روابط روسیه و فرانسه
 | |
 فرانسه |
 روسیه |
|---|---|
| سفارتخانه | |
| سفارت فرانسه، مسکو | سفارت روسیه، پاریس |
| نماینده | |
| سفیر Pierre Lévy | سفیر Aleksey Meshkov |
روابط فرانسه–روسیه، که به عنوان روابط فرانسوی-روسی یا روابط روسی-فرانسوی نیز شناخته میشوند، به روابط دو جانبه بین فرانسه و روسیه اشاره دارد. فرانسه دارای سفارت در مسکو است، در حالی که روسیه در پاریس سفارت دارد. روابط تاریخی پیچیدهای داشته و در سالهای اخیر نیز تنشهای بیشتری را تجربه کرده است.
تاریخ
[ویرایش]در قرن هجدهم، روسیه روشنفکران فرانسوی را جذب کرد که بیشتر آنها دیدگاهی منفی نسبت به این سرزمین کممعروف داشتند. در طول عصر ناپلئون (۱۷۹۹–۱۸۱۵)، هر دو کشور قصد داشتند بر اروپای مرکزی و شرقی تسلط یابند. ناپلئون در سال ۱۸۱۲ یک تهاجم فرانسه به روسیه عظیم را آغاز کرد، اما شکست آن منجر به شکست وی و تسلط روسیه در اروپای شرقی شد. روسیه همچنین قصد داشت بر امپراتوری عثمانی تسلط پیدا کند، اما فرانسه و بریتانیا با پیروزی در جنگ کریمه (۱۸۵۴–۱۸۵۶) مانع این کار شدند.[۱][۲][۳]
در دهه ۱۸۹۰، فرانسه از نظر دیپلماتیک منزوی شد و با روسیه اتحاد فرانسه و روسیه تشکیل داد. در جریان تفاهم سهگانه، آنها به جنگ جهانی اول بین سالهای ۱۹۱۴ و ۱۹۱۸ وارد شدند. پس از به قدرت رسیدن در انقلاب روسیه ۱۹۱۷، بلشویکها با قدرتهای مرکزی پیمان برست-لیتوفسک را در سال ۱۹۱۸ امضا کردند. در دهه ۱۹۳۰، فرانسه نتوانست علیه یک آلمان نازی رو به احیا، اتحاد تشکیل دهد. پس از سال ۱۹۴۵، اتحاد جماهیر شوروی و ایالات متحده آمریکا قدرتهای ابر بودند، اما در یک جنگ سرد طولانی (۱۹۴۷–۱۹۸۹) با هم مقابله کردند. فرانسه از ایالات متحده در اتحاد ناتو علیه گسترش کمونیسم حمایت کرد. از سال ۱۹۸۹ روابط رسمی ولی نه گرم بوده و مسائل متعددی آن را تحت تأثیر قرار داده است، مانند جنگ در دونباس (که به حمله روسیه به اوکراین منجر شد) و دخالت فزاینده روسیه در غرب آفریقا.[۴]
با توجه به اینکه دولت متمرکز روسیه، شکلگرفته در قرنهای ۱۵ و ۱۶، تقریباً همیشه در وضعیت تقابل دیپلماتیک و نظامی با مشترکالمنافع لهستان–لیتوانی بود، حکام کاتولیک فرانسه مدتها از برقراری تماس دیپلماتیک مستقیم با مسکو اجتناب کردند. علاقه واقعی فرانسه به روسیه تنها پس از انتشار اثر اوگنو مزدور ژاک مارگره در سال ۱۶۰۷ با عنوان "The State of the Russian State and the Grand Duchy of Moscow" پدیدار شد که اطلاعات آن در "تاریخ زمانه خود" (۱۶۲۰) توسط تاریخنگار مشهور Jacques Auguste de Thou (1553–1617) استفاده شد.
در سال ۱۶۱۵، سفارت ایوان کوندیریف به دربار لوئی سیزدهم رسید که با شکست مواجه شد، اما پایههای روابط دیپلماتیک بین روسیه و فرانسه را بنا نهاد.
در تابستان ۱۶۶۸، یک سفارت روسیه از اسپانیا به پاریس سفر کرد. ریاست آن را سرپرست Pyotr Potemkin بر عهده داشت که با لوئی چهاردهم و ژان-باتیست کولبرت دیدار کرد و در مورد ایجاد روابط تجاری سودمند متقابل بین دو کشور مذاکره شد.
اولین نمایندگی دیپلماتیک روسیه در فرانسه در سال ۱۷۰۲ توسط فرمان پتر کبیر تأسیس شد، که به دلیل نزدیکی بین پادشاهی انگلستان و امپراتوری سوئد، به دنبال اتحاد با لوئی چهاردهم بود. سفر پتر اول به فرانسه در سال ۱۷۱۷ نقطه شروع برقراری روابط دیپلماتیک دائمی بین دو کشور بود، که تنها با انقلاب فرانسه مختل شد.
با نگرانی از تسلط تاریخ آلمانیها در روسیه، اوکراین و اتحاد جماهیر شوروی در دربار امپراتریس آنا، امپراتریس روسیه (۱۷۳۰–۱۷۴۰)، دیپلماسی فرانسه بهطور فعال از کودتای کاخ ۱۷۴۱ و تاجگذاری الیزابت روسیه حمایت کرد، که از جوانی با فرانسه و شاه لوئی پانزدهم همدلی داشت و تلاش ناموفقی برای ازدواج با او کرده بود. نقش فعالی توسط مارکیز د لا شتاردی ایفا شد، که از ۱۷۳۹ تا ۱۷۴۴ به عنوان فرستاده دیپلماتیک در دربار روسیه خدمت کرد. با این حال، پس از تلاشهای صدر اعظم Alexey Bestuzhev-Ryumin، د لا شتاردی به بدنامی افتاد و در سال ۱۷۴۸، نفوذ حزب طرفدار فرانسه بهطور قابل توجهی کاهش یافت.
جستارهای وابسته
[ویرایش]منابع
[ویرایش]- ↑ Ezequiel Adamovsky, "Russia as a space of hope: nineteenth-century French challenges to the liberal image of Russia." European History Quarterly 33.4 (2003): 411-449.
- ↑ Raymond T. McNally, "The origins of russophobia in France: 1812-1830." American Slavic and East European Review 17.2 (1958): 173-189.
- ↑ George Frost Kennan, The decline of Bismarck's European order: Franco-Russian relations 1875-1890 (Princeton University Press, 2020).
- ↑ J.F.V. Keiger, 'France and the world since 1870 (2001) 186-199.
پیوند به بیرون
[ویرایش]