مری

برای دیگر کاربردها، مری (ابهام‌زدایی) را ببینید.

مری
سر و گردن
دستگاه گوارش انسان
جزئیات
لاتین	œsophagus
پیش‌ساز	Foregut
سرخرگ	esophageal arteries
سیاهرگ‌ها	esophageal veins
عصب محیطی	celiac ganglia, vagus
شناسه‌ها
فهرست گری	p.۱۱۴۴
سرعنوان پزشکی	A03.556.875.500
دورلندز /السویر	Esophagus
واژگان آناتومی	A05.4.01.001
اف‌ام‌اِی	7131
واژگان کالبدشناسی

مِری یا سُرخ‌نای (به انگلیسی آمریکایی: Esophagus) و (به انگلیسی بریتانیایی (/ɪˈsɒfəɡəs/), oesophagus) عضوی در بدن مهره‌داران است که به صورت لوله‌ای عضلانی کار رساندن غذا از حلق به معده را به عهده دارد. این لوله ۲۵ سانتی‌متر طول دارد و بیش‌ترین قسمت آن در قفسه سینه قرار دارد. این مجرا از انتهای تحتانی حلق در محازات مهره ششم گردنی آغاز و در محازات مهره دهم سینه‌ای وارد فضای شکمی می‌شود. مری در قسمت جلو با سطح پشتی لوب چپ کبد و در عقب با دیافراگم مجاورت دارد.

مری حلق را به معده متصل می‌کند این اتصال از راه سوراخی که توسط این لوله در دیافراگم ایجاد شده برقرار می‌شود و غذا از این طریق از حلق به معده راه می‌یابد. انتقال غذا از راه مری با کمک انقباضات موج‌مانندی که انقباضات کرم‌وار یا حرکات لوله گوارش نامیده می‌شود، انجام می‌شود.

دیوارهٔ مری از مجرا به بیرون؛ از غشاء مخاطی، پیش غشاء مخاطی، لایه عضلانی و بافت‌های همبند تشکیل شده‌است.

در انتهای زیرین مری ماهیچه‌ای صاف و حلقوی وجود دارد که از دیدگاه فیزیولوژیکی مانند یک دریچه عمل می‌کند. هنگامی که این ماهیچه در حالت استراحت قرار دارد غذا از مری به معده انتقال می‌یابد اما در حالت انقباض از ورود مواد درون معده به مری جلوگیری می‌کند.

در انسان یک سوم فوقانی مری از جنس عضلات مخطط و بخش تحتانی آن از جنس عضلات صاف است.

بیماری‌های مری

بیماری‌های مختلفی مانند دیسفاژی، آشالازی، اسپاسم منتشر مری، بلع دردناک، اسکلروز، ریفلاکس، ازوفاژیت و سرطان می‌توانند مری را درگیر سازند.

نگارخانه

• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 

جستارهای وابسته

• پیش‌شکمچه
• سنگدان

منابع

۱. اسنل، ریچارد، آناتومی بالینی، ترجمه سهیل سعادت و تورج راسخی راد، دانشگاه‌های علوم پزشکی اصفهان و شهرکرد، معاونت پژوهشی، کنکاش، ۱۳۷۴