روش‌شناسی تاریخی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

روش‌شناسی تاریخی (نام علمی: Historical method) بحث معرفتی است که بیشتر حوزهٔ تاریخ‌نگاری را را دربر می‌گیرد. در این حوزه پژوهشگر در پی شناخت روش یا روش‌های به کار گرفته شده توسط مورخ است.

پیوند به بیرون[ویرایش]