دانی شمعون

دانی شمعون
دانی شمعون
دانی شمعون در سال ۱۹۸۸
دبیرکل حزب لیبرال ملی لبنان
دوره مسئولیت ۱۹۸۵ – ۱۹۹۰
پس از	کمیل شمعون
پیش از	دوری شمعون
اطلاعات شخصی
زاده	۲۶ اوت ۱۹۳۴ Deir el Qamar, Lebanon
درگذشته	۲۱ اکتبر ۱۹۹۰ (۵۶ سال) Beirut, Lebanon
علت مرگ	Assassination by firearm
حزب سیاسی	National Liberal Party
فرزندان	4 (2 surviving, including تریسی شمعون)
پدر	کمیل شمعون
خویشاوندان	Dory Chamoun (brother) Camille Dory Chamoun (nephew)

دانی شمعون (عربی: دانی شمعون؛ ۲۶ اوت ۱۹۳۴–۲۱ اکتبر ۱۹۹۰) سیاستمدار برجسته لبنانی بود. او یک مسیحی مارونی، پسر کوچکتر کمیل شمعون، رئیس‌جمهور سابق لبنان و برادر دوری شمعون بود. شمعون همچنین خود یک سیاستمدار بود. او در ۲۱ اکتبر ۱۹۹۰ در سن ۵۶ سالگی به همراه خانواده‌اش به قتل رسید.

زندگی‌نامه

اوایل زندگی و تحصیلات

شمعون در ۲۶ اوت ۱۹۳۴ در دیر القمر متولد شد. او پسر کوچکتر کمیل شمعون، رئیس‌جمهور سابق لبنان بود. او در دانشگاه لافبورو در بریتانیا در رشته مهندسی عمران تحصیل کرد.

حرفه سیاسی

همچنین ببینید: قتل‌عام تل الزعتر

شمعون گزارش داد که قبل از جنگ داخلی لبنان هیچ علاقه‌ای به سیاست نداشته است. او در ژانویه ۱۹۷۶، پس از مرگ نعیم بردکان، وزیر دفاع حزب لیبرال ملی شد. او به عنوان فرمانده عالی شاخه نظامی NLP، یعنی ببرها، نقش مهمی در سال‌های اولیه جنگ داخلی لبنان نیز ایفا کرد.

تا سال ۱۹۸۰، نیروهای لبنانی تحت سلطه فالانژیست‌ها تحت فرماندهی بشیر جمیل بودند. ببرها به عنوان یک نیروی نظامی در یک حمله غافلگیرانه توسط شبه‌نظامیان جمیل در ۷ ژوئیه ۱۹۸۰ از بین رفتند.

شمعون جان سالم به در برد و او به بیروت غربی که تحت سلطه سنی‌ها بود گریخت. سپس به تبعید خودخواسته رفت.

او از سال ۱۹۸۳ تا ۱۹۸۵ به عنوان دبیرکل حزب ملی لیبرال خدمت کرد، زمانی که جایگزین پدرش به عنوان رهبر حزب شد. در سال ۱۹۸۸، او رئیس جبهه لبنان احیا شده - ائتلافی از احزاب و سیاستمداران ملی‌گرا و عمدتاً مسیحی که پدرش در تأسیس آن نقش داشت - شد. در همان سال، او نامزدی خود را برای ریاست جمهوری لبنان و جانشینی امین جمیل (برادر بشیر) اعلام کرد، اما سوریه (که در آن زمان حدود ۷۰ درصد از خاک لبنان را اشغال کرده بود) نامزدی او را وتو کرد.

دوره ریاست جمیل در ۲۳ سپتامبر ۱۹۸۸ بدون انتخاب جانشین به پایان رسید. شمعون حمایت قاطع خود را از میشل عون، که توسط رئیس‌جمهور سابق برای رهبری یک دولت موقت منصوب شده بود، اعلام کرد و رهبری یکی از دو دولت رقیب را که در دو سال آینده برای قدرت رقابت می‌کردند، بر عهده گرفت. او به شدت با توافقنامه طائف مخالفت کرد، که نه تنها سهم بیشتری از قدرت را به جامعه مسلمانان نسبت به گذشته می‌داد، بلکه به‌طور جدی‌تر، به نظر شمعون، آنچه را که او به عنوان رابطه ارباب و بنده بین سوریه و لبنان می‌دید، رسمیت می‌بخشید و از به رسمیت شناختن دولت جدید رئیس‌جمهور الیاس هراوی که تحت توافقنامه طائف انتخاب شده بود، خودداری کرد.

دوره جنگ

در ۱۸ ژانویه ۱۹۷۶، دانی شامون یکی از فرماندهان شبه‌نظامی بود که در قتل‌عام کارانتینا شرکت داشت. پس از قتل‌عام، دانی شامون مصاحبه‌ای انجام داد که در آن قتل‌عام بودن آن را انکار کرد و در عوض از آن به عنوان یک «عملیات نظامی مختصر» با هدف بازپس‌گیری املاک خصوصی یاد کرد.

در ۲۸ ژوئن ۱۹۷۶، دانی شمعون حمله به اردوگاه فلسطینی تل الزعتر را رهبری کرد که منجر به تلفات قابل توجه جانی و آوارگی پناهندگان فلسطینی شد. دانی شمعون و بشیر جمیل ادعا کردند که به دلیل نگرانی از جان غیرنظامیان، کل اردوگاه را نابود نکرده‌اند.

مرگ

در ۲۱ اکتبر ۱۹۹۰، شامون، همسر دومش اینگرید عبدالنور (۴۵ ساله) و دو پسرشان، طارق (۷ ساله) و جولیان (۵ ساله)، همگی در آپارتمانشان به ضرب گلوله کشته شدند.

از شامون دو دخترش تریسی (از همسر اولش پتی مورگان) و تامارا که در زمان قتل‌عام یازده‌ماهه بود، به یادگار ماندند. تریسی، دختر بزرگتر شامون، در زمان قتل‌عام در خارج از کشور بود در حالی که کوچک‌ترین دخترش، تامارا، زنده ماند.

پیامدها و آزمایش‌ها

در ۲۴ ژوئن ۱۹۹۵، دادگاه لبنان، سمیر جعجع، رقیب مسیحی خود، را به جرم قتل دانی شمعون و خانواده‌اش مجرم شناخت. او به اعدام محکوم شد که بعداً به حبس ابد با اعمال شاقه تخفیف یافت. کامیل کرم و رفیق سعاده، دیگر متهمان، به ترتیب به ده و یک سال زندان محکوم شدند. ده عضو دیگر نیروهای لبنانی نیز به صورت غیابی به حبس ابد محکوم شدند. این پرونده کاملاً مبتنی بر شواهد غیرمستند بود و عفو بین‌الملل محاکمه را به شدت ناقص توصیف کرد. جعجع به جرم بمب‌گذاری کلیسای سیده النجات همچنان در دادگاه باقی ماند. این حکم توسط بخشی از افکار عمومی لبنان و دوری شمعون، برادر دانی، که اعلام کرد ارتش اشغالگر سوریه مسئول این قتل‌عام است، رد شد. جعجع در ۱۸ ژوئیه ۲۰۰۵ آزاد شد، زمانی که پارلمان لبنان تحت کنترل ائتلاف ۱۴ مارس به لایحه عفو رأی داد. این در حالی است که لایحه عفو عمومی، آزادی محکومان به «جرایم ترور یا اقدام به ترور شخصیت‌های مذهبی، رهبران سیاسی و دیپلمات‌های خارجی یا عرب» را رسماً مستثنی می‌کند.

جستارهای وابسته

• تریسی شمعون