دنباله‌دار بزرگ ۱۷۴۴

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

'

سی/۱۷۴۳ ایکس۱
گسترش دم‌های سی/۱۷۴۳ ایکس۱، دنباله‌دار بزرگ ۱۷۴۴, پیش از طلوع خورشید بر فراز افق در مارس ۹, ۱۷۴۴
کشف
کاشفیان د مونک، دیرک کلینکنبرگ، ژان فیلیپ دو شزو
تاریخ کشفNovember 29, 1743
نام‌گذاری اجرام آسمانی۱۷۴۴
Comet de Chéseaux
مشخصات مداری A
Observation arc71 days
اوج و حضیض0.222209 au[۱]
خروج از مرکز مداری1.0 (assumed)
انحراف مداری۴۷٫۱۴۱۷°

دنباله‌دار بزرگ ۱۷۴۴ با نام رسمی دنباله‌دار (C/1743 X1) (به انگلیسی: Great Comet of 1744)، که به نام‌های دنباله‌دار شزو یا دنباله‌دار کلینکنبرگ-شزو نیز معروف است، دنباله‌داری است که در بین سال‌های ۱۷۴۳ و ۱۷۴۴ با چشم غیر مسلح قابل مشاهده بوده‌است. این دنباله‌دار در اواخر نوامبر ۱۷۴۳ به‌طور مستقل توسط اخترشناسان: یان د مونک، و سپس در هفتهٔ دوم دسامبر توسط دیرک کلینکنبرگ، و چهار روز بعد توسط ژان فیلیپ دو شزو کشف شد. سی/۱۷۴۳ ایکس۱ در ۱۷۴۴ برای چند ماه با چشم غیر مسلح قابل مشاهده بوده و جلوه‌های چشمگیر روشن و غیرمعمولی را در آسمان به نمایش گذاشته‌است. با قدر مطلق - یا روشنایی ذاتی - برابر ۰٫۵، در ششمین مرتبهٔ درخشانی در تاریخ ثبت‌شده بوده‌است.[۲] بزرگی ظاهری سی/۱۷۴۳ ایکس۱ می‌توانسته به ۷ برسد، که این باعث می‌شود در میان دنباله‌دارها در گروهی که «دنباله‌دارهای بزرگ» نامیده می‌شود طبقه‌بندی شود. این دنباله‌دار به ویژه برای ایجاد «فوران» شش دم پس از رسیدن به اوج خود شناخته و متمایز شده‌است.

کشف[ویرایش]

دنباله‌دار سی/۱۷۴۳ ایکس۱ در ۲۹ نوامبر ۱۷۴۳ در شهر هلندی میدل‌بورخ توسط یان د مونک کشف شد[۳]و در ۹ دسامبر ۱۷۴۳ به‌طور مستقل توسط کلینکنبرگ در هارلم و توسط شزو در رصدخانه لوزان در ۱۳ دسامبر مشاهده شد. به گفتهٔ شزو آن جرم فاقد دم و شبیه یک ستارهٔ سحابی در مرتبه بزرگی سوم به‌نظر می‌رسیده‌است. او اندازهٔ پهنهٔ کما را پنج دقیقه اندازه‌گیری کرد.[۴]

دنباله‌دار با نزدیک شدن به اوج خود به‌طور پیوسته درخشان‌تر شد. گزارش شده که تا ۱۸ فوریهٔ ۱۷۴۴، به‌اندازه سیاره ناهید (با قدر ظاهری -۴٫۶) درخشان بوده و در آن زمان دمی دوگانه را نشان داده‌است.

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. "JPL Small-Body Database Browser: C/1743 X1" (1744-03-01 last obs used (2-body dynamics used in orbit determination)). Jet Propulsion Laboratory. Retrieved 2011-07-18.
  2. Kidger, M. Comet Hale-Bopp Light Curve, NASA Jet Propulsion Laboratory, accessed 17-11-08
  3. De Munck, J. , Sterrekundige Waarneemingen op de Comeet of Staart-Sterre; Sedert den 29 November des Jaars 1743. tot op den 1 Maart van den Jaare 1744, Amsterdam/Middelburg: Isaak Tirion/Hendrik van Hoekke, 1744.
  4. Kronk, G. W. Cometography: A Catalog of Comets, I, Cambridge: Cambridge University Press, 1999, p. 408.