پرش به محتوا

راکت‌بال

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
راکت‌بال
راکت‌بال به همراه راکت و توپ آن
بالاترین نهاد ورزشیفدراسیون بین‌المللی راکت‌بال (IRF)
ویژگی‌ها
برخوردخیر
اعضاء تیمتک‌نفره یا دونفره
جداسازی جنسیتیبله، تورهای جداگانه و دونفرهٔ مختلط
رده‌بندیورزش‌های راکتی
تجهیزاتتوپ (راکت‌بال)، راکت (راکت‌بال)
محل برگزاریزمین راکت‌بال سرپوشیده یا باز
برگزاری
کشور یا منطقهقاره آمریکا
المپیکNo
پارالمپیکNo
جهانی1981, 1985, 1993, 2009, ۲۰۱۳
افرادی که راکتبال بازی می‌کنند

راکت‌بال (به انگلیسی: Racquetball)، یک ورزش راکتی است که با یک توپ لاستیکی توخالی در یک زمین باز یا سرپوشیده انجام می‌شود.[۱] جوزف سوبک به دلیل اختراع ورزش مدرن راکتبال در سال ۱۹۵۰ شناخته شد، وی یک راکت زهی به پدبال توپ اضافه کرد تا سرعت و کنترل را افزایش دهد.[۲] برخلاف اکثر ورزشهای راکتی، مانند تنیس و بدمینتون، هیچ شبکه ای برای ضربه زدن به توپ وجود ندارد و برخلاف اسکواش، بدون قلع (خارج از محدوده در پایین دیوار جلو) برای ضربه زدن به توپ بالا است. همچنین، برخورد توپ با دیوارها، کف و سقف، داور، و سطوح مکان بازی، قانونی هستند، به استثنای موانع تعیین شده مخصوص داور که خارج از محدودیت هستند.[۳]

راکت بال شباهت زیادی به هندبال ۴۰ × ۲۰ آمریکا دارد که در بسیاری از کشورها انجام می‌شود. همچنین بسیار شبیه به ورزش اسکواش ۵۷ انگلیس است که قبل از سال ۲۰۱۶ راکت بال نامیده می‌شد.

جستارهای وابسته

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  1. David, Walker (1999). Skills, Drills & Strategies for Racquetball. Scottsdale, Arizona: Holcomb Hathaway, Inc. pp. 112. ISBN 1-890871-17-6. Walker.
  2. "The History of Racquetball". Team USA. Retrieved 22 February 2016.
  3. "USA Racquetball – Features, Events, Results – Team USA". Team USA. Archived from the original on 3 September 2011. Retrieved 11 January 2015.