او با ۱۹ سال حضور در باشگاه رم، محبوبیت زیادی در میان هواداران این تیم دارد. همچنین او سابقه قهرمانی در جام جهانی ۲۰۰۶ و نایب قهرمانی جام ملت‌های اروپا ۲۰۱۲ به عنوان بازیکن و قهرمانی در جام ملت‌های اروپا ۲۰۲۰ به عنوان دستیار مربی در تیم ملی ایتالیا را دارد. او در تاریخ ۲۷ مه ۲۰۱۹ از باشگاه رم به عنوان یک بازیکن خداحافظی کرد.
ده روسی بازی خود را از تیم جوانان رم شروع کرد و در سال ۲۰۰۰ میلادی با باشگاه رم قرار داد رسمی بست و در سال ۲۰۱۹میلادی به عنوان کاپیتان از این باشگاه خداحافظی کرد و به باشگاه بوکاجونیورز پیوست.
۴۵۹ بازی و ۴۳ گل برای تیم آ اس رم نیز در پروندهٔ بازی‌های باشگاهی وی وجود دارد. همچنین وی با رد پیشنهاد ۳۱ میلیون دلاری منچستر سیتی، یک بار دیگر وفاداری خود را به باشگاهش نشان داد.
او در سال ۲۰۲۰میلادی در آخرین بازی خود رسماً از دنیای فوتبال خداحافظی کرد.
دانیله دروسی ۱۱۷ بازی ملی و ۲۱ گل زده در پرونده دارد.[۴] وی با ۴ گل اختلاف بعد از آدولفو بالونچری، هافبک دهه ۱۹۲۰ میلادی ایتالیا، در رتبه دومین هافبک گلزن تیم ملی ایتالیا قرار دارد. دروسی همچنین چهارمین بازیکن از نظر تعداد بازی برای تیم ملی ایتالیاست. او در جام جهانی ۲۰۰۶ با اینکه سن کمی داشت در سه بازی به میدان رفت و در فینال هم که بازی به ضربات پنالتی کشید توانست پنالتی‌اش را تبدیل به گل کند و بدین ترتیب با تیم ملی ایتالیا قهرمان جام جهانی ۲۰۰۶ شد و به مهم‌ترین افتخار فوتبالی جهان دست یافت. [۵]
دانیله در رم به دنیا آمد. وی فرزند آلبرتو د روسی بازیکن سابق تیم رم و سرمربی تیم جوانان رم است.[۶] در سال ۲۰۰۶ با تامارا پیسنولی ازدواج کرد و در سال ۲۰۰۹ از یکدیگر جدا شدند. حاصل این ازدواج دخترشان به نام گایا بود. دروسی اولین بازی خود را برای رم با شماره ۲۷ انجام داد؛ شماره‌ای که برای دو فصل می‌پوشید. سپس شماره خود را به ۴ تغییر داد و در جام جهانی فوتبال ۲۰۰۶ هم با همین شماره حضور داشت. با تولد دخترش در ۱۶ ژوئن ۲۰۰۵ وی شماره ۱۶ برای خود انتخاب کرد که شماره روی کین، یکی از الگوهای خود نیز بوده است.[۷]
Collare d'Oro al Merito Sportivo: کمیته ملی المپیک ایتالیا: ۲۰۰۶[۱۷]
