دریای سالیش

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
دریای سالیش که اقیانوس آرام را در سمت چپ پایین تصویر نشان می‌دهد و و از آنجا، سرزمین اصلی: تنگه خوان دی فوکا؛ پاگت ساوند در سمت راست پایین نقشه؛ به سمت شمال، تنگه وسیع جورجیا؛ و در انتهای شمالی آن تنگه، جان‌استون. سِدیمنت از رودخانه فریزر به صورت توده سبز متمایل به سبز در تنگه جورجیا دیده می‌شود.

دریای سالیش یا سِیلیش (به انگلیسی:ˈseɪlɪʃ/ SAY-lish) شبکه پیچیده‌ای از راه‌های آبی ساحلی است که بخش جنوب غربی استان کانادایی کلمبیا و بخش شمال غربی ایالت متحده آمریکا، ایالت واشینگتن را در بر می‌گیرد. آب اصلی آن تنگه گرجستان، تنگه خوان دی فوکا و پاگت ساوند است. این شهر از تنگه دیزولیشن در انتهای شمالی تنگه گرجستان تا خلیج اوکلند در راس خلیج کوچک هَمِرسِلی در انتهای جنوبی پاگت ساوند می‌رسد.[۱]

آبراه داخلی دریای سالیش (سِیلیش) تا حدی از اقیانوس آرام به وسیله جزیره ونکوور و شبه‌جزیره المپیک جدا شده‌اند و بدین ترتیب تا حدی از طوفان‌های اقیانوس آرام محافظت شده‌است. شهرهای اصلی بندر دریای سِیلیش شامل ونکوور، سیاتل، تاکوما، اورت، بلینگهام، پورت انجلس و ویکتوریا می‌باشد. بیشتر این ساحل بخشی از یک مگالاپلیس است که از غرب ونکوور، بریتیش کلمبیا، تا المپیا، واشینگتن کشیده شده‌است.[۱]

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ "View source for Salish Sea". Wikipedia (به انگلیسی).