خورطیف‌نگار

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

خورطیف‌نگار دستگاهی است که ستاره‌شناسان به‌وسیله آن بسیاری از داده‌های مربوط به خورشید و جو آن را بدست می‌آورند. به‌وسیله این دستگاه می‌توان به آسانی توزیع عناصر را بر سطحی از قرص خورشید که رو به زمین است بدست آورد از جمله توزیع هیدروژن، اکسیژن و کلسیم.

با خورطیف‌نگار هم می‌توان مکان عناصر بر رویه خورشید و هم سرشت حرکت آنها را بدست آورد برای نمونه خورطیف‌نگاشت‌هایی که از نواحی لکه‌ای خورشید تهیه شده نشانگر حرکت گردابی گاز هیدروژن در آن نواحی است.

این دستگاه از افزودن یک شکاف اضافی به نام شکاف طیف به یک طیف‌نگار معمولی درست می‌شود. شکاف طیف با حذف همه طول موج‌ها بجز طول موج مطلوب (مثلاً طول موج هیدروژن) به مشخص شدن داده‌های مربوط به عنصر مطلوب کمک می‌کند.

منبع[ویرایش]

دگانی، مایر، نجوم به زبان ساده، جلد ۱ و ۲، ترجمه محمدرضا خواجه‌پور، تهران: سازمان جغرافیایی و کارتوگرافی گیتاشناسی، چاپ ششم ۱۳۷۴خ، ص۱۸۲.