سرخابکولی (سرده)
| سرخابکولی | |
|---|---|
| |
| برگ و میوه سرخابکولی هندی[۱] | |
| ردهبندی علمی | |
| فرمانرو: | گیاهان |
| (طبقهبندینشده): | گیاهان گلدار |
| (طبقهبندینشده): | دولپهایهای نو |
| (طبقهبندینشده): | دولپهایهای نو |
| راسته: | میخکسانان |
| تیره: | سرخابکولیان |
| سرده: | سرخابکولی کارل لینه[۲] |
| گونهها | |
|
حدود ۳۵. | |
| مترادف | |
|
Pircunia Bertero ex Ruschenb.[۲] | |
سرخابکولی (Phytolacca) سردهای از میخکسانان چندساله که بومی آمریکای شمالی و جنوبی و شرق آسیا و زلاندنو هستند و موادی دارند که برای پستانداران سمی است، اما پرندگان بهراحتی میوه آنها را میخورند، زیرا پوسته دانه آنها در دستگاه گوارش پرندگان قابل هضم نیست.
منابع
[ویرایش]- واژههای مصوّب فرهنگستان تا پایان سال ۱۳۸۹ (مجموع هشت دفتر فرهنگ واژههای مصوّب فرهنگستان)
- ↑ Phytolacca acinosa
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ "Genus: Phytolacca L." Germplasm Resources Information Network. United States Department of Agriculture. 1996-09-17. Archived from the original on 15 January 2009. Retrieved 2011-02-03.