پرش به محتوا

رویداد کرولاین

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
طرح‌نگاره‌ای از رویداد کارولین اثر هنرمند شهیر بریتانیایی جورج تاترسال - حوالی ۱۸۳۷
غرش خشمگین بین روابط دوستانه، یک کارتون آمریکایی درباره این ماجرا

ماجرای کرولاین[۱] - که با نام پرونده کرولاین نیز شناخته می‌شود - یک حادثه دیپلماتیک و نظامی بین ایالات متحده و بریتانیا بود که در دسامبر ۱۸۳۷ آغاز شد و طی چندین سال ادامه یافت و در نهایت بر توسعه حقوق بین‌الملل تأثیر گذاشت.[۲][۳] این حادثه در پی شورش شکست‌خورده کانادای علیا، جنبشی با هدف اصلاح دولت استعماری بریتانیا در کانادا، آغاز شد. پس از شکست در نبرد، ویلیام لاین مکنزی، رهبر شورشیان کانادایی، و پیروانش به جزیره نیوی در رودخانه نیاگارا گریختند، جایی که آن‌ها یک "جمهوری کانادا" چندروزه را اعلام کردند و از سوی هواداران آمریکایی در آن سوی مرز نیز حمایت شدند. سربازان داوطلب آمریکایی و تدارکات توسط کشتی آمریکایی کرولاین به این جزیره منتقل می‌شدند.

در پاسخ به این اقدام، یک نیروی بریتانیایی وارد خاک ایالات متحده شد و کشتی کرولاین را در حالی که در شلوسر لندینگ در نیویورک پهلو گرفته بود، آتش زد و یک آمریکایی به نام آموس دورفی را کشت. گزارش‌های جنجالی روزنامه‌ها، افکار عمومی را در ایالات متحده برانگیخت، جایی که بسیاری خواستار جنگ با بریتانیا شدند.[۴] در تلافی، گروهی از آمریکایی‌ها بعداً یک کشتی بخار بریتانیایی را نابود کردند. این وضعیت تقریباً منجر به درگیری مسلحانه بین دو کشور شد، اما در نهایت از طریق مذاکرات دیپلماتیک که سایر اختلافات ارضی را نیز در پیمان وبستر-اشبرتون در سال ۱۸۴۲ حل کرد، مورد بررسی قرار گرفت.

در طول مذاکرات، وزیر امور خارجه ایالات متحده، دنیل وبستر، و نماینده بریتانیا، لرد اشبرتون، مکاتباتی را رد و بدل کردند که به تثبیت اصل «دفاع پیش‌دستانه» در حقوق بین‌الملل کمک کرد. این اصل که به عنوان آزمون کرولاین شناخته می‌شود، آستانه بالایی را برای استفاده از زور در مرزها تعیین کرد و مستلزم آن بود که چنین اقدامی تنها زمانی توجیه شود که ضرورت دفاع از خود «فوری، فراگیر و بدون هیچ انتخاب وسیله‌ای و بدون هیچ فرصتی برای تأمل» باشد.[۵]

پیش زمینه

[ویرایش]

جنبش اصلاحات کانادای علیا در انتاریو، جنبشی بود که هدف آن دموکراتیک‌تر و حذف فساد دولت استعماری بریتانیا در کانادا بود. ویلیام لاین مکنزی یکی از رهبران کلیدی این جنبش بود. او بارها توسط مردم برای خدمت در پارلمانی انتخاب شد که بارها او را به خاطر تلاش‌های اصلاحی‌اش اخراج کردند. در سال ۱۸۳۷، مکنزی از روش‌های مسالمت‌آمیز برای اصلاحات دست کشید و برای شروع یک قیام خود را آماده کرد.

در دسامبر ۱۸۳۷، مکنزی شورش کانادای علیا را با نبرد با نیروهای دولتی در نبرد میخانه مونتگومری آغاز کرد. نیروهای او از نظر تعداد و سلاح به شدت ضعیف بودند و در کمتر از یک ساعت شکست خوردند. متحدان مکنزی چند روز بعد در لندن نیز شکست بزرگی متحمل شدند. پس از این شکست‌ها، مکنزی و پیروانش به جزیره نیوی در رودخانه نیاگارا گریختند و بر روی عرشه کشتی کرولاین آن‌ها پایه و اساس جمهوری کانادا را اعلام کردند. در طول این وقایع، شورشیان کانادایی از حمایت گسترده شهروندان آمریکایی برخوردار بودند که برای آن‌ها تدارکات و پایگاه‌هایی فراهم می‌کردند تا از آنجا به مقامات بریتانیایی در کانادا حمله کنند.

پانویس

[ویرایش]
  1. Caroline affair
  2. Waxman, Matthew C. (August 28, 2018). "The Firebrand: William Lyon Mackenzie and the Rebellion in Upper Canada". The Lawfare Blog. Retrieved October 23, 2022.
  3. Jennings, R. Y. (1938). "The Caroline and McLeod Cases". American Journal of International Law (به انگلیسی). 32 (1): 82–99. doi:10.2307/2190632. ISSN 0002-9300. JSTOR 2190632.
  4. Moore, John Bassett (1906). A Digest of International Law. Vol. 2. United States Government Printing Office. pp. 25, 409 & 410. Retrieved November 11, 2009.
  5. Greenwood, Christopher (April 2011). "Self-Defence". In Peters, Anne; Wolfrum, Rüdiger (eds.). Max Planck Encyclopedia of Public International Law. Max Planck Institute for Comparative Public Law and International Law – via Oxford University Press.

منابع

[ویرایش]