دانمارک-نروژ

دانمارک-نروژ Danmark–Norge Denmark Norway
۱۵۳۷–۱۸۱۴
Flag Royal Coat of arms
نقشه دانمارک-نروژ در ۱۷۸۰
وضعیت	اتحاد شخصی
پایتخت	کپنهاگن
زبان(های) رایج	اداری: به صورت دوره‌ای دانمارکی یا آلمانی در اسناد اداری استفاده می‌شد. زبان‌های اصلی غیراداری (فقط مناطق اروپایی): نروژی، ایسلندی، فارویی، فریسی، سامی و زبان آلمانی پایین. زبان پژوهشی: زبان لاتین
دین(ها)	لوتران
حکومت	پادشاهی مطلقه
شاه
• ۱۵۲۴–۱۵۳۳	فردریک اول
• ۱۵۸۸–۱۶۴۸	کریستیان چهارم
• ۱۶۴۸–۱۶۷۰	فردریک سوم
• ۱۸۰۸–۱۸۱۴a	فردریک ششم
دوره تاریخی	Early modern Europe
• گوستاو واسا به عنوان     شاه سوئد انتخاب شد.	۶ ژوئن ۱۵۲۳
• فروپاشی اتحاد کالمار	۱۵۳۷
• Danish rigsråd     abolished	۱۴ اکتبر، ۱۶۶۰
• Lex Regia confirms     مطلق گرایی	۱۴ نوامبر، ۱۶۶۵
• پیمان برومسبرو	۱۳ اوت، ۱۶۴۵
• پیمان روسکیلد	۲۶ فوریه، ۱۶۵۸
• پیمان کیل	۱۴ ژانویه، ۱۸۱۴
• کنگره وین	سپتامبر ۱۸۱۴ – ژوئن ۱۸۱۵
مساحت
۱۷۸۰b	۴۸۷٬۴۷۶ کیلومتر مربع (۱۸۸٬۲۱۶ مایل مربع)
جمعیت
• ۱۶۴۵c	۱۳۱۵۰۰۰
• ۱۸۰۱d	۱۸۵۹۰۰۰
واحد پول	D: Danish rigsdaler N: Norwegian rigsdaler
پیشین پسین اتحاد کالمار دانمارک نروژ در ۱۸۱۴
امروز بخشی از	کشورهای امروزی آلمان ایسلند بریتانیا جزایر فارو دانمارک سوئد گرینلند نروژ
a: Frederick VI was regent for his father, so ruled as de facto king from April 14, 1784; he continued to rule Denmark after the Treaty of Kiel until his death on December 3, 1839. b: دانمارک (۴۳٬۰۹۴ کیلومتر مربع، ۱۶٬۶۳۹ مایل مربع), اشلسویگ-هولشتاین (۱۵٬۷۶۳ کیلومتر مربع، ۶٬۰۸۶ مایل مربع), نروژ (mainland: ۳۲۴٬۲۲۰ کیلومتر مربع، ۱۲۵٬۱۸۰ مایل مربع), Faroes (۱٬۳۹۹ کیلومتر مربع، ۵۴۰ مایل مربع), ایسلند (۱۰۳٬۰۰۰ کیلومتر مربع، ۴۰٬۰۰۰ مایل مربع). (With گرینلند: additional ۲٬۱۷۵٬۶۰۰ کیلومتر مربع، ۸۴۰٬۰۰۰ مایل مربع.) c: Estimated 825,000 in Denmark, 440,000 in Norway and 50,000 in Iceland d: 929,000 in Denmark, 883,000 in Norway and 47,000 in Iceland

دانمارک-نروژ (به دانمارکی و نروژی:Danmark–Norge ؛آلمانی:Dänemark–Norwegen) دولتی مستقل تاریخی بود که از پادشاهی‌های نروژ و دانمارک و وابسته‌های نروژ یعنی جزایر فارو، گرینلند و ایسلند تشکیل شده بود. به دنبال فروپاشی اتحاد کالمار در ۱۵۲۳ میلادی، دو پادشاهی دانمارک و نروژ در ۱۵۳۷ میلادی به یکدیگر پیوستند. پادشاهی دانمارک-نروژ تا سال ۱۸۱۴ میلادی ادامه یافت.

پایتخت این سرزمین، کپنهاگن در مرکز دانمارک بود که مرکز سیاسی و اقتصادی آن به‌شمار می‌رفت. برخلاف برخی از دولت‌های متحد در آن زمان، دانمارک-نروژ در واقع از دو سیستم اداری جدا تشکیل شده بود ولی در انتها به یک فرمانروا ختم می‌شد.

امپراتوری مستعمراتی

دانمارک نروژ و مستعمرات آن در ۱۸۰۰ میلادی

دانمارک-نروژ به عبارتی، یک امپراتوری مستعمراتی نیز بود. در ابتدا این مستعمرات شامل جزایر فارو، ایسلند، اورکنی، گرینلند و شتلند می‌شد اما از قرن ۱۷ میلادی به بعد، مستعمراتی در آفریقا، هند و ناحیه کارائیب نیز برپا شد.

در هند

دانمارک-نروژ از قرن ۱۷ تا ۱۹ میلادی چندین نقطه مستعمره در هند برپا کرد از جمله: شهرهای ترانکوبار و سرامپور. البته این شهرها در ۱۸۴۵ به بریتانیا فروخته شدند. آخرین مستعمره دانمارک در هند، جزایر نیکوبار بود که آن هم تا ۱۸۶۹ به بریتانیا داده شد.

در آفریقا

دانمارک برای مدت زیادی در منطقه ساحل طلایی در آفریقای غربی، مستعمرات و قلعه‌هایی در اختیار داشت اما در ۱۸۵۰ میلادی، همهٔ آنها را به بریتانیا فروخت.

جنگ‌های ناپلئونی و پایان اتحاد

طی جنگ‌های ناپلئونی، دانمارک در ابتدا کوشید خود را بی‌طرف نگه دارد؛ بنابراین، هم با فرانسه و هم با بریتانیا تجارت می‌کرد ولی در ادامهٔ جنگ، به دلیل اختلافاتش با بریتانیا، به ناپلئون پیوست. پس از شکست ناپلئون در جنگ، طی معاهده کیل، نروژ از دانمارک گرفته شد و به سوئد تعلق گرفت. بدین ترتیب، دورهٔ دانمارک-نروژ در سال ۱۸۱۴ میلادی پایان یافت.

دین

دانمارک-نروژ در زمره کشورهایی بود که پس از اصلاحات پروتستانی، از عقاید مارتین لوتر پیروی می‌کرد؛ بنابراین، سیستم اداری این کشور تا زمان حیات آن، برپایه لوتریانیسم قرار داشت.

جستارهای وابسته

• اتحاد کالمار

منابع

• http://en.wikipedia.org/wiki/Denmark–Norway