دکلمه
دِکلَمِه یا روخوانی[۱] یا بِه‌خوانی[۱] به فن خواندن شعر یا متن به طوری که آهنگین و با شور و حرارت باشد و بتواند احساسی متناسب با موضوع نظم (شعر) یا نثر (متن) مذکور را به مخاطب القا کند، گفته می‌شود. کسی که دکلمه می‌کند را دکلماتور می‌گویند.
واژه[ویرایش]
دکلمه در اصل یک واژهٔ فرانسوی است که از واژه لاتین declamatio گرفته شده‌است. منظور از آن خواندن شعر یا نثر ادبی با صدای بلند و آهنگ مناسب و با حالت‌های خاص به منظور القا کردن محتوا و مضمون کلام به شنونده مطابق کلام است.[۲]
جستارهای وابسته[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ رو خوانی، بِه خوانی واژگان پارسی سره بجای واژه فرانسوی دکلمه هستند. گروه گردآورندگان (۱۳۹۰). «واژه‌نامه پارسی سره». انتشارات فرهنگستان زبان فارسی. ص. ۱۲۵. شابک ۹۷۸۹۶۴۷۸۱۴۱۱۹.
- ↑ Bell 1810, p. 109.