زلمی خلیل‌زاد

زلمی خلیل‌زاد
نمایندهٔ ویژهٔ ایالات متحده برای صلح افغانستان
متصدی
شروع به کار ۵ سپتامبر ۲۰۱۸
رئیس‌جمهور	دونالد ترامپ
پس از	بنیان‌گذاری مقام
بیست‌وششمین سفیر ایالات متحده آمریکا در سازمان ملل متحد
مشغول به کار ۳۰ آوریل ۲۰۰۷ – ۲۲ ژانویه ۲۰۰۹
رئیس‌جمهور	جرج دابلیو بوش باراک اوباما
پس از	جان بولتون
پیش از	سوزان رایس
سفیر ایالات متحده آمریکا در عراق
مشغول به کار ۲۱ ژوئن ۲۰۰۵ – ۲۶ مارس ۲۰۰۷
رئیس‌جمهور	جرج دابلیو بوش
پس از	جان نگروپونتی
پیش از	رایان کراکر
سفیر ایالات متحده آمریکا در افغانستان
مشغول به کار ۲ سپتامبر ۲۰۰۴ – ۲۰ ژوئن ۲۰۰۵
رئیس‌جمهور	جرج دابلیو بوش
پس از	رابرت فین
پیش از	رونالد نومن
اطلاعات شخصی
زاده	زلمی ممزی خلیل‌زاد ۲۲ مارس ۱۹۵۱ ‏(۶۹ سال) مزار شریف، افغانستان
حزب سیاسی	جمهوری‌خواه
همسر(ان)	شریل بنارد
فرزندان	۲ شامل الکساندر
تحصیلات	دانشگاه آمریکایی بیروت (بی‌ای، ام‌ای) دانشگاه شیکاگو (پی‌اچ‌دی)

زَلمِی خلیل‌زاد (به پشتو: ځلمی خلیل زاد)(متولد: ۲۲ مارس ۱۹۵۱) نمایندهٔ ویژهٔ ایالات متحده برای صلح افغانستان است. خلیل‌زاد سفیر ایالات متحده آمریکا در سازمان ملل متحد در دوره جرج دابلیو بوش و مدت کوتاهی در دوره باراک اوباما بود. وی بالاترین مقام مسلمان در دولت جورج دبلیو بوش بود.

اوایل زندگی و تحصیلات

زلمی خلیل‌زاد متولد مزار شریف افغانستان و از پدر نورزی پشتون و مادر تاجک است. زبان رسمی وی فارسی دری است. وی در جوانی به عنوان دانشجو به آمریکا مهاجرت کرد و بعداً شهروند این کشور شد. خلیل‌زاد در کابل، افغانستان بزرگ شد. والدینش اهل ولایت لغمان بودند، و زمانی که پدر او در زمان سلطنت محمد ظاهرشاه از مقامات دولتی بود به مزار شریف نقل مکان کرده بودند.

خلیل‌زاد تحصیلات خود را در مدرسه دولتی لیسه غازی در کابل شروع کرد. مدتی را در چارچوب برنامه‌های بین‌المللی تبادل فرهنگی در دبیرستان کرس، کالیفرنیا سپری کرد. بعدتر، لیسانس و فوق لیسانس خود را از دانشگاه آمریکایی بیروت در لبنان دریافت کرد. خلیل‌زاد پی اچ دی خود را در دانشگاه شیکاگو در آمریکا دریافت کرد، در آنجا او با البرت ولستتر از متفکرین و استراتژیست‌های برجسته بازدارندگی هسته‌ای مطالعه کرد و او خلیل‌زاد را با ارتباطات خود در دولت و مؤسسه رند مرتبط کرد.

زندگی کاری

خلیل‌زاد اولین آمریکایی افغانستانی الاصل و شاید اولین مسلمانی باشد که در پله‌های قدرت آمریکا به قلب دستگاه حاکمه آن کشور راه یافته‌است.

بین سال‌های ۱۹۷۹ تا ۱۹۸۹ خلیل‌زاد به عنوان استادیار علوم سیاسی در مدرسه روابط عمومی و بین‌المللی دانشگاه کلمبیا فعالیت کرد. در این دوره، او ارتباط کاری نزدیکی با زیبیگنیو برژینسکی، معمار سیاست دولت کارتر در حمایت از مقاومت مجاهد در برابر اشغال افغانستان به دست شوروی، داشت. (همچنین ببینید: عملیات سایکلون.)

در ۱۹۸۴ خلیل‌زاد، فلوشیپ یک ساله‌ای را از شورای روابط خارجی قبول کرد تا به وزارت امور خارجه ایالات متحده آمریکا بپیوندد، او در آنجا مشاور دفتر خاورنزدیک و جنوب آسیا به ریاست ریچارد مرفی بود. خلیل‌زاد از ۱۹۸۵ تا ۱۹۸۹ در دولت رئیس‌جمهور رونالد ریگان به عنوان یکی از مسئولین ارشد وزارت امور خارجه فعالیت می‌کرد و در خصوص جنگ شوروی در افغانستان و جنگ ایران و عراق مشاوره می‌داد.

او به آرامی به عنوان یکی از طراحان برنامه بلند پروازنه تغییر منظر سیاسی خلیج فارس و آسیای مرکزی شاخص شد. پیشرفت خلیل‌زاد تا اندازه‌ای با نقش او در سال‌های ۱۹۸۰ و اوایل سال‌های ۱۹۹۰ میلادی به عنوان مشاور عمده وزارت خارجه و پنتاگون در جنگ ضد شوروی در افغانستان و مسایل منطقه بستگی داشت. سال‌های ۱۹۹۰ و در دوران حکومت بیل کلینتون، این خلیل‌زاد بود که با تهیه سندی به نام «کتاب سفید دربارهٔ افغانستان» خواستار دخالت مجدد آمریکا برای تغییر وضع در افغانستان شد.

زلمی خلیل‌زاد پس از حملات ۱۱ سپتامبر و سقوط رژیم طالبان مهم‌ترین چهره دولت آمریکا در سیاست‌های آن کشور در ارتباط با افغانستان بوده و به عنوان فرستاده ویژه آمریکا در افغانستان خدمت کرده‌است. وی موضع سختی در قبال بقایای جنبش طالبان در افغانستان اتخاذ کرد و در آخرین سمت خود به عنوان سفیر آمریکا در افغانستان نقشی کلیدی در تحکیم دولت حامد کرزی بازی کرده‌است.

وقتی جورج بوش برای ساقط کردن حکومت طالبان در افغانستان و بعداً حذف صدام حسین از عرصه سیاسی عراق نیاز به کمک و مشورت داشت زلمی خلیل‌زاد دائماً حاضر بود.

خلیل‌زاد که با چندین دولت جمهوری‌خواه همکاری داشته به عنوان یکی از عوامل نزدیک به دیک چینی و طرف اعتماد گروه معروف به «بازها» در دولت بوش محسوب می‌شود.

در محافل واشینگتن به او «شاه زل» می‌گویند و در دوران سفارت اخیرش در کابل بسیاری او را «نایب السلطنه» می‌خواندند. او در این شغل به تثبیت حکومت حامد کرزی کمک زیادی کرده‌است.

اما تجربیات او در عراق هم بسیار گسترده‌است. درست پیش از حمله نیروهای آمریکا به عراق در سال ۲۰۰۳ او در رأس هیأتی برای شرکت در نشست مخالفان دولت صدام به مناطق کردنشین شمال عراق سفر کرد.

خلیل‌زاد در ۲۱ جون ۲۰۰۵ کارش را به‌عنوان سفیر آمریکا در عراق آغاز کرد. در ۱۲ فبروری ۲۰۰۷، کاخ سفید وی را به‌عنوان سفیر آمریکا در سازمان ملل متحد تعیین کرد.

حدس و گمان‌هایی در مورد احتمال نامزد شدن زلمی خلیل‌زاد در انتخابات ریاست جمهوری سال ۲۰۱۴ افغانستان وجود داشت، هر چند که خود وی نه این شایعات را رد و نه تأیید کرد.

صلح در افغانستان

خلیل‌زاده نماینده ویژه آمریکا در امور صلح افغانستان در پی اعلام ناتو در ۲۴ آوریل که از ضرورت کاهش خشونت و نیاز به حل سیاسی بحران افغانستان حمایت کرده بود نوشت: آمریکا و جامعه جهانی از افغانستان می‌خواهد که کشور و ملت خود را در اولویت قرار دهند. او توافقنامه صلح آمریکا با طالبان را یک «فرصت تاریخی برای افغانستان» شمرد. وی اضافه کرد که مبارزه با ویروس کرونا، فقر و جنگ بستگی به اقدام و نیت رهبران و جناح‌های سیاسی افغانستان دارد.

جان بولتون، مشاور پیشین امنیت ملی آمریکا در کتاب جنجالی خاطراتش از دوره‌ای که در کاخ سفید با دونالد ترامپ کار کرده، در جاهای مختلف کتاب از ناراحتی آقای ترامپ درباره افغانستان به ویژه روند مذاکرات با طالبان بارها یاد کرده است. آقای بولتون در بخشی از کتابش به نام "اتاق حوادث"، نوشته دونالد ترامپ از زلمی خلیلزاد، نماینده ویژه آمریکا در امور صلح افغانستان یاد کرده و گفت: "شنیدم او یک شیاد است، گرچه برای این کار به یک شیاد نیاز داریم."

در جای دیگر ترامپ از خلیلزاد انتقاد می‌کند که "آیا امضای طالبان هیچ ارزشی دارد."

آقای بولتون نوشته هیچ راهی برای اعتماد به طالبان و اجرای مکانیسم‌ها وجود ندارد. این (توافقنامه) یک توافق معاملات ملک در نیویورک نیست و می‌گوید خلیلزاد به او توضیح داد که "این توافقی بود که ترامپ گفت که می‌خواست."

او نوشته در جلسه‌ای ترامپ گفت که "من می‌خواهم غنی هم اینجا بیاید، و طالبان هم. قبلاً از امضای (توافقنامه) این کار را بکنیم. می‌خواهم قبل از امضا ببینیم نه (فقط) یک تلفن." خلیلزاد گفت: "آنها عاشق آمدن هستند."

آقای بولتون می‌گوید به این نتیجه رسیده بودم که پیشنهاد ترامپ برای دیدار با طالبان برای این بوده که ترامپ "در جستجوی یک جایگزین برای توافق پومپئو-خلیلزاد می‌گشت."

او می‌گوید ترامپ در جلسه‌ای در کاخ سفید درباره توافقنامه صلح آمریکا و طالبان پرسیده "آیا این توافقنامه قابل فروش است؟" و من گفتم فکر نمی‌کنم. سپس ترامپ تمام جلسه را به کنار گذاشت و گفت که "می‌خواهم با طالبان صحبت کنم، بگذارید به واشنگتن بیایند."

منابع

• مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «زلمی خلیل‌زاد». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۸ سپتامبر ۲۰۰۷.
• وبگاه فارسی بی‌بی‌سی