) uses an electric pump. These techniques differ in the mechanism used to apply suction, in how early in pregnancy they can be used, and in whether cervical dilation is necessary.

MVA, also known as "mini-suction" and "menstrual extraction", can be used in very early pregnancy, and does not require cervical dilation. Dilation and curettage (D&C), the second most common method of surgical abortion, is a standard gynecological procedure performed for a variety of reasons, including examination of the uterine lining for possible malignancy, investigation of abnormal bleeding, and abortion. Curettage refers to cleaning the walls of the uterus with a curette. The World Health Organization recommends this procedure, also called sharp curettage, only when MVA is unavailable.

From the 15th week of gestation until approximately the 26th, other techniques must be used. Dilation and evacuation (D&E) consists of opening the cervix of the uterus and emptying it using surgical instruments and suction. After the 16th week of gestation, abortions can also be induced by intact dilation and extraction (IDX) (also called intrauterine cranial decompression), which requires surgical decompression of the fetus's head before evacuation. IDX is sometimes called "partial-birth abortion", which has been federally banned in the United States.

In the third trimester of pregnancy, induced abortion may be performed surgically by intact dilation and extraction or by hysterotomy. Hysterotomy abortion is a procedure similar to a caesarean section and is performed under general anesthesia. It requires a smaller incision than a caesarean section and is used during later stages of pregnancy.

First-trimester procedures can generally be performed using local anesthesia, while second-trimester methods may require deep sedation or general anesthesia.

Labor induction abortion

In places lacking the necessary medical skill for dilation and extraction, or where preferred by practitioners, an abortion can be induced by first inducing labor and then inducing fetal demise if necessary. This is sometimes called "induced miscarriage". This procedure may be performed from 13 weeks gestation to the third trimester. Although it is very uncommon in the United States, more than 80% of induced abortions throughout the second trimester are labor induced abortions in Sweden and other nearby countries.

Only limited data are available comparing this method with dilation and extraction. Unlike D&E, labor induced abortions after 18 weeks may be complicated by the occurrence of brief fetal survival, which may be legally characterized as live birth. For this reason, labor induced abortion is legally risky in the U.S.

Other methods

Historically, a number of herbs reputed to possess abortifacient properties have been used in folk medicine: tansy, pennyroyal, black cohosh, and the now-extinct silphium. The use of herbs in such a manner can cause serious—even lethal—side effects, such as multiple organ failure, and is not recommended by physicians.

Abortion is sometimes attempted by causing trauma to the abdomen. The degree of force, if severe, can cause serious internal injuries without necessarily succeeding in inducing miscarriage. In Southeast Asia, there is an ancient tradition of attempting abortion through forceful abdominal massage. One of the bas reliefs decorating the temple of Angkor Wat in Cambodia depicts a demon performing such an abortion upon a woman who has been sent to the underworld.

Reported methods of unsafe, self-induced abortion include misuse of misoprostol, and insertion of non-surgical implements such as knitting needles and clothes hangers into the uterus. These methods are rarely seen in developed countries where surgical abortion is legal and available. All of these, and any other method to terminate pregnancy may be called "induced miscarriage".

Safety

An abortion flyer in South Africa

The health risks of abortion depend principally upon whether the procedure is performed safely or unsafely. The World Health Organization defines unsafe abortions as those performed by unskilled individuals, with hazardous equipment, or in unsanitary facilities. Legal abortions performed in the developed world are among the safest procedures in medicine. In the US, the risk of maternal death from abortion is 0.7 per 100,000 procedures, making abortion about 13 times safer for women than childbirth (8.8 maternal deaths per 100,000 live births). The risk of abortion-related mortality increases with gestational age, but remains lower than that of childbirth through at least 21 weeks' gestation. Outpatient abortion is as safe and effective from 64 to 70 days' gestation as it is from 57 to 63 days. In the United States from 2000 to 2009, abortion had a lower mortality rate than plastic surgery.

Vacuum aspiration in the first trimester is the safest method of surgical abortion, and can be performed in a primary care office, abortion clinic, or hospital. Complications are rare and can include uterine perforation, pelvic infection, and retained products of conception requiring a second procedure to evacuate. Infections account for one-third of abortion-related deaths in the United States. The rate of complications of vacuum aspiration abortion in the first trimester is similar regardless of whether the procedure is performed in a hospital, surgical center, or office. Preventive antibiotics (such as doxycycline or metronidazole) are typically given before elective abortion, as they are believed to substantially reduce the risk of postoperative uterine infection. The rate of failed procedures does not appear to vary significantly depending on whether the abortion is performed by a doctor or a mid-level practitioner. Complications after second-trimester abortion are similar to those after first-trimester abortion, and depend somewhat on the method chosen.

There is little difference in terms of safety and efficacy between medical abortion using a combined regimen of mifepristone and misoprostol and surgical abortion (vacuum aspiration) in early first trimester abortions up to 9 weeks gestation. Medical abortion using the prostaglandin analog misoprostol alone is less effective and more painful than medical abortion using a combined regimen of mifepristone and misoprostol or surgical abortion.

Some purported risks of abortion are promoted primarily by anti-abortion groups, but lack scientific support. For example, the question of a link between induced abortion and breast cancer has been investigated extensively. Major medical and scientific bodies (including the World Health Organization, National Cancer Institute, American Cancer Society, Royal College of OBGYN and American Congress of OBGYN) have concluded that abortion does not cause breast cancer.

Mental health

Main article: Abortion and mental health

There is no relationship between most induced abortions and mental-health problems other than those expected for any unwanted pregnancy. The American Psychological Association has concluded that a woman's first abortion is not a threat to mental health when carried out in the first trimester, with such women no more likely to have mental-health problems than those carrying an unwanted pregnancy to term; the mental-health outcome of a woman's second or greater abortion is less certain. Although some studies show negative mental-health outcomes in women who choose abortions after the first trimester because of fetal abnormalities, more rigorous research would be needed to show this conclusively. Some proposed negative psychological effects of abortion have been referred to by anti-abortion advocates as a separate condition called "post-abortion syndrome", which is not recognized by medical or psychological professionals in the United States.

Unsafe abortion

Main article: Unsafe abortion

Soviet poster circa 1925, warning against midwives performing abortions. Title translation: "Abortions performed by either trained or self-taught midwives not only maim the woman, they also often lead to death."

Women seeking to terminate their pregnancies sometimes resort to unsafe methods, particularly when access to legal abortion is restricted. They may attempt to self-abort or rely on another person who does not have proper medical training or access to proper facilities. This has a tendency to lead to severe complications, such as incomplete abortion, sepsis, hemorrhage, and damage to internal organs.

Unsafe abortions are a major cause of injury and death among women worldwide. Although data are imprecise, it is estimated that approximately 20 million unsafe abortions are performed annually, with 97% taking place in developing countries. Unsafe abortions are believed to result in millions of injuries. Estimates of deaths vary according to methodology, and have ranged from 37,000 to 70,000 in the past decade; deaths from unsafe abortion account for around 13% of all maternal deaths. The World Health Organization believes that mortality has fallen since the 1990s. To reduce the number of unsafe abortions, public health organizations have generally advocated emphasizing the legalization of abortion, training of medical personnel, and ensuring access to reproductive-health services. However, the Dublin Declaration on Maternal Health, signed in 2012, notes that "the prohibition of abortion does not affect, in any way, the availability of optimal care to pregnant women".

A major factor in whether abortions are performed safely or not is the legal standing of abortion. Countries with restrictive abortion laws have higher rates of unsafe abortion and similar overall abortion rates compared to those where abortion is legal and available. For example, the 1996 legalization of abortion in South Africa had an immediate positive impact on the frequency of abortion-related complications, with abortion-related deaths dropping by more than 90%. Similar reductions in maternal mortality have been observed after other countries have liberalized their abortion laws, such as Romania and Nepal. A 2011 study concluded that in the United States, some state-level anti-abortion laws are correlated with lower rates of abortion in that state. The analysis, however, did not take into account travel to other states without such laws to obtain an abortion. In addition, a lack of access to effective contraception contributes to unsafe abortion. It has been estimated that the incidence of unsafe abortion could be reduced by up to 75% (from 20 million to 5 million annually) if modern family planning and maternal health services were readily available globally. Rates of such abortions may be difficult to measure because they can be reported variously as miscarriage, "induced miscarriage", "menstrual regulation", "mini-abortion", and "regulation of a delayed/suspended menstruation".

Forty percent of the world's women are able to access therapeutic and elective abortions within gestational limits, while an additional 35 percent have access to legal abortion if they meet certain physical, mental, or socioeconomic criteria. While maternal mortality seldom results from safe abortions, unsafe abortions result in 70,000 deaths and 5 million disabilities per year. Complications of unsafe abortion account for approximately an eighth of maternal mortalities worldwide, though this varies by region. Secondary infertility caused by an unsafe abortion affects an estimated 24 million women. The rate of unsafe abortions has increased from 44% to 49% between 1995 and 2008. Health education, access to family planning, and improvements in health care during and after abortion have been proposed to address this phenomenon.

Live birth

Although it is very uncommon, women undergoing surgical abortion after 18 weeks gestation sometimes give birth to a fetus that may survive briefly. Longer term survival is possible after 22 weeks.

If medical staff observe signs of life, they may be required to provide care: emergency medical care if the child has a good chance of survival and palliative care if not. Induced fetal demise before termination of pregnancy after 20–21 weeks gestation is recommended to avoid this.

Death following live birth which is caused by abortion is given the ICD-10 underlying cause description code of P96.4; data are identified as either fetus or newborn. Between 1999 and 2013, in the U.S., the CDC recorded 531 such deaths for newborns, approximately 4 per 100,000 abortions.

Incidence

There are two commonly used methods of measuring the incidence of abortion:

• Abortion rate – number of abortions per 1000 women between 15 and 44 years of age
• Abortion percentage – number of abortions out of 100 known pregnancies (pregnancies include live births, abortions and miscarriages)

In many places, where abortion is illegal or carries a heavy social stigma, medical reporting of abortion is not reliable. For this reason, estimates of the incidence of abortion must be made without determining certainty related to standard error.

The number of abortions performed worldwide seems to have remained stable in recent years, with 41.6 million having been performed in 2003 and 43.8 million having been performed in 2008. The abortion rate worldwide was 28 per 1000 women, though it was 24 per 1000 women for developed countries and 29 per 1000 women for developing countries. The same 2012 study indicated that in 2008, the estimated abortion percentage of known pregnancies was at 21% worldwide, with 26% in developed countries and 20% in developing countries.

On average, the incidence of abortion is similar in countries with restrictive abortion laws and those with more liberal access to abortion. However, restrictive abortion laws are associated with increases in the percentage of abortions which are performed unsafely. The unsafe abortion rate in developing countries is partly attributable to lack of access to modern contraceptives; according to the Guttmacher Institute, providing access to contraceptives would result in about 14.5 million fewer unsafe abortions and 38,000 fewer deaths from unsafe abortion annually worldwide.

The rate of legal, induced abortion varies extensively worldwide. According to the report of employees of Guttmacher Institute it ranged from 7 per 1000 women (Germany and Switzerland) to 30 per 1000 women (Estonia) in countries with complete statistics in 2008. The proportion of pregnancies that ended in induced abortion ranged from about 10% (Israel, the Netherlands and Switzerland) to 30% (Estonia) in the same group, though it might be as high as 36% in Hungary and Romania, whose statistics were deemed incomplete.

The abortion rate may also be expressed as the average number of abortions a woman has during her reproductive years; this is referred to as total abortion rate (TAR).

Gestational age and method

Histogram of abortions by gestational age in England and Wales during 2004. (left)

Abortion in the United States by gestational age, 2004. (right)

Abortion rates also vary depending on the stage of pregnancy and the method practiced. In 2003, the Centers for Disease Control and Prevention (CDC) reported that 26% of abortions in the United States were known to have been obtained at less than 6 weeks' gestation, 18% at 7 weeks, 15% at 8 weeks, 18% at 9 through 10 weeks, 9.7% at 11 through 12 weeks, 6.2% at 13 through 15 weeks, 4.1% at 16 through 20 weeks and 1.4% at more than 21 weeks. 90.9% of these were classified as having been done by "curettage" (suction-aspiration, dilation and curettage, dilation and evacuation), 7.7% by "medical" means (mifepristone), 0.4% by "intrauterine instillation" (saline or prostaglandin), and 1.0% by "other" (including hysterotomy and hysterectomy). According to the CDC, due to data collection difficulties the data must be viewed as tentative and some fetal deaths reported beyond 20 weeks may be natural deaths erroneously classified as abortions if the removal of the dead fetus is accomplished by the same procedure as an induced abortion.

The Guttmacher Institute estimated there were 2,200 intact dilation and extraction procedures in the US during 2000; this accounts for 0.17% of the total number of abortions performed that year. Similarly, in England and Wales in 2006, 89% of terminations occurred at or under 12 weeks, 9% between 13 and 19 weeks, and 1.5% at or over 20 weeks. 64% of those reported were by vacuum aspiration, 6% by D&E, and 30% were medical. There are more second trimester abortions in developing countries such as China, India and Vietnam than in developed countries.

Motivation

Personal

The reasons why women have abortions are diverse and vary across the world.

A bar chart depicting selected data from a 1998 AGI meta-study on the reasons women stated for having an abortion.

Some of the most common reasons are to postpone childbearing to a more suitable time or to focus energies and resources on existing children. Others include being unable to afford a child either in terms of the direct costs of raising a child or the loss of income while caring for the child, lack of support from the father, inability to afford additional children, desire to provide schooling for existing children, disruption of one's own education, relationship problems with their partner, a perception of being too young to have a child, unemployment, and not being willing to raise a child conceived as a result of rape or incest, among others.

Societal

Some abortions are undergone as the result of societal pressures. These might include the preference for children of a specific sex or race, disapproval of single or early motherhood, stigmatization of people with disabilities, insufficient economic support for families, lack of access to or rejection of contraceptive methods, or efforts toward population control (such as China's one-child policy). These factors can sometimes result in compulsory abortion or sex-selective abortion.

An American study in 2002 concluded that about half of women having abortions were using a form of contraception at the time of becoming pregnant. Inconsistent use was reported by half of those using condoms and three-quarters of those using the birth-control pill; 42% of those using condoms reported failure through slipping or breakage. The Guttmacher Institute estimated that "most abortions in the United States are obtained by minority women" because minority women "have much higher rates of unintended pregnancy."

Maternal and fetal health

An additional factor is risk to maternal or fetal health, which was cited as the primary reason for abortion in over a third of cases in some countries and as a significant factor in only a single-digit percentage of abortions in other countries.

In the U.S., the Supreme Court decisions in Roe vs Wade and Doe vs Bolton: "ruled that the state's interest in the life of the fetus became compelling only at the point of viability, defined as the point at which the fetus can survive independently of its mother. Even after the point of viability, the state cannot favor the life of the fetus over the life or health of the pregnant woman. Under the right of privacy, physicians must be free to use their "medical judgment for the preservation of the life or health of the mother." On the same day that the Court decided Roe, it also decided Doe v. Bolton, in which the Court defined health very broadly: "The medical judgment may be exercised in the light of all factors—physical, emotional, psychological, familial, and the woman's age—relevant to the well-being of the patient. All these factors may relate to health. This allows the attending physician the room he needs to make his best medical judgment."

Public opinion shifted in America following television personality Sherri Finkbine's discovery during her fifth month of pregnancy that she had been exposed to thalidomide, unable to abort in the United States she traveled to Sweden. From 1962-65 there was an outbreak of German measles that left 15,000 babies with severe birth defects. In 1967, the American Medical Association publicly supported liberalization of abortion laws. A National Opinion Research Center poll in 1965 showed 73% supported abortion when the mothers life was at risk, 57% when birth defects were present and 59% for pregnancies resulting from rape or incest.

Cancer

The rate of cancer during pregnancy is 0.02–1%, and in many cases, cancer of the mother leads to consideration of abortion to protect the life of the mother, or in response to the potential damage that may occur to the fetus during treatment. This is particularly true for cervical cancer, the most common type which occurs in 1 of every 2,000–13,000 pregnancies, for which initiation of treatment "cannot co-exist with preservation of fetal life (unless neoadjuvant chemotherapy is chosen)". Very early stage cervical cancers (I and IIa) may be treated by radical hysterectomy and pelvic lymph node dissection, radiation therapy, or both, while later stages are treated by radiotherapy. Chemotherapy may be used simultaneously. Treatment of breast cancer during pregnancy also involves fetal considerations, because lumpectomy is discouraged in favor of modified radical mastectomy unless late-term pregnancy allows follow-up radiation therapy to be administered after the birth.

Exposure to a single chemotherapy drug is estimated to cause a 7.5–17% risk of teratogenic effects on the fetus, with higher risks for multiple drug treatments. Treatment with more than 40 Gy of radiation usually causes spontaneous abortion. Exposure to much lower doses during the first trimester, especially 8 to 15 weeks of development, can cause intellectual disability or microcephaly, and exposure at this or subsequent stages can cause reduced intrauterine growth and birth weight. Exposures above 0.005–0.025 Gy cause a dose-dependent reduction in IQ. It is possible to greatly reduce exposure to radiation with abdominal shielding, depending on how far the area to be irradiated is from the fetus.

The process of birth itself may also put the mother at risk. "Vaginal delivery may result in dissemination of neoplastic cells into lymphovascular channels, haemorrhage, cervical laceration and implantation of malignant cells in the episiotomy site, while abdominal delivery may delay the initiation of non-surgical treatment."

History and religion

Main article: History of abortion

Bas-relief at Angkor Wat, Cambodia, c. 1150, depicting a demon inducing an abortion by pounding the abdomen of a pregnant woman with a pestle.

"French Periodical Pills." An example of a clandestine advertisement published in a January 1845 edition of the Boston Daily Times.

Since ancient times abortions have been done using herbal medicines, sharp tools, with force, or through other traditional methods. Induced abortion has long history, and can be traced back to civilizations as varied as China under Shennong (c. 2700 BCE), Ancient Egypt with its Ebers Papyrus (c. 1550 BCE), and the Roman Empire in the time of Juvenal (c. 200 CE). There is evidence to suggest that pregnancies were terminated through a number of methods, including the administration of abortifacient herbs, the use of sharpened implements, the application of abdominal pressure, and other techniques. One of the earliest known artistic representations of abortion is in a bas relief at Angkor Wat (c. 1150). Found in a series of friezes that represent judgment after death in Hindu and Buddhist culture, it depicts the technique of abdominal abortion.

Some medical scholars and abortion opponents have suggested that the Hippocratic Oath forbade Ancient Greek physicians from performing abortions; other scholars disagree with this interpretation, and state the medical texts of Hippocratic Corpus contain descriptions of abortive techniques right alongside the Oath. The physician Scribonius Largus wrote in 43 CE that the Hippocratic Oath prohibits abortion, as did Soranus, although apparently not all doctors adhered to it strictly at the time. According to Soranus' 1st or 2nd century CE work Gynaecology, one party of medical practitioners banished all abortives as required by the Hippocratic Oath; the other party—to which he belonged—was willing to prescribe abortions, but only for the sake of the mother's health.

Aristotle, in his treatise on government Politics (350 BCE), condemns infanticide as a means of population control. He preferred abortion in such cases, with the restriction "[that it] must be practised on it before it has developed sensation and life; for the line between lawful and unlawful abortion will be marked by the fact of having sensation and being alive." In Christianity, Pope Sixtus V (1585–90) was the first Pope to declare that abortion is homicide regardless of the stage of pregnancy; the Catholic Church had previously been divided on whether it believed that abortion was murder, and did not begin vigorously opposing abortion until the 19th century. Islamic tradition has traditionally permitted abortion until a point in time when Muslims believe the soul enters the fetus, considered by various theologians to be at conception, 40 days after conception, 120 days after conception, or quickening. However, abortion is largely heavily restricted or forbidden in areas of high Islamic faith such as the Middle East and North Africa.

In Europe and North America, abortion techniques advanced starting in the 17th century. However, conservatism by most physicians with regards to sexual matters prevented the wide expansion of safe abortion techniques. Other medical practitioners in addition to some physicians advertised their services, and they were not widely regulated until the 19th century, when the practice (sometimes called restellism) was banned in both the United States and the United Kingdom. Church groups as well as physicians were highly influential in anti-abortion movements. In the US, abortion was more dangerous than childbirth until about 1930 when incremental improvements in abortion procedures relative to childbirth made abortion safer. Soviet Russia (1919), Iceland (1935) and Sweden (1938) were among the first countries to legalize certain or all forms of abortion. In 1935 Nazi Germany, a law was passed permitting abortions for those deemed "hereditarily ill", while women considered of German stock were specifically prohibited from having abortions. Beginning in the second half of the twentieth century, abortion was legalized in a greater number of countries. A bill passed by the state legislature of New York legalizing abortion was signed by Governor Nelson Rockefeller in April 1970.

Society and culture

Abortion debate

Main article: Abortion debate

Induced abortion has long been the source of considerable debate. Ethical, moral, philosophical, biological, religious and legal issues surrounding abortion are related to value systems. Opinions of abortion may be about fetal rights, governmental authority, and women's rights.

In both public and private debate, arguments presented in favor of or against abortion access focus on either the moral permissibility of an induced abortion, or justification of laws permitting or restricting abortion. The World Medical Association Declaration on Therapeutic Abortion notes that "circumstances bringing the interests of a mother into conflict with the interests of her unborn child create a dilemma and raise the question as to whether or not the pregnancy should be deliberately terminated". Abortion debates, especially pertaining to abortion laws, are often spearheaded by groups advocating one of these two positions. Anti-abortion groups who favor greater legal restrictions on abortion, including complete prohibition, most often describe themselves as "pro-life" while abortion rights groups who are against such legal restrictions describe themselves as "pro-choice". Generally, the former position argues that a human fetus is a human person with a right to live, making abortion morally the same as murder. The latter position argues that a woman has certain reproductive rights, especially the choice whether or not to carry a pregnancy to term.

Modern abortion law

Main article: Abortion law

See also: History of abortion law debate

International status of abortion law

UN 2013 report on abortion law.

  Legal on request

  Legal for maternal life, health, mental health, rape and/or fetal defects, and also for socioeconomic factors

  Illegal with exception for maternal life, health, mental health and/or rape, and also for fetal defects

  Illegal with exception for maternal life, health and/or mental health, and also for rape

  Illegal with exception for maternal life, health, and/or mental health

  Illegal with exception for maternal life

  Illegal with no exceptions

  No information

Current laws pertaining to abortion are diverse. Religious, moral, and cultural sensibilities continue to influence abortion laws throughout the world. The right to life, the right to liberty, the right to security of person, and the right to reproductive health are major issues of human rights that are sometimes used as justification for the existence or absence of laws controlling abortion.

In jurisdictions where abortion is legal, certain requirements must often be met before a woman may obtain a safe, legal abortion (an abortion performed without the woman's consent is considered feticide). These requirements usually depend on the age of the fetus, often using a trimester-based system to regulate the window of legality, or as in the U.S., on a doctor's evaluation of the fetus' viability. Some jurisdictions require a waiting period before the procedure, prescribe the distribution of information on fetal development, or require that parents be contacted if their minor daughter requests an abortion. Other jurisdictions may require that a woman obtain the consent of the fetus' father before aborting the fetus, that abortion providers inform women of health risks of the procedure—sometimes including "risks" not supported by the medical literature—and that multiple medical authorities certify that the abortion is either medically or socially necessary. Many restrictions are waived in emergency situations. China, which has ended their one-child policy, and now has a two child policy. has at times incorporated mandatory abortions as part of their population control strategy.

Other jurisdictions ban abortion almost entirely. Many, but not all, of these allow legal abortions in a variety of circumstances. These circumstances vary based on jurisdiction, but may include whether the pregnancy is a result of rape or incest, the fetus' development is impaired, the woman's physical or mental well-being is endangered, or socioeconomic considerations make childbirth a hardship. In countries where abortion is banned entirely, such as Nicaragua, medical authorities have recorded rises in maternal death directly and indirectly due to pregnancy as well as deaths due to doctors' fears of prosecution if they treat other gynecological emergencies. Some countries, such as Bangladesh, that nominally ban abortion, may also support clinics that perform abortions under the guise of menstrual hygiene. This is also a terminology in traditional medicine. In places where abortion is illegal or carries heavy social stigma, pregnant women may engage in medical tourism and travel to countries where they can terminate their pregnancies. Women without the means to travel can resort to providers of illegal abortions or attempt to perform an abortion by themselves.

Sex-selective abortion

Main article: Sex-selective abortion

Sonography and amniocentesis allow parents to determine sex before childbirth. The development of this technology has led to sex-selective abortion, or the termination of a fetus based on sex. The selective termination of a female fetus is most common.

Sex-selective abortion is partially responsible for the noticeable disparities between the birth rates of male and female children in some countries. The preference for male children is reported in many areas of Asia, and abortion used to limit female births has been reported in Taiwan, South Korea, India, and China. This deviation from the standard birth rates of males and females occurs despite the fact that the country in question may have officially banned sex-selective abortion or even sex-screening. In China, a historical preference for a male child has been exacerbated by the one-child policy, which was enacted in 1979.

Many countries have taken legislative steps to reduce the incidence of sex-selective abortion. At the International Conference on Population and Development in 1994 over 180 states agreed to eliminate "all forms of discrimination against the girl child and the root causes of son preference", conditions which were also condemned by a PACE resolution in 2011. The World Health Organization and UNICEF, along with other United Nations agencies, have found that measures to reduce access to abortion are much less effective at reducing sex-selective abortions than measures to reduce gender inequality.

Anti-abortion violence

Main article: Anti-abortion violence

In a number of cases, abortion providers and these facilities have been subjected to various forms of violence, including murder, attempted murder, kidnapping, stalking, assault, arson, and bombing. Anti-abortion violence is classified by both governmental and scholarly sources as terrorism. Only a small fraction of those opposed to abortion commit violence.

In the United States, four physicians who performed abortions have been murdered: David Gunn (1993), John Britton (1994), Barnett Slepian (1998), and George Tiller (2009). Also murdered, in the U.S. and Australia, have been other personnel at abortion clinics, including receptionists and security guards such as James Barrett, Shannon Lowney, Lee Ann Nichols, and Robert Sanderson. Woundings (e.g., Garson Romalis) and attempted murders have also taken place in the United States and Canada. Hundreds of bombings, arsons, acid attacks, invasions, and incidents of vandalism against abortion providers have occurred. Notable perpetrators of anti-abortion violence include Eric Robert Rudolph, Scott Roeder, Shelley Shannon, and Paul Jennings Hill, the first person to be executed in the United States for murdering an abortion provider.

Legal protection of access to abortion has been brought into some countries where abortion is legal. These laws typically seek to protect abortion clinics from obstruction, vandalism, picketing, and other actions, or to protect women and employees of such facilities from threats and harassment.

Far more common than physical violence is psychological pressure. In 2003, Chris Danze organized pro-life organizations throughout Texas to prevent the construction of a Planned Parenthood facility in Austin. The organizations released the personal information online, of those involved with construction, sending them up to 1200 phone calls a day and contacting their churches. Some protestors record women entering clinics on camera.

Other animals

Further information: Miscarriage

Spontaneous abortion occurs in various animals. For example, in sheep, it may be caused by crowding through doors, or being chased by dogs. In cows, abortion may be caused by contagious disease, such as brucellosis or Campylobacter, but can often be controlled by vaccination. Eating pine needles can also induce abortions in cows. In horses, a fetus may be aborted or resorbed if it has lethal white syndrome (congenital intestinal aganglionosis). Foal embryos that are homozygous for the dominant white gene (WW) are theorized to also be aborted or resorbed before birth.

Viral infection can cause abortion in dogs. Cats can experience spontaneous abortion for many reasons, including hormonal imbalance. A combined abortion and spaying is performed on pregnant cats, especially in Trap-Neuter-Return programs, to prevent unwanted kittens from being born. Female rodents may terminate a pregnancy when exposed to the smell of a male not responsible for the pregnancy, known as the Bruce effect.

Abortion may also be induced in animals, in the context of animal husbandry. For example, abortion may be induced in mares that have been mated improperly, or that have been purchased by owners who did not realize the mares were pregnant, or that are pregnant with twin foals. Feticide can occur in horses and zebras due to male harassment of pregnant mares or forced copulation, although the frequency in the wild has been questioned. Male gray langur monkeys may attack females following male takeover, causing miscarriage.

Bibliography

• Doan, Alesha E. (2007). Opposition and Intimidation: The abortion wars and strategies of political harassment. University of Michigan. 
• Ganatra, Bela; Tunçalp, Özge; Johnston, Heidi Bart; Johnson Jr, Brooke R; Gülmezoglu, Ahmet Metin; Temmerman, Marleen (1 March 2014). "From concept to measurement: operationalizing WHO’s definition of unsafe abortion". Bulletin of the World Health Organization. 92 (3): 155–155. doi:10.2471/BLT.14.136333. 
• Sedgh, Gilda; Bearak, Jonathan; Singh, Susheela; Bankole, Akinrinola; Popinchalk, Anna; Ganatra, Bela; Rossier, Clémentine; Gerdts, Caitlin; Tunçalp, Özge; Johnson, Brooke Ronald; Johnston, Heidi Bart; Alkema, Leontine (July 2016). "Abortion incidence between 1990 and 2014: global, regional, and subregional levels and trends". The Lancet. 388 (10041): 258–267. PMID 27179755. doi:10.1016/S0140-6736(16)30380-4. 
• UN (2002). Abortion Policies: A Global Review 3 vols. Population Division, Department of Economic and Social Affairs, United Nations. 
• WHO (2005). The World Health Report 2005: Make every mother and child count. Geneva: WHO. ISBN 92 4 156290 0. 
• WHO (2012). Safe abortion: technical and policy guidance for health systems (PDF) (2nd ed.). Geneva: World Health Organization. ISBN 9789241548434. 
• WHO (2016). "Health worker roles in providing safe abortion care and post-abortion contraception". Retrieved 8 January 2017. 

External links

Library resources about Abortion

Resources in your library Resources in other libraries