درگاه:فمینیسم/نوشتار برگزیده
درگاه:فمینیسم/نوشتار برگزیده/۱ فمینیسم مجموعهٔ گستردهای از باورهایی است که در قالبِ جنبشهای سیاسی و اجتماعی برای رسیدنِ زنان به حقوقِ برابر صورت گرفته است. فمنیستها باور دارند که جنسیت در زندگی انسانها عاملی تعیین کننده است و جایگاهِ اجتماعی، سیاسی و اقتصادی افراد بر پایهٔ آن شکل میگیرد. فمینیسم بیشترین تمرکزِ خود را معطوف به تحدیدِ نابرابریهای جنسیتی و پیشبردِ حقوق، علایق و مسائلِ زنان کردهاست. فمینیسم عمدتاً از اواخر دههٔ هجدهمِ میلادی پدید آمد. زمانی که مردم به طور وسیع این امر را پذیرفتند که زنان در جوامعِ مردمحور سرکوب میشوند. ادامه...
درگاه:فمینیسم/نوشتار برگزیده/۲ پروین اعتصامی شاعر ایرانی است که از او با عنوانِ «مشهورترین شاعرِ زنِ ایران» یاد میشود. پروین از کودکی فارسی، انگلیسی و عربی را نزدِ پدرش آموخت و از همان کودکی زیر نظرِ پدرش و استادانی چون دهخدا و ملک الشعرای بهار سرودنِ شعر را آغاز کرد. وی پیش از دومین نوبتِ چاپِ دیوانِ اشعارش، بر اثر بیماری حصبه در سنِ سیوپنجسالگی در تهران درگذشت. بیستوپنجمِ اسفندماه، به عنوان «روز بزرگداشت پروین اعتصامی» نامگزاری شده است. ادامه...
درگاه:فمینیسم/نوشتار برگزیده/۳ روزِ جهانیِ زنان که در گذشته روزِ جهانیِ زنانِ کارگر نامیده میشد، بزرگداشتی است که هر ساله در روز ۸ مارس برگزار میشود و دستاوردِ کُنشهای اجتماعیِ زنان است. این روز، روزِ بزرگِ برپاییِ جشنهایی برای زنان در سراسرِ جهان است. بسته به مناطقِ مختلف، تمرکزِ جشن بر بزرگداشت، قدردانی، عشق به زن و برگزاری جشنی برای پاسداشتِ دستاوردهای اقتصادی، سیاسی و اجتماعیِ زنان است. ادامه...
درگاه:فمینیسم/نوشتار برگزیده/۴ جنبشِ زنان در ایران به جنبشِ اجتماعی زنانِ ایرانی در دورههای مختلف، برای بهدستآوردنِ حقوقِ زنان و تلاشِ آنان برای از بین بردنِ موقعیتِ فرودستِ زنان گفته میشود. جنبشهای اجتماعی توسط گروهی ناراضی از وضع موجود شکل میگیرد که نظمِ اجتماعی موجود را به چالش میکشند و قصدِ تغییر یا اصلاحِ آن را دارند. فعالیتِ آنان مداوم و پیوسته است (برخلاف شورش و کودتا) و در ابتدای کار با مخالفتِ عمومی روبرو میشوند. این مخالفت ممکن از سوی دولتِ حاکم باشد یا از سوی نهادهای مخالفِ دیگر. فعالیتهای جنبش از مقداری سازماندهی و شبه ساختار برخوردار است و همه گروههای فعال درک مشترکی از هدفها و ایدهآلهای جنبش دارند.
علاوه بر مخالفتهای سُنتگرایان، دولتمندانِ ایرانی در تمام دورههای تاریخی نیز همانند بسیاری از کشورهای جهانِ سوم، همواره این جنبشها را صرفِ نظر از انگیزهٔ آنها، خطری علیه حکومت و قدرتِ خویش تلقی میکردند. ادامه...