رادرفوردیم-۲۷۰

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
فیزیک هسته‌ای
واپاشی
شکافت هسته‌ای
گداخت هسته‌ای

واپاشی‌های کلاسیک

واپاشی آلفا · واپاشی بتا · پرتوزایی گاما · واپاشی کروی
دانشمندان
هانری بکرل · ماری کوری · پی‌یر کوری · هانس بتدیگران

رادرفوردیم-۲۷۰ یکی از ایزوتوپ‌های رادرفوردیم است که نیمه‌عمر آن معادل ۱٫۴ ثانیه تخمین زده شده‌است و با شکافت خود به خودی تجزیه می‌شود.

برای شکل‌گیری رادرفوردیم-۲۷۰ و ایزوتوپ‌های سنگین‌تر از آن به‌عنوان محصول واپاشی عناصری مانند ۲۷۰Db (که در زنجیرهٔ فروپاشی ۲۹۴Ts که برای اولین بار در سال ۲۰۱۰ سنتز شده بود) وجود دارد؛ ولی نیمه‌عمر آنها بسیار کوتاه بوده و خود پس از مدتی، طیِ فرایند شکافت خود به خود تجزیه می‌شود:[۱][۲]

پانویس[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  • Oganessian, Yu. Ts.; et al. (2007). "Synthesis of the isotope 282113 in the Np237+Ca48 fusion reaction". Physical Review C. 76 (1). Bibcode:2007PhRvC..76a1601O. doi:10.1103/PhysRevC.76.011601.
  • Hofmann, S. (2009). The Euroschool Lectures on Physics with Exotic Beams, Vol. III Lecture Notes in Physics. Vol. 764. Springer. p. 229. doi:10.1007/978-3-540-85839-3_6.{{cite book}}: نگهداری CS1: پیش‌فرض تکرار ref (link)