ستاد فرماندهی عملیات ویژه ایالات متحده آمریکا

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
ستاد فرماندهی عملیات ویژه ایالات متحده آمریکا
علامت ستاد فرماندهی عملیات ویژه ایالات متحده آمریکا
فعالآوریل ۱۶، ۱۹۸۷ – تا کنون
کشور ایالات متحده آمریکا
گونهنیروهای ویژه
نقشتأمین نیروهای عملیات ویژه حاضر و آماده برای دفاع از خاک ایالات متحده و منافع آن و طراحی و هماهنگی عملیات‌های ضد شبکه‌های تروریستی
اندازه۶۳٬۰۰۰
بخشی از وزارت دفاع ایالات متحده آمریکا
پادگان/ستادپایگاه نیروی هوایی مک‌دیل، فلوریدا، آمریکا
نام(های) مستعار"USSOCOM", "SOCOM"
نبردهاعملیات اراده جدی

حمله ایالات متحده به پاناما

جنگ خلیج فارس

Unified Task Force

Operation Uphold Democracy

جنگ علیه تروریسم

فرماندهان
فرمانده کلGEN Joseph L. Votel

ستاد فرماندهی عملیات ویژه ایالات متحده آمریکا (به انگلیسی: United States Special Operations Command) یکی از فرماندهی‌های یکپارچه رزمی ایالات متحده آمریکاست که وظیفه نظارت بر ستادهای فرماندهی عملیات‌های ویژه نیروی زمینی، سپاه تفنگداران دریایی، نیروی دریایی، و نیروی هوایی نیروهای مسلح آمریکا را بر عهده دارد. این ستاد بخشی از وزارت دفاع بوده و تنها عضوی از فرماندهی یکپارچه مبارزاتی ایالات متحده است که توسط مصوبه کنگره به وجود آمده‌است. این ستاد در پایگاه نیروی هوایی مک‌دیل در تمپا فلوریدا قرار دارد.

ایده یک ستاد فرماندهی یکپارچه عملیات ویژه ریشه در نتیجه عملیات پنجه عقاب، تلاش فاجعه‌بار نجات گروگان‌های سفارت آمریکا در ایران در سال ۱۹۸۰ بود. تحقیقات در مورد این عملیات، که توسط دریادار جیمز ال هالوی سوم، فرمانده سابق عملیات نیروی دریایی آمریکا هدایت می‌شد، عدم وجود فرماندهی و کنترل و هماهنگی بین نیروها را عوامل تأثیرگذاری در شکست این عملیات معرفی کرد.[۱] از زمان شروع به کار در ۱۷ آوریل ۱۹۸۷، این ستاد در عملیات‌های بی‌شماری از جمله حمله ایالات متحده آمریکا به پاناما و جنگ با تروریسم شرکت داشته‌است.[۲][۳]

نیروهای تابع[ویرایش]

فرماندهی مشترک عملیات ویژه[ویرایش]

فرماندهی عملیات‌های ویژه-قابلیت‌های مشترک[ویرایش]

نیروی زمینی[ویرایش]

واحدها

نیروی دریایی[ویرایش]

واحدها

نیروی هوایی[ویرایش]

واحدها

سازماندهی

تفنگداران دریایی[ویرایش]

واحدها

عملیات‌ها[ویرایش]

سکوی نفتی ایران در آتش ناوشکن‌های آمریکایی

از عملیات‌های این ستاد در گذشته می‌توان به عملیات اراده جدی اشاره کرد که به آتش کشیدن سکوهای نفتی ایران و غرق کردن تعدادی کشتی جنگی ایرانی در سال ۱۹۸۷ و در پاسخ به مین‌گذاری ایران در خلیج فارس صورت گرفت.

لیست فرماندهان ستاد[ویرایش]

شماره. تصویر نام نیروی تابعه شروع فرماندهی پایان فرماندهی
۱. ژنرال جیمز لیندزی نیروی زمینی ۱۶ آوریل ۱۹۸۷ ۲۷ ژوئن ۱۹۹۰
۲. ژنرال کارل دبلیو. استاینر نیروی زمینی ۲۷ ژوئن ۱۹۹۰ ۲۰ می ۱۹۹۳
۳. ژنرال وین داونینگ نیروی زمینی ۲۰ می ۱۹۹۳ ۲۹ فوریه ۱۹۹۶
۴. ژنرال هیو شلتون نیروی زمینی ۲۹ فوریه ۱۹۹۶ ۲۵ سپتامبر ۱۹۹۷
(سرپرست) دریادار ریموند سی. اسمیت نیروی دریایی ۲۵ سپتامبر ۱۹۹۷ ۵ نوامبر ۱۹۹۷
۵. ژنرال پیتر شومیکر نیروی زمینی ۵ نوامبر ۱۹۹۷ ۲۷ اکتبر ۲۰۰۰
۶. ژنرال چارلز هالند نیروی هوایی ۲۷ اکتبر ۲۰۰۰ ۲ سپتامبر ۲۰۰۳
۷. ژنرال برایان دی براون نیروی زمینی ۲ سپتامبر ۲۰۰۳ ۹ ژوئیه ۲۰۰۷
۸. دریادار اریک اولسن نیروی دریایی ۹ ژوئیه ۲۰۰۷ ۸ اوت ۲۰۱۱
۹. دریادار ویلیام اچ. مک‌ریون نیروی دریایی ۸ اوت ۲۰۱۱ ۲۸ اوت ۲۰۱۴
۱۰. ژنرال جوزف ووتل نیروی زمینی ۲۸ اوت ۲۰۱۴ تا کنون

منابع[ویرایش]

  1. "Biography of Admiral James L. Holloway III, US Navy (Ret.)". June 2006. Archived from the original on 25 August 2009. Retrieved 21 March 2008.
  2. Rother, Larry (6 December 1996). "With a Bang, Panama Is Erasing House of Horrors". The New York Times.
  3. Shanker, Thom (12 February 2004). "Regime Thought War Unlikely, Iraqis Tell U.S". The New York Times.

مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «United States Special Operations Command». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی.

پیوند به بیرون[ویرایش]