زراره

زُرارة بن أعیُن (ولادت حدود ۷۰ - وفات ۱۵۰ هجری قمری) از راویان حدیث و فقها و متکلمان بنام شیعه و از اصحاب محمد باقر و جعفر صادق بوده‌است. نام او «عبدربه» است و زراره لقبش می‌باشد. و کنیه اش را گروهی ابوالحسن و برخی ابوعلی ذکر کرده‌اند. او احتمالاً در کوفه زاده شده‌است. بخش زیادی از عمرش را در کوفه زیست و همانجا درگذشته‌است.

نسب

پدربزرگ زراره سلنسنْ، از راهبان مسیحی بوده و پدرش اعین نیز رومی است. پدر او برده خاندان شیبان بوده‌است، که در اثر فراگیری قرآن، آزاد می‌شود.

مقام علمی

ابن ندیم در الفهرست زراره را بزرگترین عالم شیعه در فقه، حدیث، کلام و شناخت مذهب تشیع دانسته‌است. نجاشی در رجال خود وی را بزرگ و استاد شیعیان در زمان حیاتش معرفی می‌کند، که قارِی قرآن، فقیه، متکلم، شاعر و ادیب بوده و تمام خصائص دین و مزایای فضیلت در او جمع شده بود و راستگو، مورد اعتماد و در زمان خویش بر همه اصحاب مقدم بود.

وی از جمله اصحاب اجماع است، که از نظر دانشمندان شیعه هر چه روایت کند، راست و درست است. جعفر صادق او را از برترین اصحاب خود برشمرده و درباره اش گفته‌است: اگر زراره نبود، احادیث پدرم نابود می‌شد.

زراره تألیفات بسیاری داشته‌است، امّا فقط کتاب الاستطاعة والجبر والعهود به نام او ثبت شده‌است.

منابع

• یاران امامان زرارة بن اعین نوشته سید محمد جوادمهری

Zurarah ibn A'yan (about 690-768 AD) (Arabic: زُرارة بن أعیُن‎) was a famous companion of Imam Baqir, Imam Sadiq, and Imam Kazim. He was a Muhaddith and Islamic scholar with great knowledge in religion,and was also one of the companions known as the "companions of consensus" whose hadith are given extra credence by Shia scholars. Muhaddith Qummi in his book Tuhfah al-Ahbab said that "his excellence and status are too great to mention here".

The origin of his family

Some say that his real name was 'Abd Rabbah (Arabic: عبدربه‎), and Zurarah was a nickname. He was also known as Abu al-Hasan (lit. "the father of Hasan"). Some reports say that his father was a Byzantine monk who was captured and sold into slavery in a Muslim territory to someone from the Shaybani clan, which Zurarah remained affixed to.

Authencity of Zurarah

More than 2,000 hadith are attributed him. He is described in biographical literature as "respected" and trustworthy". It was narrated that: "Were it not for Zurarah, the sayings of my father would vanish soon".

Death

He died between 766-777 AD/149-150 AH in Kufa, Iraq.