اخترشناس

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
(تغییرمسیر از ستاره شناس)
از گالیله به عنوان پدر اخترشناسی نوین نام برده می‌شود.

اَخترشناس، ستاره‌شناس یا مُنَجّمْ، دانشمندی است که روی اجرام آسمانی مانند ستارگان، سیارات و کهکشان‌ها مطالعه می‌کند. ستاره شناسی و یا اختر شناسی،در گروه علومی قرار دارد که با تحقیق،توضیح و مشاهده ی وقایعی که خارج از زمین و جو آن رخ می دهد درگیر است. این علم منشأ پیدایش و خواص فیزیکی و شیمیایی اشیایی که قابل در آسمان بوده (و خارج از زمین قرار دارد) و همینطور فرایند های منتجه از آنها را مطالعه می‌کند. اخترشناسان کنونی معمولاً تا مقطع پسادکترا در رشتهٔ فیزیک یا اخترشناسی ادامه تحصیل می‌دهند و سپس در مراکز تحقیقاتی یا دانشگاه‌ها استخدام می‌شوند.[۱]

از اخترشناسان مشهور ایرانی در دوران طلایی اسلام می‌توان به ابوریحان بیرونی و حاسب طبری (آملی) و خواجه نصیرالدین توسی (سازندهٔ زیج توسی) اشاره کرد.

منابع[ویرایش]

  1. "Frequently Asked Questions About Becoming an Astronomer". NOAO. Retrieved 29 March 2009.

پیوند به بیرون[ویرایش]