سرویس شبکه ای

در شبکه رایانه ای، سرویس شبکه برنامه ای است که در لایه برنامه شبکه و بالاتر اجرا می‌شود، که ذخیره اطلاعات، دستکاری، ارائه، ارتباطات یا سایر قابلیت‌ها را که اغلب با استفاده از سرویس گیرنده سرویس گیرنده یا معماری همکار بر اساس پروتکل‌های شبکه لایه برنامه می‌باشد فراهم می‌کند.

هر سرویس معمولاً توسط یک سرور که روی یک یا چند رایانه اجرا می‌شود (غالباً یک رایانه اختصاصی سرور که چندین سرویس را ارائه می‌دهد) ارائه می‌شود و از طریق شبکه توسط کارخواه که روی دستگاه‌های دیگر کار می‌کنند، قابل دسترسی است. با این حال، اجزای سرویس گیرنده و سرور هر دو می‌توانند بر روی یک دستگاه اجرا شوند.

مشتریان و سرورها اغلب دارای یک رابط کاربری و گاهی سایر سخت‌افزارهای مرتبط با آن هستند.

مثال‌ها

به عنوان مثال سیستم نام دامنه (DNS) که نام دامنه را به آدرس پروتکل اینترنت (IP) و پروتکل پیکربندی میزبان پویا (DHCP) ترجمه می‌کند تا اطلاعات پیکربندی شبکه را به میزبان شبکه اختصاص دهد. سرورهای تأیید اعتبار کاربران را شناسایی و احراز هویت می‌کنند، نمایه‌های حساب کاربری را ارائه می‌دهند و ممکن است آمار استفاده را ثبت کنند.

خدمات پست الکترونیکی، چاپی و توزیعی (شبکه ای) از خدمات رایج در شبکه‌های محلی است. آنها به کاربران نیاز دارند تا مجوز دسترسی به منابع مشترک را داشته باشند.

سایر خدمات شبکه عبارتند از:

• خدمات دایرکتوری
• پست الکترونیک
• اشتراک فایل
• پیام رسانی فوری
• بازی آنلاین
• چاپ
• سرویسدهنده فایل
• صدا از طریق IP
• ویدیوی درخواستی
• تلفن تصویری
• شبکه جهانی وب
• پروتکل مدیریت شبکه ساده
• سرویس زمان
• شبکه حسگر بی‌سیم

سطح کاربردی

در برنامه‌نویسی شبکه رایانه ای، لایه برنامه یک لایه انتزاعی است که برای پروتکلهای ارتباطی و روشهای طراحی شده برای ارتباطات فرایند به پردازش از طریق شبکه رایانه ای پروتکل اینترنت (IP) اختصاص یافته‌است. پروتکل‌های لایه کاربرد از پروتکل‌های لایه حمل و نقل اساسی برای ایجاد اتصالات میزبان به میزبان برای خدمات شبکه استفاده می‌کنند.

خدمات شبکه TCP-IP

شماره‌های بندر

بسیاری از سرویسهای مبتنی بر پروتکل اینترنت با شماره پورت شناخته شده خاصی مرتبط هستند که توسط حاکمیت فنی اینترنت استاندارد می‌شود.

به عنوان مثال، سرورهای World-Wide-Web روی پورت ۸۰ کار می‌کنند و سرورهای رله ایمیل معمولاً در پورت ۲۵ گوش می‌دهند.

TCP در مقابل UDP

سرویس‌های مختلف از تکنیک‌های مختلف انتقال بسته استفاده می‌کنند.

به‌طور کلی، بسته‌هایی که باید به ترتیب صحیح و بدون از دست دادن کار خود را انجام دهند، از TCP استفاده می‌کنند، در حالی که سرویس‌های زمان واقعی که بسته‌های بعدی اهمیت بیشتری نسبت به بسته‌های قدیمی دارند، از UDP استفاده می‌کنند.

به عنوان مثال ، انتقال فایل به دقت کامل نیاز دارد و به‌طور معمول با استفاده از TCP انجام می‌شود و کنفرانس صوتی غالباً از طریق UDP انجام می‌شود، جایی که ممکن است اشکالات لحظه ای مشاهده نشوند.

UDP فاقد جلوگیری از ازدحام شبکه داخلی است و پروتکل‌هایی که از آن استفاده می‌کنند باید بسیار دقیق طراحی شوند تا از سقوط شبکه جلوگیری کنند.

جستارهای وابسته

• سرویس میزبانی اینترنت
• سرویس میزبانی وب
• سرویس میزبانی DNS
• خدمات میزبانی پست الکترونیکی