دعانویس
دعانویس به فردی میگویند که با دعانویسی و استفاده از نوشتن متونی به ظاهر مذهبی روی اجسامی مانند قفل کلید و کاسه یا بعضی اشیا و پوست حیوانات مبالغی را از مردم دریافت میکنند.[۱] برخی از استادان، مدعی هستند که با «علوم غریبه» آشنا بوده و «وسیلهای برای ابراز قدرت خداوند» میباشند. گروهی دیگر با ادعای دانستن علم رمل و خبرداشتن از مجهولات عالم و خیر و شر، رمال نامیده میشوند. اسباب کار این گروه، اشکال شانزدهگانهای است که به دانیال نبی نسبت داده میشود.[۲][۳] گروهی دیگر نیز برای مشتریانشان کفبینی و فالگیری میکنند. از طرف جامعهٔ علمی دعانویسی به عنوان شکلی از خرافات شناخته میشود. [۴]
دعانویسی در ایران باستان به زمان «پیشگوی پارسی» باز می گردد، کاهنهای ایرانی فتوحات اسکندر مقدونی را پیشبینی کرده بود و از این بابت ریاست وحیگاه[۵] آپولویی را برعهده داشت. در طول تاریخ و گذر زمان، پس از ادغام این علوم با علوم خفیه لقب کاهن زن به «مامازار» تغییر یافت.[۶]
علم ساخت دعا و استخراخ طلسم درطول حیات هر مامازار منحصر به فرد است و تنها جانشین پس از خود (مامازار بعدی) را به این علوم آگاه می کند و از افشای آن برای سایرین پرهیز میکند.
افراد می توانند دعا یا طلسم را برای خودشان انجام دهند یا فرد دیگری را وکیل اجرای آن (دعانویس) قرار دهند،در این مورد از دعاها و طلسم های استخراج شده از سوی مامازار در هر دوره استفاده می شود.[۷]
در مستند تلویزیونی با نام موسیقی زار «حلیمه سرحانی کنهء» مامازار کرانه جنوبی ایران دو علم جفر و جماتریا را الگوی ساخت طلسم های خود می داند.
تاریخچه دعا نویسی
[ویرایش]در اسلام برای سورههای قرآن هرکدام خواص و قواعدی برای خواندن تعریف شده و مناجاتهایی از بزرگان شیعه موجود است.[۸]

دیدگاه فقهای شیعه
[ویرایش]- ناصر مکارم شیرازی
- «نوشتن دعاهایی که از حضرات معصومین (علیهم السلام) رسیده و در کتب معتبر موجود است، اشکالی ندارد؛ ولی دعا نویسی حرفهای، که شغل افراد سودجوست، صحیح نیست و غالب کتابهایی که به آن استناد میکنند، اعتباری ندارد.»[۹]
- صافی گلپایگانی
- «نوشتن دعاهایی که با منبع معتبر از ائمه معصومین علیهم السلام نقل شده و گرفتن اجرت در مقابل آن، اشکال ندارد، ولی مراجعه به فالگیرها یا دعانویس هایی که به صورتهای مختلف از منابعی که اعتبار شرعی ندارد نقل میکنند یا مینویسند جایز نیست و پول گرفتن اینگونه اکل مال به باطل و حرام است، والله العالم»[۸][۹]
منابع
[ویرایش]- ↑ «ذیل عنوان دعانویس». لغتنامه دهخدا. دریافتشده در ۱ ژوئیه ۲۰۱۰.
- ↑ «ذیل عنوان رمل». لغتنامه دهخدا. دریافتشده در ۱ ژوئیه ۲۰۱۰.
- ↑ «ذیل عنوان رمال». لغتنامه دهخدا. دریافتشده در ۱ ژوئیه ۲۰۱۰.
- ↑ «دیدگاه اسلام در مورد دعانویسها، نفرین، جادو و… چیست؟ کتب دعانویس چه مقدار معتبر است؟».
- ↑ Oracle
- ↑ ANCIENT SACRED WORKS OF THE HEBREWS - SIBYLLINE ORACLES--appendix with early Christian commentary، بازدید: دسامبر ۲۰۱۱.
- ↑ ANCIENT SACRED WORKS OF THE HEBREWS - SIBYLLINE ORACLES--appendix with early Christian commentary، بازدید: دسامبر ۲۰۱۱.
- ↑ ۸٫۰ ۸٫۱ «گزارش «رویترز» به نقل از البرز نیوز». البرز نیوز. دریافتشده در ۱ ژوئیه ۲۰۱۰.[پیوند مرده]
- ↑ ۹٫۰ ۹٫۱ استفتاء درباره دعانویسی، فالگیری و جنگیری