پرش به محتوا

زمان افت

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

در الکترونیک، زمان اُفت (به انگلیسی: fall time) (زمان اُفت پالس (به انگلیسی: pulse decay time)) زمان صرف شده برای کاهش (نزول) دامنه یک پالس از یک مقدار مشخص (معمولاً ۹۰٪ از مقدار پیک به استثنای فراجهش یا فروجهش) به مقدار مشخص دیگر (معمولاً ۱۰٪ از حداکثر مقدار به استثنای بیش از حد یا کمتر شدن) است.

محدودیت‌های مربوط به فروجهش (به انگلیسی: undershoot) و نوسان (همچنین به عنوان حلقه‌زنی و نوسان‌پاندولی نیز شناخته می‌شود) گاهی هنگام تعیین محدودیت‌های زمان اُفت به‌طور اضافه مشخص می‌شود.

جستارهای وابسته

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  • مالکیت عمومی این مقاله حاوی محتوای تحت مالکیت عمومی از سند «Federal Standard 1037C». General Services Administration است. (in support of MIL-STD-188)Federal Standard 1037C. General Services Administration. Archived from the original on 2022-01-22. (in support of MIL-STD-188).