روئینگ (ورزش)
پرونده:Rowing pictogram.svg|220px|چپ|بندانگشتی|تصویرنگاشت]]
روئینگ نوعی قایقرانی و یک رشتهٔ ورزشی است که در آن ورزش‌کاران بر روی یک قایق با استفاده از پارو در رودخانه، دریاچه یا دریا به رقابت با یکدیگر می‌پردازند. در این رشته قایقرانان رو به عقب در قایق نشسته و با استفاده از دو پارو که با گیره به قایق چسبیده‌است، قایق خود را به سمت جلو هدایت میکنند. قایق‌های روئینگ دراز و باریک و دو سوی آن‌ها نیمه مدور است.
روئینگ یکی از اولین رشته‌های المپیک مدرن است که از المپیک ۱۹۰۰ پاریس هر دوره برگزار شده‌است. این رشته در اولین دورهٔ المپیک در ۱۸۹۶ هم در برنامهٔ مسابقات قرار داشت ولی به دلیل شرایط بد آب‌وهوایی برگزار نشد.
امروزه رقابت‌های بین‌المللی روئینگ در دو بخش مردان و زنان برگزار می‌شود که هر یک به دو قسمت سبک‌وزن و سنگین‌وزن تقسیم می‌شوند. ماده‌های مختلفی از این رشته به صورت تک‌نفره، ۲نفره، ۴نفره برگزار می‌شود. تمام مسابقات قهرمانی جهان، المپیک و بیشتر مسابقات مهم دیگر در مسافت ثابت ۲۰۰۰ متر برگزار می‌شود. از همین رو پاروزنی یک ورزش استقامتی به‌شمار می‌رود که سطح بالای آمادگی جسمانی در آن اهمیت محوری دارد. مسابقات قهرمانی جهان این ورزش در ۲۲ ماده و المپیک در ۱۴ ماده برگزار می‌شود.
در ایران به دلیل کمبود امکانات تیم ملی روئینگ ایران در مسافت 1000متری تمرین میکنند ولی با این حال باز هم نتایجی قابل توجه و ارزنده ای را اراعه میدهند.
در تیم ایران سال 1401-1402
ابوالفضل سطوتی (گیلان) امیر حسین محمود پور(گیلان)شایان ریحانی فرد(فارس)علی رشادت(آذربایجان غربی) امیررضا ابدالی(تهران) حمید رضوانی(تهران)شیرزاد قادری(کردستان)
لازم به ذکر است شایان ریحانی فرد جوان ترین و بدترین عضو این تیم می باشد
پیوند به بیرون[ویرایش]
 |
در ویکیانبار پروندههایی دربارهٔ روئینگ (ورزش) موجود است. |
 | این یک مقالهٔ خرد ورزش است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |