سامسون و دلیله (فیلم ۱۹۴۹)

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
سامسون و دلیله
پوستر اکران سینمایی اولیه
کارگردانسیسیل ب دومیل
تهیه‌کنندهسیسیل ب دومیل
فیلمنامه‌نویسجسی لوئیس لاسکی
فردریک ام. فرانک
هارولد لمب (طرح تفصیلی فیلمنامه)
ولادیمیر جابوتینسکی (رمان)
بر پایهکتاب مقدس (کتاب داوران)
بازیگرانهدی لامار
ویکتور ماتیور
جرج سندرز
آنجلا لنسبوری
هنری ویلکاکسن
ویلیام فارنوم
گرترود مسینگر
بایرون فولگر
فرانک هاگنی
کرافورد کنت
فرد گراهام
باد فاین
آنجلو روسیتو
لستر دُر
راویسیسیل ب دومیل
موسیقیویکتور یانگ
فیلم‌بردارجرج بارنز
تدوین‌گرآن بوچنز
شرکت
تولید
توزیع‌کنندهپارامونت پیکچرز
تاریخ‌های انتشار
  • ۲۱ دسامبر ۱۹۴۹ (۱۹۴۹-۱۲-۲۱) (نیویورک پریمیر)
  • ۱۳ ژانویه ۱۹۵۰ (۱۹۵۰-۰۱-۱۳) (لس آنجلس پریمیر)
مدت زمان
۱۲۸ دقیقه
کشورایالات متحده آمریکا
زبانانگلیسی
هزینهٔ فیلم۳٬۰۹۷٬۵۶۳ دلار[۱]
فروش گیشه۲۵٬۶۰۰٬۰۰۰ دلار[۲]

سامسون و دلیله (به انگلیسی: Samson and Delilah)، فیلمی رمانتیک و مذهبی-حماسی است که در سال ۱۹۴۹ میلادی توسط پارامونت پیکچرز منتشر شد. این فیلم ماجرای عشق شمشون به دلیله از کتاب مقدس را به تصویر می‌کشد. هدی لامار و ویکتور ماتیور در نقش‌های اصلی، و جرج سندرز، آنجلا لنسبوری و هنری ویلکاکسن در این فیلم نقش‌آفرینی کرده‌اند.

کارگردان این فیلم سیسیل بی. دومیل است که بیشتر کارهای او نقش‌مایه‌های مذهبی دارند. او به خاطر ساخت فیلم ده فرمان شهرت زیادی پیدا کرد.

داستان[ویرایش]

سامسون مردی بسیار قدرتمند است که از قوم خود در برابر ستم نیروهای پادشاه محافظت می‌کند. او اما گرفتار عشقی می‌شود که بهای آن، از دست دادن قدرت اوست. قدرت سامسون از موهای او نشات می‌گیرد و دلیله با کوتاه کردن موهای او این قدرت را از سامسون می‌گیرد و او را به عنوان برده‌ای به فلسطینی‌ها تحویل می‌دهد. سربازان فلسطینی‌ها سامسون را کور کرده در آسیاب گندم‌ها از او استفاده می‌کنند ولی دلیله که عذاب وجدان می‌گیرد به زندان می‌رود تا او را ببیند. دلیله سامسون را در زندان در در حال راز و نیاز با خدا می‌بیند. خداوند قدرت را به بازوان سامسون بازمی‌گرداند و نهایتاً با کمک دلیله معبد کافران را روی سرشان خراب می‌کند.

بازیگران[ویرایش]

فیلمبرداری[ویرایش]

فیلمبرداری این فیلم در چهارم اکتبر ۱۹۴۸ آغاز شد و در ۲۲ دسامبر ۱۹۴۸ هم پایان یافت، در حین فیلمبرداری دمیل در همان لوکیشن فیلم‌سازی اش در فیلم نوآر بیلی وایلدر به نام بلوار سانست نیز بازی کرد، این فیلم که بازی گلوریا سوانسون بود در مورد یک ستاره سابق سینماست که در فیلم‌های صامت بازی کرده بود و چهره‌ای معروف بود ولی بعد از ورود فیلم‌های ناطق از سینما کنار گذاشته شده بود و افراد کمی او را به خاطر داشتند.

جلوه‌های ویژه[ویرایش]

جلوه‌های ویژه این فیلم توسط گوردون جینینگز انجام شده و شاتی که بیشتر سود ر برای آنان دربرداشته، خراب کردن معبد داجون خدای فلسطینیان بوده‌است. این صحنه، یکی آخرین صحنه فیلم بوده و هزینه تولید آن ۱۵۰٬۰۰۰ دلار شد و یک سال زمان برد تا فیلمبرداری کنند.

مدل ساخته شده از معبد ۳۷ فوت و مجسمه داگون ۱۷ فوت قد داشتند و سه بار پشت سر هم مدل را نابود کردند تا از زوایای مختلف فیلمبرداری کنند و نهایتاً تصاویر گرفته شده از مدل و لوکیشن اصلی را روی هم قرار دادن و با استفاده از سیستم تکرارکننده حرکات motion repeater system شرکت پارامونت دقیقاً همان حرکات دوربین‌ها رو تکرار می‌کرد.

نمایش[ویرایش]

نخستین‌بار فیلم در در ۲۱ دسامبر ۱۹۴۹ در برادوی نیویورک و ریوولی و پارامونت انجام شد و پس از آن نقدهای مثبتی به این فیلم شد. این فیلم در آن زمان مبلغ ۱۱ میلیون دلار فروش داشت که باعث شد جز فیلم‌های پرفروش دهه ۵۰ شود و در بریتانیا توانست پرفروش‌ترین فیلم سال شود.

افتخارات فیلم[ویرایش]

جایزه در گروه نام افراد نتیجه
بیست و سومین دوره جوایز اسکار[۳] کارگردانی هنری (رنگی) Art Direction: هانس درایر، Walter H. Tyler
Set Decoration: Sam Comer, Ray Moyer
پیروز
فیلمبرداری (رنگی) جرج بارنز نامزدشده
طراحی لباس (رنگی) ادیت هد، دوروتی جیکنس، الوئیس جنسن، گایل استیل، گوئین ویکلینگ پیروز
جایزه اسکار بهترین موسیقی فیلم ویکتور یانگ نامزدشده
جلوه‌های ویژه سیسیل ب دومیل پروداکشنز نامزدشده
بنیاد فیلم آمریکا[۴][۵] AFI's 100 Years...100 Passions نامزدشده
AFI's 100 Years...100 Film Scores ویکتور یانگ نامزدشده
Boxoffice Magazine[۶] Boxoffice Barometer Trophy سیسیل ب دومیل پیروز
The Christian Herald and the Protestant Motion Picture Council[۷] Picture of the Month Award (دسامبر ۱۹۴۹) سیسیل ب دومیل پیروز
Film Français[۸] Grand Prix سیسیل ب دومیل پیروز
Golden Globe Awards[۹] فیلمبرداری - رنگی جرج بارنز نامزدشده
Parents' Magazine[۱۰] The Parents' Magazine Medal سیسیل ب دومیل پیروز

منابع[ویرایش]

  1. Birchard, pg. 334.
  2. Block, Alex Ben (2010). George Lucas's Blockbusting: A Decade-by-Decade Survey of Timeless Movies Including Untold Secrets of Their Financial and Cultural Success. HarperCollins. p. 323. ISBN 978-0-06-196345-2.
  3. "NY Times: Samson and Delilah". NY Times. Retrieved 2008-12-20.
  4. "America's Greatest Love Stories - 400 Nominated Films" (PDF). afi.com. Retrieved 29 August 2013.
  5. "AFI's 100 Years of Film Scores - Honoring America's Greatest Film Music" (PDF). afi.com. Retrieved 29 August 2013.
  6. "Boxoffice Magazine - December 30, 1950, pg. 16". Boxoffice. Archived from the original on 29 August 2013. Retrieved 29 August 2013.
  7. "Register of the Cecil B. DeMille Photographs, ca. 1900s-1950s, 1881-1959 - Awards". Retrieved 29 August 2013.
  8. McCaffrey, Donald W. (1999). "Guide to the Silent Years of American Cinema". Greenwood Publishing Group. p. 108. ISBN 0-313-30345-2. {{cite web}}: Missing or empty |url= (help)
  9. "Golden Globe Awards Official Website - Samson and Delilah - 1 nomination". goldenglobes.org. Archived from the original on 29 August 2013. Retrieved 29 August 2013.
  10. "Boxoffice Magazine - December 10, 1949, pg. 31". Boxoffice. Archived from the original on 29 August 2013. Retrieved 29 August 2013.

پیوند به بیرون[ویرایش]