دهری

دهری [دَ] (ص نسبی) منسوب به دهر. منسوب به روزگار. منکر الوهیت که دهر را عامل شمارد. طبیعی مذهب. آنکه خدایی جز روزگار نداند. فرقه‌ای که دهر را خدا دانند. (یادداشت مؤلف). کسی که عالم را قدیم داند و به حشر و نشر و قیامت قائل نباشد. (ناظم الاطباء)

جستارهای وابسته

• ملحد
• زندیق
• خداناباور
• ندانم گرایی
• کافر
• ارتداد
• طبیعت‌گرایی
• آزاداندیشی

منابع

• لغت‌نامهٔ دهخدا