راه دوبانده
راه دوبانده جاده یا بزرگراهی است که دارای دو باند عبور مستقل و جداشده از هم است. معمولاً حرکت در یک باند در جهت رفت و در باند مخالف در جهت برگشت است.
یک جاده بدون حایل وسط جاده یک جاده تک بانده محسوب میشود.
تاریخچه[ویرایش]
از قدیمیترین جادههای دوبانده میتواند به راهی که در قرن اول توسط امپراتور روم کلودیوس بین رم و بندر آن شهر استیا در تیبرایجاد شده نام برد.
پیاده سازی[ویرایش]
بریتانیا[ویرایش]
در انگلستان اگر چه عبارت دوبانده به هر جاده ای با جداکننده وسط اطلاق میشود اما به عنوان یک اصطلاح برای مسیرهای اصلی مورد استفاده قرار میگیرد