دنی آلوز

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
پرش به ناوبری پرش به جستجو
دنی آلوز
07 07 2019 Final da Copa América 2019 (48226649586) (cropped).jpg
آلوز هنگام دریافت جایزه بهترین بازیکن کوپا آمریکا ۲۰۱۹ با برزیل
اطلاعات شخصی
نام کامل دنیل آلوز دا سیلوا[۱]
زادروز ۶ مهٔ ۱۹۸۳ ‏(۳۶ سال)
زادگاه جوازیرو، باهیا، برزیل
قد ۱٫۷۲ متر (۵ فوت ۷ ۱⁄۲ اینچ)[۲]
پست مدافع راست
اطلاعات باشگاهی
باشگاه کنونی سائو پائولو
شمارهٔ پیراهن ۱۰
باشگاه‌های جوانان
۱۹۹۶–۱۹۹۸ جوازیرو
۱۹۹۸–۲۰۰۱ باهیا
باشگاه‌های حرفه‌ای*
سال‌ها باشگاه‌ها بازی† (گل)†
۲۰۰۱–۲۰۰۲ باهیا ۲۵ (۲)
۲۰۰۲–۲۰۰۸ سویا ۱۷۵ (۱۱)
۲۰۰۸–۲۰۱۶ بارسلونا ۲۴۷ (۱۴)
۲۰۱۶–۲۰۱۷ یوونتوس ۱۹ (۲)
۲۰۱۷–۲۰۱۹ پاری سن ژرمن ۴۸ (۲)
۲۰۱۹– سائو پائولو ۸ (۱)
تیم ملی‡
۲۰۰۳ زیر ۲۰ سال برزیل ۷ (۱)
۲۰۰۶– برزیل ۱۱۶ (۸)
  • تعداد بازی‌ها و گل‌ها فقط مربوط به بازی‌های لیگ داخلی است و آمار به روز شده در تاریخ ۲۴ مه ۲۰۱۹.
‡ آمار بازی‌ها و گل‌های ملی به‌روز شده در تاریخ ۷ ژوئیه ۲۰۱۹

دنیل آلوز دا سیلوا (پرتغالی: Daniel Alves da Silva؛ زادهٔ ۶ مهٔ ۱۹۸۳) بازیکن فوتبال حرفه‌ای اهل برزیل است که هم‌اکنون برای باشگاه سائو پائولو و تیم ملی فوتبال برزیل در پست دفاع راست بازی می‌کند. پیش از پیوستن به تیم بارسلونا، آلوز ۶ سال موفقیت‌آمیز را در تیم سویا داشت و با دو عنوان قهرمانی در جام یوفا و یک قهرمانی در کوپا دل ری، دوران موفقیت‌آمیزی را در این تیم گذراند. او با مبلغ ۳۲٫۵ میلیون یورو به باشگاه بارسلونا پیوست، تا هم‌اکنون به عنوان سومین دفاع راست گران تمام تاریخ شناخته شود و همچنین بتواند در اولین فصل حضور خود در این تیم، سه‌گانه را ببرد. بعد از آن سال او به همراه باشگاه بارسلونا به ۲ سوپرجام اسپانیا، پنج عنوان لالیگا و دو عنوان جام قهرمانان اروپا رسید. آلوز از سال ۲۰۰۵ پاسپورت اسپانیا دارد. او با داشتن ۹ مدال اروپایی، بعد از پائولو مالدینی پر افتخارترین مدافع در رقابت‌های اروپایی است.

دوران باشگاهی[ویرایش]

سویا[ویرایش]

در سال ۰۳–۲۰۰۲، بعد از این که دنی آلوز به صورت قرضی از باهیا به سویا منتقل شد، به عنوان یکی از بازیکنان تیم ملی جوانان برزیل در جام جهانی جوانان ۲۰۰۳ بازی کرد و با این تیم به مقام قهرمانی رسید. در پایان این مسابقات، آلوز به عنوان سومین بازیکن برتر جام شناخته شد، اتفاقی که باعث دائمی شدن قرارداد او با باشگاه سویا شد.

در ماه ژوئن ۲۰۰۹، سویا با انتقال آلوز به لیورپول موافقت کرد، اما مذاکرات به دلیل این که باشگاه انگلیسی نتوانست رقم خود را به رقم درخواستی آلوز برساند، به نتیجه نرسید.[۳] در دسامبر ۲۰۰۶، آلوز قراردادی با سویا به امضا رساند که او را تا سال ۲۰۱۲ در سویا ماندگار می‌کرد.[۴] او فصل ۰۷–۲۰۰۶ را با موفقیت پشت سر گذاشت و با ۴۷ بار حضور در ترکیب سویا و به ثمر رساندن ۵ گل، از بازیکنان مهم تیم به‌شمار می‌آمد. او همچنین در تمام بازی‌های سویا در جام یوفا که سرانجام با قهرمانی تیمش به پایان رسید، حضور داشت.

در سال‌های حضور در اسپانیا، آلوز توانست تابعیت اسپانیایی نیز بگیرد، موضوعی که باعث می‌شد محدودیت‌های کشورهای خارج از اتحادیه اروپا برای او از بین برود و برای بازی در تیم‌های کشورهای اتحادیه اروپا، به مجوز کار نیازی نداشته باشد.[۵]

در اوت ۲۰۰۷، آلوز در مصاحبه‌ای در شبکه ورزشی اسپور تیوی کشور برزیل اعلام کرد که قصد جدایی از سویا و پیوستن به باشگاهی قدرتمند در اروپا را دارد،[۶] و مدتی بعد نیز در گفتگویی با روزنامهٔ اسپانیایی مارکا، از علاقهٔ خود به ترک سویا خبر داد و اعلام کرد که باشگاه چلسی علاقه‌مند به استخدام اوست و او نیز هرگز نمی‌تواند این شانس بزرگ را نادیده بگیرد.[۷] در مصاحبه‌ای با شبکهٔ اسپانیایی آنتنا ۳ در ۸ اوت، دنی آلوز گفت که مدیر برنامه‌هایش در انگلیس حضور دارد و در حال بررسی پیشنهاد چلسی است، و نیز از مسئولان سویا درخواست کرد که حداقل این پیشنهاد مناسب را بررسی کنند.[۸]

در ۱۶ اوت ۲۰۰۷، سویا پیشنهاد چلسی برای خریدن آلوز را رد کرد، و شش روز بعد نیز دومین پیشنهاد چلسی را نپذیرفت، با این استدلال که «آنها بسیار پایین‌تر از چیزی بودند که انتظار می‌رفت».[۹][۱۰] بعد از آن که مذاکرات آلوز با چلسی به دلیل مخالفت باشگاه سویا به بن‌بست رسید، آلوز از رئیس باشگاه سویا، خوزه ماریا دل نیدو، به دلیل مخالفت با پیشنهاد چلسی، به شدت انتقاد کرد، مخصوصاً این که بعد از منتفی شدن حضور او در استمفورد بریج، باشگاه انگلیسی با قیمت پایین‌تری مدافعی برزیلی دیگری به نام جولیانو بلتی را به خدمت گرفت.[۱۱] بعد از درگیری‌هایی مطبوعاتی بین آلوز و دل نیدو،[۱۲] و نیز بعد از مرگ هم تیمی‌اش آنتونیو پوئرتا، آلوز تصمیم به ماندن در سویا گرفت، و در نتیجه بازیکن و رئیس سویا با یکدیگر آشتی کردند.[۱۳]

بارسلونا[ویرایش]

دنی آلوز در اوایل حضور در بارسلونا

آلوز در تاریخ ۲ ژوئیه ۲۰۰۸ رسماً به بارسلونا پیوست. او سویا را با اندوه فراوان ترک کرد و اعلام کرد علاقه‌مند به بازگشت دوباره به باشگاه است. او گفت که به عنوان یک «پسربچه» وارد سویا شده و اکنون به عنوان یک «مرد» تیم را ترک می‌کند، و نیز در کنفرانس مطبوعاتی مربوط به خداحافظی از باشگاه به گریه افتاد.[۱۴] رقم رسمی این انتقال ۲۹ میلیون یورو اعلام شد، که به همراه ۶ میلیون یورو اضافه مرتبط با عملکرد او در بارسا، آلوز را تبدیل به گران‌ترین دفاع راست دنیا می‌کرد،[۱۵] و همچنین نام او را به عنوان سومین بازیکن گران‌قیمت بارسا در طول تاریخ این باشگاه قرار می‌داد. او با بارسا قراردادی ۴ ساله به امضا رساند که رقم فسخ آن ۹۰ میلیون یورو تعیین شده بود. تا ۸ اوت، او به عنوان گران‌ترین بازیکن انتقال یافته در بازار نقل و انتقالات تابستان ۲۰۰۸ محسوب می‌شد، اما این رکورد هنگامی که روبینیو، مهاجم رئال مادرید، با رقمی در حدود ۴۰ میلیون یورو در روز پایانی نقل و انتقالات به منچستر سیتی انتقال یافت، شکسته شد.

دنی آلوز بازی خود در بارسلونا را با بازی مقابل ویستا کراکوف در دور سوم مقدماتی فصل ۰۹–۲۰۰۸ لیگ قهرمانان اروپا در تاریخ ۱۳ اوت ۲۰۰۸ آغاز کرد.[۱۶] او همچنین اولین بازی خود در لا لیگا با پیراهم بارسا را مقابل نومانسیا در ۳۱ اوت ۲۰۰۸ انجام داد.[۱۷] آلوز به دلیل کارت زردی که مقابل چلسی در نیمه نهایی لیگ قهرمانان گرفت، از بازی در فینال لیگ قهرمانان اروپا مقابل منچستر یونایتد محروم شد، جایی که بارسا موفق شد بازی را با نتیجه ۰–۲ به سود خود به پایان برده و سه‌گانه خود را کامل کند.

در تاریخ ۲ ژوئن ۲۰۱۶ روبرتو فرناندز دبیر فنی باشگاه بارسلونا اعلام کرد دنی آلوز بعد از هشت سال حضور در این تیم، تابستان باشگاه را ترک خواهد کرد.[۱۸]

یوونتوس[ویرایش]

در تاریخ ۲۷ ژوئن ۲۰۱۶ باشگاه یوونتوس اعلام کرد که دنی آلوز را با قراردادی دو ساله به خدمت گرفته‌است.[۱۹]

قرارداد او در ۲۹ ژوئن ۲۰۱۷ فسخ شد.[۲۰]

پاری سن ژرمن[ویرایش]

پس از جدایی از یوونتوس و نزدیک شدن به منچستر سیتی، دنی آلوز ۳۴ ساله سر از پاری سن ژرمن درآورد. آلوز در پی اس جی شماره ۳۲ را بر تن خواهد کرد که این پیراهن پیش تر بر تن داوید لوییس و دیوید بکام بود.

طبق اعلام وب سایت پاری سن ژرمن، این تیم که پیش تر با دنی آلوز برزیلی به توافق کامل رسیده بود، قراردادی دو ساله با این دفاع راست مشهور به امضا رساند. آلوز در حالی در پاری سن ژرمن سالانه ۷ میلیون یورو حقوق دریافت خواهد کرد که در یوونتوس این عدد، ۴ میلیون یورو بود. او در ابتدا با منچستر سیتی بر سر حقوق ۵ میلیون یورویی به توافق رسیده بود که پاری سن ژرمن از راه رسید.[۲۱]

دوران ملی[ویرایش]

دنی آلوز اولین بازی خود با پیراهن تیم ملی فوتبال برزیل را در مسابقه‌ای دوستانه و غیررسمی مقابل تیم منتخب «الکویت» کویت در ۷ اکتبر ۲۰۰۶ انجام داد. ۳ روز بعد، او برای اولین بار به‌طور رسمی برای بازی دوستانه مقابل اکوادور به تیم ملی دعوت شد. او همچنین جزو نفرات تیم ملی برزیل در مسابقات کوپا آمریکا ۲۰۰۷ قرار داشت. او در ۴ مسابقه در این رقابت‌ها بازی کرد، و نیز در فینال رقابت‌ها مقابل آرژانتین نیز به میدان رفت، جایی که موفق شد با یک گل و یک پاس گل نقش مهمی در پیروزی ۰–۳ تیمش داشته باشد.

او در نیمه نهایی جام کنفدراسیون‌ها در سال ۲۰۰۹، آلوز در بازی مقابل آفریقای جنوبی به عنوان یار ذخیره به میدان رفت و موفق شد در دقیقهٔ ۸۸ گل برتری تیمش را از روی ضربه‌ای آزاد به ثمر برساند و رفته رفته توانست در تیم ملی کشورش جایگاهش را پیدا کند و مایکون را نمیکت نشین کند و خودش بازیکن فیکس شود و پست دفاع راست برزیل را در دست بگیرد و تبدیل به مهره تأثیر گذار و ارزشمند برای تیم ملی برزیل شود.

او در جام جهانی ۲۰۱۰ در تمامی بازی‌ها برای برزیل به میدان رفت و در جام جهانی ۲۰۱۴ چهار بار در ترکیب حضور پیدا کرد و جام جهانی ۲۰۱۸ را به علت مصدومیت از دست داد. او مجموعاً ۹ بازی برای تیم ملی برزیل در جام جهانی انجام داده‌است.

دنی آلوز کاپیتان اول تیم ملی فوتبال برزیل در کوپا آمریکا ۲۰۱۹ بود و نقش مهمی در قهرمانی تیم ملی کشورش در این تورنمنت مهم قاره ای داشت به گونه ای که بهترین بازیکن این مسابقات شناخته شد.

دنی آلوز با تیم ملی برزیل توانسته قهرمان تورنمنت‌های معتبری نظیر کوپا آمریکا ۲۰۰۷، کوپا آمریکا ۲۰۱۹ ، جام کنفدراسیون‌ها ۲۰۰۹ و جام کنفدراسیون‌ها ۲۰۱۳ شود و در جام جهانی ۲۰۱۴ مقام چهارم را بدست آورد.[۲۲]

جستارهای وابسته[ویرایش]

پانویس[ویرایش]

  1. ↑ "FIFA Club World Cup UAE 2009 presented by Toyota: List of Players" (PDF). FIFA. 1 December 2009. p. 1. Retrieved 28 March 2014.
  2. ↑ "22 Dani Alves". بارسلونا. 4 January 2015. Retrieved 4 January 2015.
  3. ↑ "لیورپول از خرید آلوز صرف نظر کرد". وبگاه بی‌بی‌سی، بخش ورزشی. Retrieved 27 April 2009. External link in |ناشر= (help)
  4. ↑ "سویا آلوز را همچنان نگه می‌دارد". [www.uefa.com سایت یوفا]. 2007. Retrieved 22 December 2006.
  5. ↑ "آلوز به چلسی و تاتنهام هشدار داد". هفته نامه دیلی تلگراف. 2009. Retrieved 11 May 2009.
  6. ↑ "آلوز برای پیوستن به چلسی ابراز علاقه کرد". یورو اسپورت. Retrieved 3 August 2007.[پیوند مرده]
  7. ↑ "آلوز نمی‌تواند چلسی را نادیده بگیرد". یورواسپورت. Retrieved 3 August 2007.
  8. ↑ "آلوز فشار را بر روی مسئولان سویا بیشتر کرد". یورواسپورت. Retrieved 8 May 2007.
  9. ↑ "سویا پیشنهاد خرید آلوز را نپذیرفت". بی‌بی‌سی ورزشی. Retrieved 1 September 2007.
  10. ↑ "پیشنهاد جدید برای خرید آلوز رد شد". یورواسپورت. Retrieved 1 September 2007.
  11. ↑ "انتقاد آلوز از دل نیدو". وبگاه اسکای اسپورت. Retrieved 1 September 2007.
  12. ↑ "Alves in 'no show'". یورواسپورت. Retrieved 1 September 2007.
  13. ↑ "راموس می‌تواند روی آلوز حساب کند". وبگاه یوفا. Retrieved 1 September 2007.
  14. ↑ "به خاطر همه چیز از سویا تشکر می‌کنم". [www.sevillafc.es وبگاه رسمی باشگاه سویا]. Archived from the original on 22 July 2008. Retrieved 23 July 2008.
  15. ↑ "Alves: "Me voy como soñé, por la puerta grande" (به اسپانیایی). El Pais. Retrieved 11 May 2009.
  16. ↑ "Soccernet match stats". ESPN. Retrieved 11 May 2009.
  17. ↑ "Soccernet match report". ٍESPN. Retrieved 11 May 2009.
  18. ↑ «Dani Alves to leave FC Barcelona this summer». fcbarcelona.com. ۲۰۱۶/02/۶. تاریخ وارد شده در |تاریخ= را بررسی کنید (کمک)
  19. ↑ «"Dani Alves è bianconero"». Juventus.com. ۲۷ ژوئن ۲۰۱۶.
  20. ↑ "Dani Alves' Juventus deal cancelled amid reports of Manchester City move". espnfc.com. 29 June 2017. Retrieved 29 June 2017.
  21. ↑ رسمی؛ دنی آلوز به پاری سن ژرمن پیوست | طرفداری
  22. ↑ "Brazil 1-0 South Africa". BBC Sport. Retrieved 25 June 2009.

پیوند به بیرون[ویرایش]

در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ دنی آلوز موجود است.
برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=دنی_آلوز&oldid=27403080»