پرش به محتوا

رانسید (گروه موسیقی)

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
رانسید
رانسید در سال ۲۰۲۳
رانسید در سال ۲۰۲۳
اطلاعات پس‌زمینه
خاستگاهبرکلی، ایالات متحده
ژانر
سال‌های فعالیت۱۹۹۱ (۱۹۹۱)–اکنون
ناشر(ان)
اسپین‌آف‌ها
اسپین‌آفِ
اعضا
اعضای پیشین
وبگاه

رانسید (به انگلیسی: Rancid) یک گروه پانک راک آمریکایی است که در سال ۱۹۹۱ در برکلی، کالیفرنیا تشکیل شد. رانسید که توسط تیم آرمسترانگ و مت فریمن، اعضای سابق گروه اوپریشن آیوی تأسیس شد، اغلب (در کنار گروه گرین دی و آف‌اسپرینگ) به‌عنوان موجی از گروه‌هایی شناخته می‌شود که در اواسط دههٔ ۱۹۹۰ علاقه به پانک راک را در ایالات متحده احیا کردند.[۵] رانسید در طول ۳۳ سال فعالیت حرفه‌ای خود، بسیاری از طرفداران اصلی خود را حفظ کرده است، که بیشتر آن‌ها به ریشه‌های موسیقی زیرزمینی‌اش مرتبط بودند.[۶]

رانسید از زمان آغاز به کار دو تغییر در ترکیب داشته است که تیم آرمسترانگ و مت فریمن اعضای پیوسته هستند. ترکیب فعلی آنها شامل آرمسترانگ در گیتار و خوانندگی، فریمن در بیس و آواز، لارس فردریکسن در گیتار و خواننده و براندن اشتاینکرت در درام است. این گروه توسط آرمسترانگ، فریمن و درامر سابق برت رید تشکیل شد که در سال ۲۰۰۶ گروه را ترک کرد و استاینکرت جایگزین او شد. این گروه اولین آلبوم خود رانسید (۱۹۹۰) را با پیوستن فردریکسن به گروه در تور بعدی خود ضبط کردند.

رانسید تا به امروز ده آلبوم استودیویی، یک آلبوم تقسیم شده، یک آلبوم تلفیقی، دو نمایش توسعه یافته و یک سری آلبوم زنده فقط آنلاین منتشر کرده است و در تعدادی از آلبوم‌های تلفیقی نیز حضور داشته است. این گروه بیش از چهار میلیون آلبوم در سراسر جهان فروخته است،[۷] که آن را به یکی از موفق‌ترین گروه‌های پانک راک در تمام دوران تبدیل کرده است. این گروه در سال ۱۹۹۴ با دومین آلبوم استودیویی خود به نام بیا برویم که شامل تک آهنگ «رستگاری» بود به محبوبیت رسید. در سال بعد، رانسید آلبوم بسیار موفق خود را منتشر کرد ... و گرگ‌ها بیرون بیایند، که معروف‌ترین آهنگ‌های خود را «ریشه‌های رادیکالز»، «روبی سوهو» و «بمب ساعتی» تولید کرد و توسط انجمن ضبط موسیقی آمریکا گواهی طلا و پلاتین دریافت کرد،[۸] بیش از یک میلیون نسخه تنها در ایالات متحده فروخت. شش آلبوم بعدی آنها - زندگی منتظر نخواهد ماند (۱۹۹۸)، رانسید (۲۰۰۰)، فناناپذیر (۲۰۰۳)، بگذارید دومینوها سقوط کنند (۲۰۰۹)، ... افتخار تمام چیزی است که می‌دانیم (۲۰۱۴) و مشکل‌ساز (۲۰۱۷) - نیز مورد تحسین منتقدان قرار گرفتند، اگرچه از نظر تجاری به اندازه ... و گرگ‌ها بیرون بیایند موفق نبودند. این گروه دهمین آلبوم خود را با نام فردا هرگز نمی‌آید در سال ۲۰۲۳ منتشر کرد.

تاریخچه

[ویرایش]

تاریخ اولیه (قبل از ۱۹۹۳)

[ویرایش]

دوستان دوران کودکی تیم آرمسترانگ و مت فریمن با هم در آلبانی، کالیفرنیا، یک جامعهٔ کوچک طبقهٔ کارگر در نزدیکی برکلی بزرگ شدند. این دو از سال ۱۹۸۷ تا ۱۹۸۹ در گروه تأثیرگذار[۹] اسکا پانک اوپریشن آیوی با هم اجرا می‌کردند. این گروه در صحنهٔ پانک در خیابان گیلمن شماره ۹۲۴، یک باشگاه و محل کنسرت با گروه‌های پانک منطقهٔ خلیج محبوبیت یافت. زمانی که اوپریشن آیوی از هم پاشید، آرمسترانگ و فریمن تصمیم گرفتند یک گروه جدید تشکیل دهند و یک گروه اسکا پانک به نام داون فال تشکیل دادند که پس از چند ماه منحل شد. آنها سپس یک گروه هاردکور پانک به نام ژنراتور را راه‌اندازی کردند، که مدت کوتاهی بعد نیز منحل شد. آنها همچنین اسکا را شروع کردند که بر روی گروه دنس هال کرشر تأثیر گذاشت، اگرچه مدت کوتاهی پس از تشکیل گروه، گروه را ترک کردند. در این مدت، آرمسترانگ با اعتیاد به الکل دست و پنجه نرم می‌کرد و فریمن برای اینکه او را روی علایق دیگر متمرکز کند، به آنها پیشنهاد داد که گروه جدیدی تشکیل دهند.[۱۰] در سال ۱۹۹۱، آنها برت رید، هم اتاقی آرمسترانگ را به عنوان درامر خود به خدمت گرفتند و رانسید را تشکیل دادند.

چند ماه پس از شروع گروه، رانسید شروع به اجرا در اطراف منطقه برکلی کرد و به سرعت طرفداران خود را پیدا کرد. اولین نسخهٔ ضبط شدهٔ رانسید یک آلبوم چندآهنگه با نام خود گروه، رانسید را در سال ۱۹۹۲ برای ناشر قدیمی اوپریشن آیوی Lookout! Records بود. مدت کوتاهی پس از انتشار پخش گسترده، گروه !Lookout را ترک کرد و با شرکت نوازندهٔ گیتار گروه بد ریلیجین، برت گورویتز، Epitaph Records قرارداد امضا کرد. رانسید اولین آلبوم خود، رانسید را با عنوان Epitaph در سال ۱۹۹۳ منتشر کرد.

پیشرفت موفقیت‌آمیز (۱۹۹۶–۱۹۹۴)

[ویرایش]
مت فریمن

در حالی که رانسید مشغول نوشتن برای یک آلبوم بعدی بود، بیلی جو آرمسترانگ به آنها پیوست تا آهنگ «رادیو» را بنویسند که منجر به اجرای زندهٔ آرمسترانگ با گروه رانسید شد. تیم قبلاً از لارس فردریکسن خواسته بود که نوازندهٔ گیتار دوم رانسید باشد، اما او ابتدا این درخواست را رد کرد زیرا در آن زمان با گروه UK Subs می‌نواخت. پس از اینکه بیلی جو این درخواست را رد کرد، فردریکسن نظر خود را تغییر داد و به رانسید پیوست.

فردریکسن در دومین آلبوم استودیویی آنها بیا برویم (۱۹۹۴) با گروه اجرا کرد. در آن سال، همتایان آن زمان آنها، گروه آف‌اسپرینگ، موفقیت بزرگی را با آلبوم اسمش خود تجربه کردند. رانسید از تور گروه آف‌اسپرینگ در سال ۱۹۹۴ پشتیبانی کرد،[۱۱] که به آلبوم بیا برویم کمک کرد به ترتیب به رتبهٔ ۹۷ هیت‌سکرزدر مجلهٔ بیلبورد و جدول بیلبورد ۲۰۰ برسد. این آلبوم همچنین اولین نمایش گستردهٔ خود را هنگامی که شبکهٔ ام تی وی ویدیوی تک‌آهنگ «رستگاری» را پخش کرد، ارائه کرد. بیا برویم در ۷ ژوئیه ۲۰۰۰ گواهینامه طلا گرفت[۱۰][۱۲] و با موفقیت آلبوم، گروه توسط تعدادی از شرکت‌های بزرگ ضبط موسیقی، از جمله ناشر مدونا ماوریک رکوردز، مورد پیگیری قرار گرفت.[۱۳] در این دوره شایعات زیادی منتشر شد. برخی از شایعات این بود که کارمندان Epitaph اجازه نداشتند در مورد مسائل با مطبوعات صحبت کنند، رانسید یک مرد از بخش هنرمندان و رپرتوار از اپیک را متقاعد کرد که موهاوک آبی را بتراشد و مدونا تصاویر برهنهٔ خود را برای گروه ارسال کرد.[۱۴]

گروه در نهایت تصمیم گرفت با Epitaph قرارداد ببندد و سال بعد سومین آلبوم خود ... و گرگ‌ها بیرون بیایند را در ۲۲ اوت ۱۹۹۵ منتشر کرد. این آلبوم از نظر موفقیت به سرعت از بیا برویم پیشی گرفت و به رتبهٔ ۴۵ در جدول آلبوم بیلبورد ۲۰۰ رسید.[۱۵] در ۲۲ ژانویه ۱۹۹۶، آلبوم گواهی طلا گرفت.[۱۶] این آلبوم نقدهای مثبتی دریافت کرد، استفن توماس ارلوین از آل‌میوزیک آلبوم را دارای «لحظه‌های کلاسیک پانک احیاگر» توصیف کرد. ارلوین موسیقی را تحسین کرد و ادعا کرد که این آلبوم «نشان دهندهٔ یک عقب‌نشینی انزواطلبانه به پانک راک آموزشی و سرکشی کنندهٔ زیرزمینی نیست». سه تک‌آهنگ این آلبوم، «ریشه‌های رادیکالز»، «بمب ساعتی» و «روبی سوهو» همگی در آهنگ‌های مدرن راک بیلبورد قرار گرفتند و سنگین‌ترین پخش خود را تا به امروز در ایستگاه‌های رادیویی و ام‌تی‌وی به ارمغان آوردند.[۱۷] گروه همچنین «روتس رادیکالز» و «روبی سوهو» را در شنبه شب زنده اجرا کردند.[۱۸]

سال‌های میانی (۲۰۰۳–۱۹۹۷)

[ویرایش]
لارس فردریکسن

پس از دو سال تور برای آلبوم ... و گرگ‌ها بیرون بیایند، رانسید در سال ۱۹۹۷ به استودیو بازگشت تا ضبط چهارمین آلبوم استودیویی خود، زندگی منتظر نخواهد ماند را آغاز کند، که در ۳۰ ژوئن ۱۹۹۸ منتشر شد. این آلبوم از سبک‌های موسیقی قبلی رانسید منشعب شد و پانک راک را با عناصری از ریشه‌های رگی، راکابیلی، داب، هیپ هاپ و فانک ترکیب کرد و با آلبوم ساندینیستا! از گروه کلش مقایسه شد.[۱۹] اگرچه این آلبوم به موفقیت ... و گرگ‌ها بیرون بیایند دست نیافت، اما از آن زمان در زمان‌های اخیر طرفداران زیادی پیدا کرده است. در سال ۱۹۹۹، رانسید تصمیم گرفت به رابطهٔ هفت سالهٔ خود با Epitaph پایان دهد و با Hellcat Records تأسیس شده توسط آرمسترانگ (که زیرمجموعه‌ای از Epitaph است) قرارداد امضا کرد.

دومین آلبوم با نام خود گروه، رانسید در ۱ اوت ۲۰۰۰ منتشر شد و اولین آلبوم آنها بود که از طریق Hellcat منتشر شد. این آلبوم نتوانست موفقیت سه آلبوم قبلی رانسید را به دست آورد و در جدول بیلبورد به رتبهٔ ۶۸ رسید.[۲۰] در این آلبوم، گروه تا حد زیادی تأثیرات اسکا پانک خود را کنار گذاشت و آلبومی تحت تأثیر هاردکور ضبط کرد.[۱۰] سال بعد گروه در تور ونز وارپد ۲۰۰۱ شرکت کرد.[۲۱]

سه عضو اصلی رانسید سه آهنگ را با نام گروه Devil's Brigade در سال ۲۰۰۲ منتشر کردند، یکی در آلبوم تلفیقی Give 'Em the Boot III و دو آهنگ در یک صفحه وینیل ۱۲ اینچی. در مارس همان سال، یک آلبوم تقسیم شده با گروه نوئف‌اکس به عنوان BYO Split Series Volume III منتشر شد که در آن رانسید آهنگ‌های نوئف‌اکس و نوئف‌اکس آهنگ‌های رانسید را پوشش داد.

پس از وقفه‌ای از تور در سال ۲۰۰۱، رانسید در سال ۲۰۰۲ به همراه گورویتز به استودیو بازگشت تا ششمین آلبوم استودیویی خود را به نام فناناپذیر ضبط کند که در ۱۹ اوت ۲۰۰۳ منتشر شد و بالاترین آلبوم آنها تا به امروز بود و به رتبهٔ ۱۵ رسید.[۲۰] برخلاف آلبوم‌های قبلی گروه، فناناپذیر نه تنها توسط Epitaph/Hellcat، بلکه توسط کمپانی بزرگ ضبط، وارنر رکوردز توزیع شد، حرکتی که با واکنش‌های شدید طرفداران گروه مواجه شد که وفاداری آنها به صحنهٔ مستقل را زیر سؤال بردند. زمانی که آلبوم منتشر شد، لوگوی وارنر در هیچ جایی روی بسته‌بندی آن دیده نمی‌شد، حرکتی برای پنهان کردن حرکت ناشر اصلی از دید طرفداران.[۲۲] این آلبوم به گرمی مورد استقبال اکثر منتقدان قرار گرفت، اما با نظرات متفاوت طرفداران مواجه شد، برخی از آنها احساس می‌کردند که آلبوم حاوی صدای «پاپیر»[الف] است (برخی وارنر را متهم به تأثیرگذاری بر موسیقی می‌کنند) در حالی که برخی دیگر احساس می‌کردند که این آلبوم ترکیبی از ... و گرگ‌ها بیرون بیایند و زندگی منتظر نخواهد ماند است. موزیک ویدیوی آلبوم برای اولین تک‌آهنگ، «سقوط به پایین» نیز به دلیل حضور اعضای گود شارلوت و کلی آزبورن با برخی انتقادات طرفداران مواجه شد.

وقفه (۲۰۰۵–۲۰۰۴)

[ویرایش]

در سال ۲۰۰۴، پس از یک تور برای فناناپذیر، رانسید به یک وقفهٔ طولانی رفت. اعضای گروه با پروژه‌های جانبی کار می‌کردند، اگرچه به‌طور رسمی منحل نشده بوند. آرمسترانگ به اجرای پروژهٔ جانبی خود یعنی Transplants ادامه داد که دومین آلبوم خود را با نام شهرهای خالی از سکنه در سال ۲۰۰۵ منتشر کرد. او همچنین در آهنگ گروه سایپرس هیل «شمارهٔ شما چیست؟» از دهمین آلبوم آنها تا زمانی که مرگ ما را جدا کند در گیتار و بک خواننده همکاری کرد. آرمسترانگ همچنین یک آلبوم انفرادی به نام زندگی یک شاعر در مه ۲۰۰۷ منتشر کرد. فردریکسن کار خود را با پروژهٔ جانبی خود لارس فردریکسن و د بستردز ادامه داد و دومین آلبوم استودیویی خود را با نام وایکینگ در سال ۲۰۰۴ منتشر کرد، این آلبوم با همکاری آرمسترانگ نوشته و تولید شد. فریمن برای مدت کوتاهی با گروه Social Distortion در سال ۲۰۰۴ به عنوان جانشین جان ماورر تور برگزار کرد تا اینکه گروه نوازندهٔ بیس فعلی خود برنت هاردینگ را پیدا کرد. فریمن و فردریکسن هر دو در این مدت صاحب فرزند شدند - فریمن دو فرزند داشت و فردریکسن یک فرزند.[۲۳][۲۴]

اصلاحات و آلبوم بگذارید دومینوها سقوط کنند (۲۰۱۰–۲۰۰۶)

[ویرایش]
اجرای رانسید در سال ۲۰۰۶

در اوایل سال ۲۰۰۶، رانسید برای شروع یک تور موفق اصلاح شد و تعدادی اجراهای آکوستیک را به عنوان بخشی از مجموعه کنسرت هلکت نایتس Hellcat Records در محل برگزاری Echo اجرا کرد.[۲۵] این اولین اجرای زنده گروه از زمان وقفه بود. در ۱۳ آوریل ۲۰۰۶، رانسید برنامه‌های خود را برای یک تور جهانی که در ژوئیه ۲۰۰۶ آغاز می‌شد، و انتشار یک دی وی دی متشکل از ۳۱ موزیک ویدیو و همچنین تاریخ انتشار آزمایشی بهار ۲۰۰۷ برای یک تور جدید آلبوم استودیویی که هنوز نامش ذکر نشده است، اعلام کرد.

مشابه تعدادی از گروه‌های دیگر که با Lookout! Records قرارداد امضا کردند، در سپتامبر ۲۰۰۶، رانسید نمایشنامهٔ توسعه یافته خود را از کاتالوگ ناشر گرفته بود.[۲۶]

در ۳ نوامبر ۲۰۰۶، رید، رانسید را ترک کرد و براندن اشتاینکرت، که قبلاً یکی از اعضای گروه The Used بود، جایگزین او شد.

رانسید در آوریل ۲۰۰۸ تور ژاپن را برای تعدادی نمایش پس از دو روز آن که در جشنوارهٔ پانک‌اسپرینگ ۲۰۰۸ تیتر شد، برگزار کرد.[۲۷] پس از تور ژاپن، رانسید یک تور کامل در ایالات متحده را در تابستان و یک تور بریتانیا را در زمستان آغاز کرد.[۲۸]

رانسید، یک بار در هفته، یک برنامه رادیویی ایکس‌ام را میزبانی می‌کرد. این برنامهٔ رادیو رانسید نام داشت و ساعت ۲۴ شنبه از شبکهٔ ۵۳ «قارچ»[ب] پخش شد. با این حال، نمایش به دلیل اینکه قارچ ۵۳ از برنامه‌نویسی ایکس‌ام گرفته شده بود، لغو شد.

اگرچه برنامه‌هایی برای ادامهٔ فناناپذیر در سال‌های ۲۰۰۵، ۲۰۰۶ و ۲۰۰۷ ذکر شده بود، اما تا ژانویه ۲۰۰۸، زمانی که رانسید برای ضبط آن وارد اسکای‌واکر سوند شد، این برنامه محقق نشد. هفتمین آلبوم استودیویی به نام بگذارید دومینوها سقوط کنند در ۲ ژوئن ۲۰۰۹ منتشر شد. در اواخر ماه مه، فول آلبوم از صفحهٔ مای اسپیس گروه پخش شد. این اولین آلبوم رانسید بدون ترکیب «کلاسیک» آن بود، با براندن اشتاینکرت که در سال ۲۰۰۶ جایگزین برت رید در درام شد. این آلبوم در استودیو ناشناس براندن در یوتا نوشته شد و در اسکای‌واکر سوند در نیکاسیو، کالیفرنیا ضبط شد.[۲۹] بوکر تی جونز، اسطورهٔ موسیقی، ارگ را روی یک آهنگ اجرا کرد.[۲۹] نسخهٔ لوکس آلبوم شامل سی دی، برخی از آهنگ‌های ضبط شده به صورت آکوستیک بر روی سی دی دیگر و ساخت دی وی دی آلبوم بود.[۳۰] بگذارید دومینوها سقوط کنند موفق‌ترین آلبوم گروه در بیلبورد ۲۰۰ شد و در رتبهٔ ۱۱ قرار گرفت. رانسید در تابستان ۲۰۰۹ برای حمایت از بگذارید دومینوها سقوط کنند، با گروه‌های رایز اگنست، Riverboat Gamblers و بیلی تلنت به عنوان گروه‌های آغازین آن، تور آمریکای شمالی را برگزار کرد. این تور در ۴ ژوئن ۲۰۰۹ در ونکوور، بریتیش کلمبیا آغاز شد و در ۳۱ ژوئیه در تورنتو، انتاریو به پایان رسید.[۳۱]

در ۱۰ ژوئن ۲۰۰۹، گروه به عنوان مهمان موزیکال در برنامه امشب با کونان اوبراین در حال نواختن «آخرین کسی که می‌میرد» از بگذارید دومینوها سقوط کنند ظاهر شد.[۳۲]

آلبوم … افتخار تمام چیزی است که می‌دانیم (۲۰۱۶–۲۰۱۱)

[ویرایش]
تیم آرمسترانگ

رانسید یک تور کوچک در ایالات متحده با پشتیبانی از گروه بلینک-۱۸۲ از ۲۵ اوت تا ۴ سپتامبر ۲۰۱۱ انجام داد تا آنها را قادر سازد قبل از ورود به استودیو در سپتامبر ۲۰۱۱ برای ضبط هشتمین آلبوم خود با برت گورویتز، خود را گرم کنند. تاریخ انتشار سال ۲۰۱۲ انتظار می‌رفت. گروه همچنین اشاره کرد که یک تور جهانی بیستمین سالگرد آلبوم را همراهی خواهد کرد.[۳۳] آنها به عنوان تیتر یکی از بزرگ‌ترین جشنواره‌های پانک در جهان، Groezrock در بلژیک اعلام شدند.[۳۴] تیم آرمسترانگ اظهار داشت که آلبوم جدید رانسید پس از انتشار آلبوم جدید توسط Transplants منتشر خواهد شد.[۳۵]

در دسامبر ۲۰۱۲، رانسید اولین آهنگ استودیویی جدید خود را پس از سه سال با نام «لعنت به تو» منتشر کرد که آن را برای دانلود رایگان در وب سایت خود در دسترس قرار دادند.[۳۶]

در سال ۲۰۱۲، رانسید، رانسید اسنشیال را منتشر کرد، جعبه‌ای انحصاری آنلاین که بیستمین سالگرد گروه را از طریق Pirates Press Records جشن می‌گرفت. مجموعه جعبه شامل تمام آلبوم‌ها و مجموعه‌های منتشر شده رسمی رانسید از جمله اولین آلبوم چندآهنگه با نام خود گروه از سال ۱۹۹۲ تا ۲۰۰۹ است. این آلبوم‌ها هر کدام به تنهایی در ۷ اینچ منتشر شدند.[۳۷]

در ۶ فوریه ۲۰۱۳، رانسید تصویری از گروه در استودیو در صفحهٔ فیس بوک خود با عنوان «ضبط شروع شد» آپلود کرد.[۳۸] در مصاحبه‌ای در دسامبر ۲۰۱۳ در وب سایت ردیت، براندن اشتاینکرت درامر رانسید فاش کرد که نام آلبوم جدید ... افتخار تمام چیزی است که می‌دانیم است و در سال ۲۰۱۴ منتشر خواهد شد.[۳۹]

در ۲۸ سپتامبر ۲۰۱۴، رانسید آثار هنری و لیست آهنگ برای ... افتخار تمام چیزی است که می‌دانیم را فاش کرد.[۴۰] روز بعد، آنها اعلام کردند که آلبوم در ۲۷ اکتبر ۲۰۱۴ منتشر خواهد شد. در ۳۰ سپتامبر ۲۰۱۴، گروه ویدیویی از آنها در حال اجرای سه قطعه از آلبوم منتشر کرد.[۴۱]

در ۲۵ مارس ۲۰۱۷، رانسید برای اولین بار در برزیل در جشنوارهٔ لالوپالوزا سائوپائولو در مقابل تماشاگرانی که ۱۰۰٬۰۰۰ نفر تخمین زده می‌شدند[۴۲] که در آن جشنواره ۲ روز اول شرکت کرده بودند، نواخت. ترکیب آن شنبه شامل اجراهای گروه‌هایی مانند کریولو، ایکس‌ایکس و متالیکا نیز بود. به همین مناسبت، لارس فردریکسن آخرین آهنگ این کنسرت، روبی سوهو را برای «لمی از موتورهد، دنیا بدون تو جای بدتری است» تقدیم کرد.[۴۳]

آلبوم‌های مشکل‌ساز و فردا هرگز نمی‌آید (۲۰۱۷–اکنون)

[ویرایش]
براندن اشتاینکرت

در ۲ مه ۲۰۱۷، رانسید در صفحهٔ فیس بوک خود اعلام کرد که نهمین آلبوم استودیویی آنها، مشکل‌ساز، در ۹ ژوئن منتشر خواهد شد.[۴۴] رانسید در ژوئیه و اوت ۲۰۱۷ به همراه گروه دراپکیک مورفیز، عنوان «تور از بوستون تا برکلی» را بر عهده داشت.[۴۵]

در ژوئن ۲۰۱۹، گزارش شد که رانسید روی دهمین آلبوم استودیویی خود با انتشار پیش‌بینی شده در سال ۲۰۲۰ کار می‌کرد،[۴۶][۴۷][۴۸] اگرچه سال بدون انتشار جدید گذشت.

همچنین در سال ۲۰۱۹، آنها تیتر جشنوارهٔ صنایع دستی و آبجوی مسافرتی The Bash[۴۹] شدند و در ماه سپتامبر در آمریکای شمالی با پشتیبانی ارائه شده توسط گروه‌های Pennywise و Suicidal Tendencies و English Beat و Aquabats و Turnstile و Iron Reagan و Angel Du$t برنامه برگزار کردند.[۵۰]

رانسید در ژوئن ۲۰۲۱ اعلام کرد که از اوت تا اکتبر ۲۰۲۱ به همراه گروه Dropkick Murphys در تور آمریکای شمالی بوستون به برکلی دوم شرکت خواهند کرد.[۵۱] در مصاحبهٔ نوامبر ۲۰۲۱ با کرنگ!، فردریکسن تأیید کرد که رانسید در آلبوم جدید خود «انجام کارهای پایانی» را انجام داده است.[۵۲]

در ۱۸ آوریل ۲۰۲۳، رانسید اعلام کرد که دهمین آلبوم آنها، فردا هرگز نمی‌آید، در ۲ ژوئن ۲۰۲۳ منتشر خواهد شد.[۵۳] در سال ۲۰۲۳، رانسید به گروه‌های گرین دی و اسمشینگ پامپکینز برای قسمت آمریکای شمالی از تور ساویرز پیوست.

اعضا

[ویرایش]

اعضای کنونی

[ویرایش]

اعضای تور

[ویرایش]

اعضای پیشین

[ویرایش]
  • برت رید – درام، سازهای کوبه‌ای، بک آواز (۲۰۰۶–۱۹۹۱)

ترانه‌شناسی

[ویرایش]

یادداشت‌ها

[ویرایش]
  1. ↑ poppier
  2. ↑ Fungus

پانویس

[ویرایش]
  1. ↑ Robb, John (2006). Punk Rock: An Oral History. PM Press, Ebury Press. p. 537. ISBN 978-1-60486-005-4. I saw Green Day, Rancid and the Offspring, taking punk to the mall rats and the stadiums with multi-million-selling albums.
  2. ↑ Fiorello, Vinnie (July 14, 2015). "The 10 best ska-punk bands of the '90s". Loudersound.com. Retrieved December 18, 2019.
  3. ↑ DIEHL, MATT (November 10, 2017). "Agnostic Front Doc Shows a Band of Hardcore Brothers Who Never Gave Up". رولینگ استون. Retrieved August 22, 2018.
  4. ↑ Breihan, Tom (June 9, 2017). "Stream Rancid Trouble Maker". Retrieved August 22, 2018.
  5. ↑ Robb, John (2006). Punk Rock: An Oral History. PM Press, Ebury Press. ISBN 978-1-60486-005-4. I saw Green Day, Rancid and the Offspring, taking punk to the mall rats and the stadiums with multi-million-selling albums.
  6. ↑ DeRogatis, Jim. Milk It!: Collected Musings on the Alternative Music Explosion of the 90's. Cambridge: Da Capo, 2003. Pg. 357, شابک ‎۹۷۸−۰−۳۰۶−۸۱۲۷۱−۲
  7. ↑ Vinyl, Diverse (May 13, 2019). "Your one-stop vinyl web shop". Diverse Vinyl. Archived from the original on December 17, 2012. Retrieved December 18, 2019.
  8. ↑ "RIAA Certification (type in "Rancid" in the artist box)". RIAA. Archived from the original on July 1, 2007. Retrieved May 10, 2008.
  9. ↑ Conoley, Ben (June 9, 2009). "Interviews: Jesse Michaels (Classics of Love)". Retrieved July 3, 2009.
  10. ↑ ۱۰٫۰ ۱۰٫۱ ۱۰٫۲ Huey, Steve. "Rancid Biography". AllMusic. Retrieved December 6, 2010.
  11. ↑ "Tour Archive: The Offspring". Archived from the original on January 1, 2009.
  12. ↑ "RIAA Certification". RIAA. Archived from the original on July 1, 2007. Retrieved February 26, 2011.
  13. ↑ "Rancid tickets, concerts and tour dates. Official Ticketmaster site". Ticketmaster.ca. Retrieved July 9, 2011.
  14. ↑ Cushing, Ellen (November 5, 2003). "White Punks on Warner Bros. | Feature | Oakland, Berkeley & Bay Area News & Arts Coverage". Eastbayexpress.com. Retrieved July 9, 2011.
  15. ↑ "...And Out Come the Wolves' entry at Billboard.com". Billboard.com. Retrieved May 8, 2011.
  16. ↑ "RIAA Certification (type in "Rancid" in the artist box)". RIAA. Archived from the original on July 1, 2007. Retrieved June 23, 2007.
  17. ↑ "...And Out Come the Wolves". AllMusic. Retrieved May 8, 2011.
  18. ↑ "Saturday Night Live - NBC.com". NBC. Archived from the original on March 4, 2009.
  19. ↑ "Rancid: Life Won't Wait: Music Reviews: Rolling Stone". Rolling Stone. Archived from the original on October 12, 2007.
  20. ↑ ۲۰٫۰ ۲۰٫۱ Billboard.com – Artist Chart History – Rancid
  21. ↑ "LIVE: Vans Warped 2001"[usurped!]. Chart Attack, August 23, 2001. Review by: Vanessa Bruno
  22. ↑ Joe D'Angelo (June 17, 2003). "Rancid Jump To Major Label For New LP, Indestructible – Music, Celebrity, Artist News". MTV. Archived from the original on June 24, 2003. Retrieved July 9, 2011.
  23. ↑ Darryl Sterdan (June 2, 2009). "Canoe – Jam! Music – Artists – Rancid: Q&A with punk rockers Rancid". Jam.canoe.ca. Archived from the original on July 11, 2012. Retrieved July 9, 2011.{{cite web}}: نگهداری یادکرد:پیوند نامناسب (link)
  24. ↑ "Article". BassPlayer. Archived from the original on August 28, 2009. Retrieved October 26, 2011.
  25. ↑ "Rancid to put on four "Hellcat Nights" in L.A. this March". Alternative Press. February 8, 2006. Archived from the original on August 16, 2016. Retrieved June 27, 2016.
  26. ↑ "Lookout! Records – Rancid". Archived from the original on March 19, 2007.
  27. ↑ "Rancid (Japan)". Punknews.org. February 18, 2008. Retrieved February 19, 2008.
  28. ↑ "Rancid compile music videos on new DVD, announce tour dates". Punknews.org. April 1, 2008. Retrieved April 6, 2008.
  29. ↑ ۲۹٫۰ ۲۹٫۱ Rock Sound (March 31, 2009). "News: Rancid Announce New Album Details". idiomag. Retrieved March 31, 2009.
  30. ↑ "Rancid – Let The Dominoes Fall (2009) [Deluxe Expanded Edition, 2CD + DVD]". Avxhome.se. Retrieved July 9, 2011.[پیوند مرده]
  31. ↑ Rise Against and Rancid Will Storm North America During Summer. Noise Press. Retrieved February 26, 2009. بایگانی‌شده در فوریه ۲۰, ۲۰۱۲ توسط Wayback Machine
  32. ↑ "Rancid: "Last One To Die (live on The Tonight Show)"". Punknews.org. June 15, 2009.
  33. ↑ "Rancid | Official Site". Rancidrancid.com. Archived from the original on March 10, 2011. Retrieved July 9, 2011.
  34. ↑ "Rancid, Simple Plan, Lagwagon, Parkway Drive, ...First Names: Groezrock 2012". Groezrock.be. November 18, 2011. Archived from the original on January 22, 2012. Retrieved February 27, 2012.
  35. ↑ "Tim Armstrong TIM TIMEBOMB'S ROCKNROLL THEATER Interview". Collider.com. November 22, 2011. Retrieved February 27, 2012.
  36. ↑ "Rancid NEW single "Fuck You" [FREE DOWNLOAD]". Rancidrancid.com. December 18, 2012. Archived from the original on December 31, 2012. Retrieved December 24, 2012.
  37. ↑ "Rancid "Essentials"". Piratespressrecords.com. Retrieved April 19, 2014.
  38. ↑ "Rancid Reveal New Album Is Officially On The Way". Musicfeeds.com.au. February 6, 2013. Retrieved February 6, 2013.
  39. ↑ "Rancid drummer reveals some album details". Punknews.org. December 5, 2013. Retrieved December 5, 2013.
  40. ↑ "Rancid releases new album track list, art". Punknews.org. September 28, 2014. Retrieved September 28, 2014.
  41. ↑ "Pre-Order – ...Honor Is All We Know". rancidrancid.com. September 29, 2014. Archived from the original on October 6, 2014. Retrieved September 30, 2014.
  42. ↑ Tony Aiex (March 26, 2017). "O Rancid nos fez esperar por longos 25 anos, mas lavou a nossa alma no Lollapalooza Brasil" [Rancid made us wait for a long 25 years, but they washed our soul at Lollapalooza Brazil]. Tenho Mais Discos Que Amigos! (به پرتغالی). Retrieved April 3, 2017.
  43. ↑ "Rancid encerra o show com "Ruby Soho"" [Rancid closes the show with "Ruby Soho"]. Multishow - Lollapalooza 2017 (به پرتغالی). Globosat Programadora Ltda. Archived from the original on April 1, 2017. Retrieved April 4, 2017.
  44. ↑ "facebook.com". Multishow. May 2, 2017. Retrieved May 2, 2017.
  45. ↑ "From Boston to Berkeley Tour with Rancid - Dropkick Murphys". Dropkickmurphys.com. April 30, 2017. Retrieved January 18, 2018.
  46. ↑ "Rancid announces September tour, including 1 Canadian date". Globalnews.ca. June 18, 2019. Retrieved March 27, 2020.
  47. ↑ "Rancid announce North American tour leg with Pennywise, Suicidal Tendencies and more". NME.com. June 19, 2019. Retrieved March 27, 2020.
  48. ↑ "The Bash Festival in Tacoma for Craft Beers and lots of Punk Rock was Awesome!". kisw.radio.com. June 11, 2019. Retrieved March 27, 2020.
  49. ↑ "Rancid to headline The Bash traveling craft beer festival". Punknews.org. February 19, 2019. Retrieved December 18, 2019.
  50. ↑ "Rancid announce North American tour leg with Pennywise, Suicidal Tendencies and more". Nme.com. June 19, 2019. Retrieved December 18, 2019.
  51. ↑ "Dropkick Murphys, Rancid Plot Co-Headlining Tour". rollingstone.com. Retrieved 2021-07-07.
  52. ↑ "Rancid's Lars Frederiksen: "The way people are being coddled is why the pendulum is swinging so much. Just because you showed up doesn't mean you get a f*cking trophy"". November 26, 2021.
  53. ↑ "RANCID Announces Tenth Studio Album 'Tomorrow Never Comes'". Blabbermouth.net. Retrieved April 18, 2023.

منابع

[ویرایش]

پیوند به بیرون

[ویرایش]
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ رانسید (گروه موسیقی) موجود است.
برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=رانسید_(گروه_موسیقی)&oldid=40455971»