درخت (شعر)

درخت جویس کیلمر برگردان فارسی متن انگلیسی باور ندارم که روزی سروده‌ای را ببینم که به زیبایی یک درخت باشد درختی که دهان گرسنه‌اش به سینه جاری شیرین زمین فشرده است درختی که تمامی روز رو به خدا دارد و بازوان پربرگ خود را به دعا می‌افرازد درختی که در تابستان شاید آشیانه‌ای از سینه‌سرخان را بر گیسوان دارد و بر سینه‌اش برف نشسته و با باران هم‌نشین است اشعار را ابلهانی چون من می‌سرایند اما، تنها خداست که می‌تواند درخت بیافریند I think that I shall never see A poem lovely as a tree. A tree whose hungry mouth is prest Against the earth's sweet flowing breast; A tree that looks at God all day, And lifts her leafy arms to pray; A tree that may in summer wear A nest of robins in her hair; Upon whose bosom snow has lain; Who intimately lives with rain. Poems are made by fools like me, But only God can make a tree.

درخت (به انگلیسی: Trees) شعری است غنایی از شاعر آمریکایی جویس کیلمر (۱۹۱۸-۱۸۸۶). کیلمر این شعر را در فوریه ۱۹۱۳ نوشت و آن را در ماهنامه‌ای به نام «شعر: مجله‌ای از ابیات» به چاپ رساند.

منتقدان سبک اشعار کیلمر را «ساده و قدیمی» دانسته‌اند اما آثار او محبوبیت عام یافته و به‌ویژه شعر «درخت» از سروده‌های ماندگار و معروف او شده است. بر این شعر نقیضه‌هایی نیز نوشته شده است.

در این شعر، درخت چون موجودی انسان‌وار و دارای مو و بازو و دهان و سینه ترسیم شده است. وزن شعر به شکل وتد مجموع چهارپایه است.

منابع پانویس‌ها

Wikipedia contributors, "Trees (poem)," Wikipedia, The Free Encyclopedia, (accessed June 23, 2013).