سرخرگ درازروده‌ای‌قولونی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
سرخرگ درازروده‌ای‌قولونی
سرخرگ‌های کورروده و آپاندیس . (قسمت انتهایی سرخرگ ایلئوکولیک در بالا و راست نشان داده شده است.)
سرخرگ مزانتریک فوقانی و شاخه‌های آن. (سرخرگ ایلئوکولیک نام‌گذاری نشده است ولی در پایین و چپ دیده می‌شود.)
جزئیات
سرچشمه ازسرخرگ روده‌بندی بالایی
شاخه‌هاappendicular artery
anterior cecal artery
posterior cecal artery
سیاهرگ‌هاileocolic vein
شناسه‌ها
لاتینarteria ileocolica
TA98A12.2.12.059
TA24258
FMA14815

سرخرگ درازروده‌ای‌قولونی یا شریان ایلئوکولیک (انگلیسی: Ileocolic artery) آخرین شاخه جداشده از سمت راست سرخرگ روده‌بندی بالایی (شریان مزانتریک فوقانی) است. این سرخرگ با حرکت به سمت پایین و راست به طرف حفره ایلیاک راست رفته و در آنجا به دو شاخه فوقانی و تحتانی تقسیم می‌شود:

  1. شاخه فوقانی در طول کولون صعودی به سمت بالا رفته با سرخرگ قولونی راست بازپیوسته (آناستوموز) می‌شود.
  2. شاخه تحتانی به طرف محل اتصال درازروده‌ای‌قولونی رفته و به شاخه‌های کولیک، سکال، آپاندیکولار و ایلئال تقسیم می‌شود.

الگوی ویژه توزیع و مبدأ این شاخه‌ها متغیر است:

  1. شاخه قولونی عمود بر کولون صعودی بوده و با حرکت به طرف بالا خونرسانی اولین قسمت کولون صعودی را تأمین می‌کند.
  2. شاخه‌های کورروده‌ای (سکال) پیشین و پسین، چه اینکه به صورت یک تنه مشترک و چه به صورت شاخه‌های مجزا جدا شوند، سطوح قدامی و خلفی سکوم را خونرسانی می‌کنند.
  3. شاخه آپاندیکولار به لبه آزاد مزوآپاندیکس وارد شده و خونرسانی آپاندیس و مزوآپاندیکس را بر عهده دارد.
  4. شاخه ایلئال با رفتن به سمت چپ صعود کرده و خونرسانی بخش انتهایی ایلئوم را پیش از بازپیوندی با سرخرگ روده‌بندی بالایی تأمین می‌کند.

منابع[ویرایش]