زالودرمانی
زالو درمانی به استفاده از زالو برای درمان برخی بیماری‌ها مانند خون‌رسانی دوباره به مناطقی از بدن که عروق وریدی آسیب دیده و یا بسته شده‌اند، استفاده می‌گردد.
محتویات
تاریخچه[ویرایش]
چنانکه گزارش شده زالو درمانی ۱۵۰۰ سال قبل از میلاد مسیح در مصر انجام میشده و حتی افرادی برای زالودرمانی به آنجا برده می‌شدند. زالو درمانی در ایران مصر روم و یانام و بعدها در اروپا طرفدارانی پیدا کرد.
استفاده در پزشکی[ویرایش]
انتقال بیماری توسط زالو[ویرایش]
زالوها به خودی خود بیماری ای ایجاد نمی‌کنند اما ممکن است به عنوان یک ناقل عمل کرده و موجب ایجاد بیماری‌هایی مانند هپاتیت در انسان گردند.
زالوهایی که دارای سر بزرگ و یا درازای بیش از ۱۲ سانتی متر دارند ممکن است مضر باشد. به گفته ابن سینا «از زالوهایی که کرک‌ریز و نرم دارند یا لاجوردی رنگ هستند پرهیز کنید زیرا دچار غشی، خونریزی، تب، سستی و قرحه‌های بدخیم خواهید شد. از زالویی استفاده شود که در آبهای خزه‌دار که محل زیست قورباغه‌هاست رشد و نمو کرده و نه زالویی که در آبهای گل‌آلود سیاه بوده‌است.» که احتمالاً این برحذر داشتن در استفاده از برخی زالوها به دلیل این باشد که این انواع احتمالاً ناقلان بهتر برای بیماری‌ها هستند.
نوع زالو[ویرایش]
زالوی پزشکی با (نام علمی: Hirudo medicinalis) جزء گروه خونخواران است. طول این زالو بین ۵ تا ۱۲ سانتیمتر است و گاهی تا ۲۵ سانتیمتر هم می‌رسد عرض آن حدود یک سانتیمتر است. رنگ آن متنوع است و غالباً زیتونی سیاه یا قهوه‌ای و یا حنایی مایل به سیاه است.
منابع[ویرایش]
- www.tim.ir/آموزشی/طب-مکمل/۵۷-کاربرد-زالو-و-زالو-درمانی.html
پیوند به بیرون[ویرایش]
مجمع پژوهشگران طب سنتی حکیم جرجانی
