درگاه:خون شناسی/نوشتار برگزیده/۶
دیاپدز به فرایند عبور گروهی از گلبول های سفید از منافذ بین سلولی دیوارهٔ مویرگ‌ها برای رسیدن به محل آسیب دیده می‌باشد. مواد شیمیایی آزاد شده از سلول‌های آسیب دیده که فاکتورهای جذب کننده نوتروفیل‌ها هستند، باعث جذب نوتروفیل‌ها به سمت حاشیه مویرگ‌ها شده واین سلول‌ها با نازک و باریک شدن از لابه‌لای منافذ ریز بین سلول‌های جدار مویرگ خارج و به بافت آسیب دیده وارد می‌شوند. نوتروفیل‌ها باعث کشته شدن باکتری‌ها می‌شوند. سپس ماکروفاژها در مرحله بعد به کمک نوتروفیل‌ها می‌آیند.
در محل آسیب یا عفونت، ماستوسیت‌ها و بازوفیل‌ها هیستامین ترشح می‌کنند. که هیستامین گشاد کننده رگ‌ها و افزایش فشار خون در محل آسیب را باعث می‌شود و افزایش نفوذ پذیری رگ‌ها و افزایش عمل دیاپدز و التهاب را به دنبال دارد.
بازمانده میکروب‌ها و سلول‌های خودی کشته شده و نوتروفیل‌ها چرک را می‌سازند. ماکروفاژها می‌توانند با عمل فاگوسیتوز این سلول‌های مرده را از بین ببرند.