دالانو

دالانو: مسیرهای تازه ای می‌باشد‌‌‌‌‌‌‌که در میان صخره‌های سخت‌‌گذر رشته کوه‌ها جهت عبور کوهنوردان کشف می‌شود. دالانوها را اغلب اوقات در رود خانه‌های یخی (گلیشیر) که از یخچال‌های مرتفع سرچشمه می‌گیرد و به دره‌ها سرازیر می‌شوند یافت می‌شود. .غالب سلسله جبال‌های مهم دنیا‌،دارای رودخانه‌های یخی عظیمی هستند. طول رودخانه یخی آلیش در آلپ ۳۵ کیلومتر و ضخامت آن حدود۳۰۰ متر است ترکیب ‌و ساخت یک گلیشیر را در ذیل به شرح آن می‌پردازیم.

گلیشیر خشک:

درتابستان، برف قسمت پایین رودخانه‌ی یخی آب می‌شود و سطح یخ آن‌را آشکار میسازد این قسمت از گلیشیر اگر شیب زیادی نداشته باشد مطمئن‌ترین قسمت است. زیرا با آب شدن بخشی از یخ و برف روی آن ،شکاف‌های یخی گلیشیر معلوم می‌شود بنابراین خطر سقوط وجود ندارد. در بعضی قسمت‌ها برف روی گلیشیر را می‌پوشاند و شکاف‌ها معلوم نمی‌شوند .

گلیشیر آویزان:

بخشی از رودخانه یخی است که روی جبهه‌های شیب‌دار و بالای جبهه‌های صخره ای قرار دارد که منبع بهمن‌ها بشمار میرود و هر لحظه خطر سقوط آنها وجود دارد.

دالانوها :

در اثر حرکت گلیشیر، ترک خوردگی و دالانوهای به وجود میاید. بعضی از این دالانوها قابل عبور هستند‌‌اما‌‌‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌از‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌برخی دیگر به کمک پلکان مخصوص کوهنوردی می توان‌گذشت . ابتدائ گلیشیر که از کوه جدا می‌شود ری ما یا برگ‌شروند نامیده میشود.

مخروطی‌های گلیشیر:

ستون‌ها یا برج‌های یخی افراشته ای است که هر آن در اثر حرکت گلیشیر گرما، احتمال سقوط آن‌ها وجود دارد و‌یکی از خطرات بالقوه در هیمالیا است .

یخشار:

یخشار یا آبشار یخی قسمتی از گلشیر است که در نتیجهٔ حرکت در شیب تند به وجود می‌آید‌. ترکیبی است‌از‌برج‌ها و شکاف‌های یخی و توده‌های بی شکلِ متراکم یخ و برف . یخشارها‌‌‌کم طول و بی خطر هستند ولی اگرطولانی(مانند یخشار خومبو در هیمالیا )‌باشد. بسیار خطرناک هستند و باید در صورت امکان از کنار آن‌ها جایی که گلشیر‌‌بسترهای سنگی و شنی در اطراف و پایین خود ایجاد می‌کند.

دماغه:

انتهای گلشیر را دماغه‌ گلشیر می نامندو‌به‌خاطر‌شکاف‌های بزرگِ آن عبور از آن‌ها مشکل‌است.زیردماغه‌گلشیر‌توده‌های متراکم سنگ و شن است که رودخانه ازآن‌جابیرون‌می‌زند و راه رفتن از روی آن بسیار مشکل است.

منابع

کتاب راهنمای صعود مسیرهای جدید