دیگو کلمبوس
 | این مقاله ممکن است حاوی ترجمهٔ تقریبی از زبانی دیگر باشد و ممکن است کل یا بخشی از متن آن توسط یک رایانه یا مترجمهای ماشینی تولید شده باشد. |
دیگو کلمبوس | |
|---|---|
 دیگو کلمبوس | |
| دوم نایب السلطنه‌ای ایندیز | |
| دوره مسئولیت ۱۵۱۱ میلادی – ۱۵۲۶ میلادی | |
| پادشاه | خوآنای یکم (1511–1526), کارل پنجم (1516–1526) |
| فرماندار | خودش |
| پس از | کریستف کلمب |
| پیش از | Antonio de Mendoza (as نایب السلطنهٔ اسپانیای نو) |
| 2nd Admiral of the Indies | |
| دوره مسئولیت ۱۵۰۶ – ۱۵۲۶ | |
| پادشاه | خوآنای یکم (1506-1526), فیلیپ زیبا (1506), کارل پنجم (1516-1526) |
| پس از | کریستف کلمب |
| پیش از | Luis Colón de Toledo |
| چهارم فرماندار ایندیز | |
| دوره مسئولیت ۱۵۰۹ – ۱۵۱۸ | |
| گمارنده | فرناندوی دوم، پادشاه آراگون، به عنوان نایب السلطنهٔ خوآنای یکم (1508) |
| پس از | Nicolás de Ovando y Cáceres |
| پیش از | دیگو ولاسکس د کوئیار |
| اولین دوک ورگائو، اولین مارکیز جامائیکا | |
| دوره مسئولیت ۱۵۰۹ میلادی – ۱۵۲۶ میلادی | |
| گمارنده | فرناندوی دوم، پادشاه آراگون، به عنوان نایب السلطنهٔ خوآنای یکم (1508) |
| پیش از | Luis Colón de Toledo |
| اطلاعات شخصی | |
| زاده | ۱ آوریل ۱۴۷۹ پرتغال |
| درگذشته | February 23, 1526 (در سن ۴۵ سالگی) لا پوئبلا د منتالبان، اسپانیا |
| همسر(ان) | María de Toledo y Rojas |
| فرزندان | ۵، شامل لوئیس |
| والدین | کریستف کلمب Filipa Moniz Perestrelo |
| اقامتگاه | قصر نایب السلطنهٔ کلمبوس |
| پیشه | ناوبر کاوشگر |
دیگو کلمبوس (پرتغالی: Diogo Colombo) (اسپانیایی: Diego Colón) (ایتالیایی: Diego Colombo) (1479/1480 میلادی - ۲۳ فوریه ۱۵۲۶ میلادی)، ناوبر و کاوشگری تحت پادشاهان کاستیل و آراگون بود. او به عنوان دومین دریاسالار ایندیز (هند شرقی)، دومین نایب السلطنهٔ ایندیز و چهارمین فرماندار ایندیز در قالب کشتی به «پادشاهان کستیل و آراگون» خدمت نمود. او بزرگترین پسر کریستوف کلمب و همسرش فیلیپا مونیز پرسترلو بود.[۱]
او در پرتغال بدنیا آمد، یا در پورتو سانتو در ۱۴۷۹/۱۴۸۰ میلادی یا لیسبون در ۱۴۷۴ میلادی. او عمدهٔ عمر بزرگسالی خویش را در تلاش برای کسب مجدد عناوین و اختیاراتی سپری نمود که به پدرش توظیف شده بود و ازشان در کاوش‌ها استفاده کرده و در ۱۵۰۰ میلادی فوت نموده بود. ازدواج او با «ماریا دی تولدو ی روجاس» در این مسیر کمک شایانی بدو کرد، او دختر برادر/خواهر دوک دوم آلبا بود که عمو/عمه/... زاده فرناندوی دوم، پادشاه آراگون بود.
اوان زندگی[ویرایش]
دیگو در دربار اسپانیایی در ۱۴۹۲ میلادی سمت «پیج» را بدست آورده و همان سال پدرش اولین سفر دریایی خویش را براه انداخت. دیگو برادر ناتنی جوان‌تری به نام فرناندو داشت که فرزند «بیتریز انریکز دی آرانا» بود.
دیگو کلمبوس تحت تعلیم همس ردوم کریستف کلمب به نام «بیتریس دی آرانا» بود تا این که به خانقاه فرانسیسکن «لا رابیدا» منتقل شد. این انتقال با اصرار پدر روحانی خوان پرز صورت پذیرفت که یک فرانسیسکن برجسته و کشیش ضمنی از سوی پدرش قلمداد می‌گشت.[۲]
فردینان و دیگو پیج‌هایی برای شاهزاده دون خوان بود، سپس پیجی برای ایزابل یکم در ۱۴۹۷ میلادی شد.[۳]
نایب السلطنهٔ ایندیز[ویرایش]
در اوت ۱۵۰۸ میلادی به او لقب «فرماندار ایندیز» داده شد، سمتی که پدرش هنگام ورود به سانتو دمینگو در ژوئیهٔ ۱۵۰۹ میلادی داشت. او خانه‌اش را تأسیس نمود (الکازار دی کولون) که هنوز هم در سانتو دمینگو وجود دارد، در مکانی که اکنون به جمهوری دومینیکن معروف است. در ۱۵۱۱ میلادی، دیگو کلمبوس به عنوان نایب السلطنهٔ ایندیز، «دیگو ولازکوئز دی کوئلار» را به سفر اکتشافاتی از سانتا دومینگو به جزیره اسپانیایی کوبا که به تازگی تصاحب شده بود فرستاد.[۴]
به گفته فلوید دیگو «... با همراهان زیادی همراهی می‌شد: همسرش، دونا ماریا، اولین «گران داما»ی بر جدید، دوک خواهر/برادر/... زادهٔ آلبا با گروه دونسلاس خودش و اقوام نزدیکش - فرناندو برادر ناتنی، دوتا از عموهایش دیگو و بارتولومه و عمو/خاله/... زاده‌اش آندرئا و گیووانی. همچنین در سفرهای اکتشافاتی اش، کریادوس و ضامنین پدر مسنش نیز قرار داشتند: مارکوس دی آگویلار، شهردار مستقیم آلکالده او، دیگو مندز، مدیر بازرگانی‌اش و مربی سابقش به نام گرونیمو دی آگوئرو. سایر کولومبیستاهای وفادار با او سانتو دومینگو ملاقات کردند - عموی او طبق ازدواج، فرانسیسکو دی گارای، که نامش شهردار آلگوئاسیل بود و کریادوسِ بارتولومه، میگوئل دیاز، دیگو ولاسکس و خوان سرون. بعدها بسیاری از خاندان‌های قابل توجه و مشهور جزایر از نسل او به صورت دائمی، حداقل برای سالیان سال شکل گرفت.»[۵]: 137
یکی از شوراهای سلطنتی در ۱۵۱۱ میلادی هسپانیولا، پورتو ریکو، جامائیکا و کوبا را تحت قدرت دیگو و «توسط حق پدرش» اعلام نمود. با این حال، اورابا و وراگوئه مستثنا شدند، چرا که شورا آنها را به عنوان کشف شده توسط «رودریگو دی بستیداس» در نظر گرفت. همچنین شورا عناوین دیگو را در نایب السلطنه و دریاسالاری به عنوان عناوین ارثی، گرچه افتخاری تأیید کرد. همچنین، دیگو یک دهم درآمد خالص کل را در مالکیت داشت. با این حال خیلی زود بین آنهایی که به دیگو و مقامات سلطنتی فرناندوی دوم وفادار بودند نزاع‌هایی شکل یافت. امور تا نقطه‌ای رو به وخامت گرایید که فردیناند دیگو را در ۱۵۱۴ میلادی احضار کرد. دیگو سپس پنج سال بعد را در اسپانیا سپری کرد در حالی که «بیهوده بر ادعاهایش اصرار می‌ورزید». در نهایت در ۱۵۲۰ میلادی، قدرت‌های دیگو توسط کار پنجم ترمیم یافتند.[۵]: 143–144, 148, 197
دیگو در ۱۲ نوامبر ۱۵۲۰ میلادی در میانهٔ شورش محلی ضد حکومت اسپانیایی در ناحیه فرستادگان فرانسیسکن در رودخانهٔ کومانا، به سانتو دومینگو بازگشت. این مکان، محلی برای شورش‌های بردگان اسپانیایی بود که به موازات تجارت نمک و مروارید شکل گرفته بودند. دیگو «گونزالو دی اوکامپو» را در یکی از سفرهای اکتشافاتی به همراه ۲۰۰ مرد و ۶ کشتی فرسدات. سپس در ۱۵۲۱ میلادی، دیگو در تجارت بارتلمه د لاس کاساس سرمایه‌گذاری کرد تا ناحیه کومانا را بدین طریق آرام سازد. شکست او در این هدف را بر گردن دیگو انداختند که باعث از دست رفتن اعتماد به پادشاه گردید. این شکست به علاوه مخالفت با قدرت سلطنتی در کوبا، چارلز را مجبور کرد تا دیگو را در ۱۵۲۳ میلادی توبیخ کرده و او را به اسپانیا احضار کند.[۵]: 204–210, 213, 215
اولین شورش بردگان در آمریکا در سانتو دومینگو طی ۲۶ دسامبر ۱۵۲۲ میلادی رخ داد، هنگامیکه جولوف‌های کارگری که به بردگی گرفته شده بودند، در مزارع شکر دیگو یک شورش را آغاز نمودند. طی این شورش، بسیاری از متمردانی که قبلاً به بردگی گرفته شده بودند توانستند به کوهساران داخل منطقه مستعمراتی فرار کنند، جایی که جوامع دور افتادهٔ مستقلی را در میان تائینوهای نجات یافته تأسیس نمودند. با این حال، بسیاری از شورشیان دستگیر شده و دریاسالار آنها را اعدام نمود.[۶][۷]
مرگ و میراث[ویرایش]
پس از مرگش، سازشی در ۱۵۳۶ میلادی ایجاد شد که در آن پسرش «لوئیس کولون دی تولدو» به عنوان دریاسالار ایندیز لقب گرفت و تمامی سایر حقوق را در قبال مستمری سالانهٔ ۱۰٬۰۰۰ دوکاتی مادام العمری پس داد که شامل این موارد بودند: جزیرهٔ جامائیکا به عنوان تیول، ملک ۲۵ لیگ مربعی در باریکه پاناما که آن زمان به نام وراگوئا بود و عناوین دوک وراگوئا و مارکی جامائیکا.
پس از مرگ کلمب در ۲۳ فوریه ۱۵۲۶ میلادی در اسپانیا، اجاره‌ها، دفاتر مسئولیت و عناوین بر جدید توسط نسل او مورد مناقشه قرار گرفت.
جستارهای وابسته[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- ↑ "Diego Columbus". Encyclopedia Britannica.
- ↑ Barry, J.J.. The Life of Christopher Columbus, Loreto Publications, 2017. ProQuest Ebook Central. pp. 72
- ↑ Columbus, Ferdinand (1959). The Life of the Admiral Christopher Columbus by his son Ferdinand. New Brunswick: Rutgers, The State University. p. 175.
- ↑ Francis, J. Michael (2017). Latin American History: Encyclopedia of Pre-Colonial Latin America (Prehistory to 1550s). Facts on File.
- ↑ ۵٫۰ ۵٫۱ ۵٫۲ Floyd, Troy (1973). The Columbus Dynasty in the Caribbean, 1492-1526. Albuquerque: University of New Mexico Press. p. 31.
- ↑ Stevens-Acevedo, Anthony (2019). The Santo Domingo Slave Revolt of 1521 and the Slave Laws of 1522: Black Slavery and Black Resistance in the Early Colonial Americas (PDF). New York, USA: CUNY Dominican Studies Institute.
- ↑ Jose Franco, Maroons and Slave Rebellions in the Spanish Territories, in "Maroon Societies: Rebel Slave Communities in the Americas", ed. by Richard Price (Baltimore: Johns Hopkins University Press, 1996), p. 35.
پیوند به بیرون[ویرایش]
- . New International Encyclopedia. 1905.
