سحبان وائل

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
سَحبان وائل
سحبان بن زفر بن ایاس وائلی باهلی
زادهٔقبیلهٔ باهلة
درگذشت۶۷۴م/ ۵۴ق
نژادعرب
پیشهخطیب

سَحبان وائل (؟ -۶۷۴م) خطیب عرب بود که به او در فصاحت مثل می‌زنند.[۱] هر دو دورهٔ پیش و پس از اسلام را درک کرد (مُخَضرم) و مدتی نزد معاویه بود. سعدی در گلستان او را در فصاحت بی‌نظیر نامیده «به حکم آنکه اگر سالی بر سر جمعی سخن گفتی تکرار کلام نکردی»

سعدی در «نیایش خداوند» در سرآغاز بوستان می‌گوید:

توان در بلاغت به سحبان رسیدنه در کنه بی‌چون سبحان رسید

منابع[ویرایش]

  1. بعلبکی، منیر (۱۹۹۲). فرهنگ‌زندگی‌نامهٔ المورد. بیروت: دارالعلم للملایین. ص. ۲۳۵–۶. تاریخ وارد شده در |سال= را بررسی کنید (کمک)