ریزوئید

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

ریزوئید برآمدگی مو مانند ساده است که از سلول‌های اپیدرمی پایین سرخس به بسترش متصل است. آنها در ساختار و عملکرد شبیه به ریشه موها در دیگر گیاهان هستند. (گیاهان عروقی)

ریزوئید از سلول‌های تک تشکیل شده، در حالی که ریشه اندام چند سلولی متشکل از بافت‌های متعدد است.

ریزویید بخشی از ساختار گامتوفیتی سرخس به نام پروتال است که هاپلویید میباشد.

حرکت آب در ریزوئیدها مثل حرکت آب در مویرگ هاست و تنها شباهت آن با عملکرد ریشه کشنده بودن آن است. در جلبکها رشته‌هایی مثل ریزوئید وجود دارد که باعث می‌شوند که جلبک به سطوح مختلف بچسپد و به زندگی بپردازد. قارچ‌ها نیز رشته‌هایی به اسم ریسه دارند که مثل ریزوئیدها عمل می‌کند.[۱]

شرح[ویرایش]

ریزوئیدها عمدتا آب را با عمل مویرگی جذب می‌کنند. حرکت آب معمولا از بین رشته‌های ریزوئید است اما در برخی ریزوئیدها مثل بریوفیت‌ها آب از داخل ریزوئیدها جذب می‌شود.

گیاهان زمینی[ویرایش]

در گیاهان زمینی، ریزوئیدها تریکومی هستند که گیاه را به زمین متصل می‌کنند. در جگرواشان، آن‌ها وجود ندارند یا تک سلولی هستند، اما در خزه ها به شکل چند سلولی دیده می‌شوند. در گیاهان آوندی به آن‌ها "موهای ریشه" می‌گویند و می‌توانند تک سلولی یا چند سلولی باشند.

جلبک‌ها[ویرایش]

در جلبک‌های خاص، یک سیستم ریزوئیدی گسترده وجود دارد که به جلبک اجازه می‌دهد تا خود را به یک بستر شنی متصل کند که از آن می‌تواند مواد مغذی را جذب کند. با این حال، گونه‌های شناور آزاد میکروسکوپی اصلاً ریزوئید ندارند.

قارچ‌ها[ویرایش]

در قارچ‌ها، ریزوئیدها هایف‌های شاخه‌دار کوچکی هستند که از استولون‌هایی که قارچ را به زیرلایه متصل می‌کنند (جایی که آنزیم‌های گوارشی آزاد می‌کنند و مواد آلی هضم شده را جذب می‌کنند) رشد می‌کنند. به همین دلیل است که قارچ ها را هتروتروف می نامند.

منابع[ویرایش]