دیوید لوئیس (فیلسوف)

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
دیوید لوئیس (فیلسوف)
زادهٔSeptember 28, 1941
اوبرلین، اوهایو، اوهایو
درگذشتOctober 14, 2001 (aged 60)
پرینستون، نیوجرسی، نیوجرسی
محل تحصیلکالج سوارثمور
دانشگاه آکسفورد
دانشگاه هاروارد
دوره20th-century philosophy
حیطهفلسفه غربی
مکتبفلسفه تحلیلی
علایق اصلی
منطقزبانمتافیزیک
معرفت‌شناسیفلسفه اخلاق
ایده‌های چشمگیر
Possible worlds • Modal realismPrincipal principleدیوید هیوم فرارویدادگیLewis's Generalization

دیوید لوئیس (به انگلیسی: David Lewis) (زادهٔ ۱۹۴۱ ـ درگذشت ۲۰۰۱) از بزرگ‌ترین فیلسوفان تحلیلی نیمه دوم قرن بیستم بود.

زندگی‌نامه[ویرایش]

او در سال ۱۹۶۷ در دانشگاه هاروارد شاگرد کواین بود و در همین‌جا بود که برای نخستین بار با جان اسمارت (فیلسوف استرالیایی و از بنیانگذاران نظریه این همانی) ملاقات کرد و با استرالیا مرتبط شد.

اندیشه[ویرایش]

او با نظریه واقع گرایی موجهه (modal realism) معروف است اما در فلسفه زبان، فلسفه ذهن، متافیزیک، معرفت‌شناسی و منطق فلسفی هم تأثیر بسزایی داشته‌است.

یکی از معروف‌ترین و بحث انگیزترین نظریات او این است که تعداد نامحدودی از «جهان‌های ممکن» انضمامی و از لحاظ علّی مستقلی وجود دارند که جهان ما تنها یکی از آنها است.

او در فلسفه ذهن، استدلالی برای این همانی ذهن و مغز مطرح کرد که بر اصل صرفه‌جویی (تیغ اوکام) مبتنی نیست، بلکه بر پایه «تعدی این همانی» (قیاس مساوات) استوار است.

او همچنین با صورت دادن آزمون فکری «درد دیوانه و درد مریخی» اشکالی را بر فیزیکالیسم مطرح می‌کند و با تقریر خودش از نظریه این همانی سعی می‌کند به این اشکال پاسخ دهد.

منابع[ویرایش]