دانیله د روسی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
دانیله د روسی
دِ روسی با ایتالیا در سال ۲۰۱۲
اطلاعات شخصی
نام کامل دانیله د روسی[۱]
زادروز ۲۴ ژوئیهٔ ۱۹۸۳ ‏(۴۰ سال)
زادگاه رم، ایتالیا
قد ۱٫۸۴ متر (۶ فوت ۱۲ اینچ)[۲]
پست هافبک دفاعی
اطلاعات باشگاهی
باشگاه کنونی رم(سرمربی)
باشگاه‌های جوانان
۱۹۹۷–۲۰۰۰ اوستیا ماره
۲۰۰۰–۲۰۰۱ رم
باشگاه‌های حرفه‌ای*
سال‌ها باشگاه‌ها بازی (گل)
۲۰۰۱–۲۰۱۹ رم ۴۵۹ (۴۳)
۲۰۱۹–۲۰۲۰ بوکا جونیورز ۵ (۱)
مجموع ۴۶۴ (۴۴)
تیم ملی
۲۰۰۱ زیر ۱۹ سال ایتالیا ۳ (۲)
۲۰۰۲ زیر ۲۰ سال ایتالیا ۴ (۰)
۲۰۰۳–۲۰۰۴ زیر ۲۱ سال ایتالیا ۱۶ (۳)
۲۰۰۴–۲۰۱۷ ایتالیا ۱۱۷ (۲۱)
دوران مربیگری
۲۰۲۱ ایتالیا (کمک‌مربی)
۲۰۲۲–۲۰۲۳ اسپال
۲۰۲۴– رم (موقت)
  • تعداد بازی‌ها و گل‌ها فقط مربوط به بازی‌های لیگ داخلی است.

دانیله دِ روسّی (به ایتالیایی: Daniele De Rossi) ‏ (زادهٔ ۲۴ ژوئیه ۱۹۸۳ در رم) بازیکن سابق فوتبال اهل ایتالیا و سرمربی موقت باشگاه رم است که در پست هافبک برای باشگاه رم و تیم ملی ایتالیا بازی می‌کرد.[۳]

او با ۱۹ سال حضور در باشگاه رم، محبوبیت زیادی در میان هواداران این تیم دارد. همچنین او سابقه قهرمانی در جام جهانی ۲۰۰۶ و نایب قهرمانی جام ملت‌های اروپا ۲۰۱۲ به عنوان بازیکن و قهرمانی در جام ملت‌های اروپا ۲۰۲۰ به عنوان دستیار مربی در تیم ملی ایتالیا را دارد. او در تاریخ ۲۷ مه ۲۰۱۹ از باشگاه رم به عنوان یک بازیکن خداحافظی کرد.

رده باشگاهی[ویرایش]

ده روسی بازی خود را از تیم جوانان رم شروع کرد و در سال ۲۰۰۰ میلادی با باشگاه رم قرار داد رسمی بست و در سال ۲۰۱۹میلادی به عنوان کاپیتان از این باشگاه خداحافظی کرد و به باشگاه بوکاجونیورز پیوست.

۴۵۹ بازی و ۴۳ گل برای تیم آ اس رم نیز در پروندهٔ بازی‌های باشگاهی وی وجود دارد. همچنین وی با رد پیشنهاد ۳۱ میلیون دلاری منچستر سیتی، یک بار دیگر وفاداری خود را به باشگاهش نشان داد.

او در سال ۲۰۲۰میلادی در آخرین بازی خود رسماً از دنیای فوتبال خداحافظی کرد.

تیم ملی[ویرایش]

دانیله دروسی ۱۱۷ بازی ملی و ۲۱ گل زده در پرونده دارد.[۴] وی با ۴ گل اختلاف بعد از آدولفو بالونچری، هافبک دهه ۱۹۲۰ میلادی ایتالیا، در رتبه دومین هافبک گلزن تیم ملی ایتالیا قرار دارد. دروسی همچنین چهارمین بازیکن از نظر تعداد بازی برای تیم ملی ایتالیاست. او در جام جهانی ۲۰۰۶ با اینکه سن کمی داشت در سه بازی به میدان رفت و در فینال هم که بازی به ضربات پنالتی کشید توانست پنالتی‌اش را تبدیل به گل کند و بدین ترتیب با تیم ملی ایتالیا قهرمان جام جهانی ۲۰۰۶ شد و به مهم‌ترین افتخار فوتبالی جهان دست یافت. [۵]

زندگی خصوصی[ویرایش]

موزه لیگ اروپا در باکو.

دانیله در رم به دنیا آمد. وی فرزند آلبرتو د روسی بازیکن سابق تیم رم و سرمربی تیم جوانان رم است.[۶] در سال ۲۰۰۶ با تامارا پیسنولی ازدواج کرد و در سال ۲۰۰۹ از یکدیگر جدا شدند. حاصل این ازدواج دخترشان به نام گایا بود. دروسی اولین بازی خود را برای رم با شماره ۲۷ انجام داد؛ شماره‌ای که برای دو فصل می‌پوشید. سپس شماره خود را به ۴ تغییر داد و در جام جهانی فوتبال ۲۰۰۶ هم با همین شماره حضور داشت. با تولد دخترش در ۱۶ ژوئن ۲۰۰۵ وی شماره ۱۶ برای خود انتخاب کرد که شماره روی کین، یکی از الگوهای خود نیز بوده است.[۷]

افتخارات[ویرایش]

د روسی در باشگاه رم

باشگاهی[ویرایش]

قهرمانی[۸][ویرایش]

نایب قهرمانی[۸][ویرایش]

بین‌المللی[ویرایش]

قهرمانی[ویرایش]

نایب قهرمانی[ویرایش]

مقام سوم[ویرایش]

فردی[ویرایش]

نشان‌ها[ویرایش]

Cavaliere Ordine al Merito della Repubblica Italiana: شوالیه / پنجمین رده: ۲۰۰۰[۱۶]

Collare d'Oro al Merito Sportivo: کمیته ملی المپیک ایتالیا: ۲۰۰۶[۱۷]

Ufficiale Ordine al Merito della Repubblica Italiana: افسر / چهارمین رده: ۲۰۰۶[۱۸]

منابع[ویرایش]

  1. "FIFA World Cup South Africa 2010 – List of Players" (PDF). Fédération Internationale de Football Association (FIFA). Archived from the original (PDF) on 17 May 2020. Retrieved 5 June 2013.
  2. "Daniele De Rossi (16)". asromastore.it. Archived from the original on 15 May 2016. Retrieved 14 November 2017.
  3. Bettoni، Lorenzo (۲۰۲۱-۱۱-۲۳). «Official: De Rossi takes on new Italy role». Football Italia (به انگلیسی). دریافت‌شده در ۲۰۲۲-۰۱-۰۵.
  4. «FIGC». web.archive.org. ۲۰۱۰-۱۱-۱۷. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۷ نوامبر ۲۰۱۰. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۰۵-۳۱.
  5. «Italy - Record International Players». www.rsssf.com. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۰۵-۳۱.
  6. «رسمی؛ آلبرتو ده روسی در بیست و چهارمین فصل حضورش در تیم های پایه رم، برای دو سال دیگر قراردادش را تمدید کرد». طرفداری. ۲۰۱۸-۰۳-۲۸. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۰۵-۳۱.
  7. "Le Stelle del Mondiale: Daniele De Rossi". Studentville (به ایتالیایی). 2010-06-13. Retrieved 2019-05-31.
  8. ۸٫۰ ۸٫۱ ۸٫۲ ۸٫۳ «Italy - D. De Rossi - Profile with news, career statistics and history - Soccerway». int.soccerway.com. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۰۵-۳۰.
  9. "Athens 2004 Athens 2004 Football - Results & Videos". International Olympic Committee (به انگلیسی). 2017-06-04. Retrieved 2019-05-31.
  10. FIFA.com. "FIFA Confederations Cup Brazil 2013 - Teams - Italy". FIFA.com (به انگلیسی). Archived from the original on 31 May 2019. Retrieved 2019-05-31.
  11. «Roma legend De Rossi came close to winning Serie A but was sadly second best». The Sun (به انگلیسی). ۲۰۱۹-۰۵-۱۴. دریافت‌شده در ۲۰۲۲-۰۱-۰۵.
  12. «CALCIO, OSCAR AIC 2009: IBRAHIMOVIC MIGLIOR GIOCATORE | News Sport | Repubblica.it». www.repubblica.it. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۰۵-۳۰.
  13. «World XI». FIFPro World Players' Union (به انگلیسی). بایگانی‌شده از اصلی در ۳۰ مه ۲۰۱۹. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۰۵-۳۰.
  14. "De Rossi receives Bulgarelli Award from Capello". www.asroma.com (به انگلیسی). Retrieved 2022-01-05.
  15. «Gazzetta Sports Awards, tutti i premiati: da Jacobs a Bebe Vio, re e regine del 2021». La Gazzetta dello Sport (به ایتالیایی). دریافت‌شده در ۲۰۲۲-۰۱-۰۵.
  16. «Le onorificenze della Repubblica Italiana». www.quirinale.it. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۹-۲۸.
  17. «Coni: Consegna dei Collari d'Oro e dei Diplomi d'Onore. Premia il Presidente del Consiglio Romano Prodi. Diretta Tv su Rai 2». Comitato Olimpico Nazionale Italiano. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۹-۲۸.
  18. «Le onorificenze della Repubblica Italiana». www.quirinale.it. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۹-۲۸.

پیوند به بیرون[ویرایش]