دیکلونین

دیکلونین
داده‌های بالینی
نام‌های تجاری	Sucrets
AHFS/Drugs.com	monograph
روش مصرف دارو	Lozenge
کد ATC	N01BX02 R02AD04 (WHO)‎;
وضعیت قانونی
وضعیت قانونی	US: داروی بدون نسخه ;
شناسه‌ها
	نام آیوپاک 1-(4-butoxyphenyl)-3-(1-piperidyl)propan-1-one;
شمارهٔ سی‌ای‌اس	586-60-7 ;
پاب‌کم CID	3180;
IUPHAR/BPS	7173;
دراگ‌بنک	DB00645 ;
کم‌اسپایدر	3068 ;
UNII	078A24Q30O;
KEGG	D07881 ;
ChEBI	CHEBI:4724 ;
ChEMBL	ChEMBL1201217 ;
CompTox Dashboard (EPA)	DTXSID6047864 ;
داده‌های فیزیکی و شیمیایی
فرمول شیمیایی	C18H27NO2
جرم مولی	۲۸۹٫۴۱۹ g·mol−1
مدل سه بعدی (جی‌مول)	Interactive image;
	SMILES O=C(c1ccc(OCCCC)cc1)CCN2CCCCC2;
	InChI InChI=1S/C18H27NO2/c1-2-3-15-21-17-9-7-16(8-10-17)18(20)11-14-19-12-5-4-6-13-19/h7-10H,2-6,11-15H2,1H3 ; Key:BZEWSEKUUPWQDQ-UHFFFAOYSA-N ;
	(این چیست؟) (صحت‌سنجی)

دیکلونین (انگلیسی: Dyclonine) یک بی‌حس کننده خوراکی است.^[۱] این دارو همچنین یک بی‌حس‌کننده موضعی است که به صورت موضعی به عنوان نمک هیدروکلراید استفاده می‌شود.

منابع

↑ Janice Jorgensen (1994). "Sucrets". Encyclopedia of Consumer Brands: Personal products. St. James Press. ISBN 9781558623378. Retrieved 2011-09-24.

مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Dyclonine». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱ نوامبر ۲۰۲۴.

این یک مقالهٔ خرد داروشناسی است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.

[1] Janice Jorgensen (1994). "Sucrets". Encyclopedia of Consumer Brands: Personal products. St. James Press. ISBN 9781558623378. Retrieved 2011-09-24.

[۱]