سکه آنتیوخوس ششم دیونوسوس، مرتبط با سال‌های سلوکیان. در پشت این سکه، نوشته‌های حک‌شدهٔ یونانی ΒΑΣΙΛΕΩΣ ΑΝΤΙΟΧΟΥ ("پادشاه آنتیوخوس") دیده می‌شود. تاریخ θ´ξ´ρ´ نشان‌دهندهٔ سال ۱۶۹ عصر سلوکی است که مربوط به سال‌های ۱۴۴ - ۱۴۳ قبل از میلاد است.
دوره سلوکی (به انگلیسی: Seleucid era) ("SE")، به معنای واقعی کلمه "سال یونانی‌ها" یا (سال یونانی Anno Graecorum)، که گاهی اوقات به "AG" نشان داده می شود، یک سیستم شماره‌گذاری سال‌ها بود که توسط امپراتوری سلوکی دیگر پادشاهان عصر هلنیستی و بعدها توسط اشکانیان استفاده می‌شد. گاهی اوقات از آن به عنوان سال‌های اسکندر و چیرگی سلوکیان یاد می‌شود. این دوران به فتح مجدد بابل توسط سلوکوس یکم نیکاتور در ۳۱۲/۱۱ پیش از میلاد پس از تبعید او به مصر بطلمیوسی بازمی‌گردد.,[۱] سلوکوس و دربار او، این فتح را به عنوان نشانه‌ای از تأسیس امپراتوری سلوکی می‌دانند. طبق سنت یهودیان، در سال ششم سلطنت اسکندر مقدونی (قانون: احتمالاً پسر شیرخوار اسکندر مقدونی، اسکندر چهارم) بود که آنها شروع به استفاده از این شمارش کردند.[۲] مقدمه عصر جدید در یکی از تواریخ بابلی، "تواریخ دیادوخوی" ذکر شده است.[۳]
↑Babylonian Talmud (Avodah Zarah 10a), Rabbeinu Hananel's Commentary; RASHI's commentary on Babylonian Talmud (Avodah Zarah 9a); Sefer Hakabbalah of Rabbi Avraham ben David (Ravad); Midrash David on Mishnah Tractate Avot (Ethics of the Fathers, 1:6)
