خودروی کارکرده
خودروی کارکرده یا دست دوم (در مقابل خودروی به اصطلاح بازار خشک) خودرویی است که یک یا چند خرده مالک داشته‌است. خودروی کارکرده به شیوه‌های گوناگونی فروخته می‌شود، ازجمله نمایندگی‌های خودروسازان بزرگ یا بنگاه‌های خودرو، شرکت‌های ماشین کرایه، شرکت‌های فروش اقساطی (لیزینگ)، حراجی‌ها و اشخاص. برخی از خرده فروشان طرح‌های فروش ماشین مانند "فروش با قیمت مقطوع " و فروش خودروهای تأیید شده یا فروش با خدمات و تسهیلات نیز دارند.
تاریخچه[ویرایش]
در سال ۱۸۹۸، شرکت ایمپایر استیت واگن موتور در منطقه کتسکیل، نیویورک، یکی از اولین شرکت‌های خرید و فروش خودروی کارکرده را تأسیس کرد.[۱]
صنعت خودروی کارکرده در آمریکا[ویرایش]
با فروش سالانه نزدیک به ۳۷۰ میلیارد دلار، بازار خودروی کارکرده دربرگیرنده تقریباً نیمی از بازار خرده فروشی خودرو ایالات متحده و بزرگترین بخش خرده فروشی در اقتصاد است. در سال ۲۰۰۵، حدود ۴۴ میلیون خودروی کارکرده در ایالات متحده فروخته شده‌است که بیش از دو برابر خودروهای نو به فروش رفته بود. بازار خودروی کارکرده همواره خیلی بزرگتر از دیگر بخش‌های خرده فروشی، مانند محصولات آموزشی یا اداری (۲۰۶ میلیارد دلار آمریکا در سال) و بازار بازسازی خانه (۲۹۱ میلیارد دلار آمریکا در سال) بوده‌است.[نیازمند منبع]
خرید خودروی کارکرده[ویرایش]
خرید خودروهای کارکرده دارای مزایای فراوانی است و مهم‌ترین آن نیز، کاهش هزینه پرداختی است ولیکن این خودروها ممکن است دارای مشکلات فنی، بدنه یا هر دو باشند و باید به مواردی چون رنگ خودرو، شاسی و بدنه، معاینهٔ فنی، لاستیک‌ها در هنگام خرید توجه کرد.[۲]
گزارش سابقه خودرو نیز یک راه برای بررسی سابقه هر گونه وسیله نقلیه کارکرده‌است. گزارش سابقه خودرو ارائه دهنده داده‌هایی مانند شماره شناسایی خودرو است که اطلاعات سازنده خودرو، مدل خودرو، خودروی اسقاطی بازخرید شده، تقلب در کیلومتر شمار و محصول فراخوان شده‌است. این گزارش ممکن است خسارت و آسیب‌های جزئی یا متوسط یا تعمیر و نگهداری نامناسب را نشان دهد. حتی می‌توان روشن کرد که خودرو پیشتر توسط آژانس ماشین کرایه، پلیس و اورژانس یا ناوگان تاکسی به کار گرفته شده‌است یا خیر. خریداران باید وسایل نقلیه خود به دقت بررسی کنند زیرا این اطلاعات تنها بخشی از شرایط خودرو است. در برخی از کشورها، دولت ارائه دهنده گزارش سابقه خودرو است، اما این معمولاً یک سرویس محدود ارائه اطلاعات تنها از یک جنبه است، مانند معاینه فنی در انگلستان که معاینه‌ای سالیانه است.
با این حال مصرف‌کنندگان نیاز به خرید سابقه کامل خودرو دارند مانند اینکه هنوز در رهن جایی است یا نه. گزارش سابقه خودرو از چندین منبع برای جمع‌آوری داده‌ها استفاده می‌کند از جمله، پلیس، راهنمایی و رانندگی، اداره مالیات، اداره ملی ثبت پیمایش، شرکت‌های بیمه و شرکت‌های سازنده. برخی از شرکت‌های فروش اینگونه خدمات، به ویژه در انگلستان و ایالات متحده، گزارش را به فروشندگان خودرو می‌فروشند و سپس آن‌ها را تشویق می‌کند که آن را روی وبسایت خود بگذارند. فروشنده‌ها برای این گزارش‌ها پول پرداخت می‌کنند و سپس به رایگان به خریداران بالقوه نشان می‌دهند. در انگلستان، اداره راهنمایی و رانندگی این گزارش را هنگام ثبت خودرو از سوی شرکت‌های خودروسازی برای حمایت از خریداران و جلوگیری از تقلب آماده می‌کند. شرکت‌ها ممکن است به گزارش، اطلاعاتی که از پلیس، شرکت‌های مالیاتی یا بیمه گرفته می‌شود اضافه کنند. خدمات بررسی سابقه ماشین به‌طور آنلاین برای عموم مردم و مشتریان خرید و فروش موتور در دسترس است.
در سال ۲۰۰۶ در ایالات متحده، حدود ۳۴ درصد از مصرف‌کنندگان یک گزارش سابقه برای خودروی کارکرده خریده‌اند.[۳]
منابع[ویرایش]
- ↑ Flammang, James M. (1999). 100 Years of the American Auto: Millennium Edition. Publications International. ISBN 9780785334842.
- ↑ «۱۲ نکته مهم خرید خودرو که نباید آن‌ها را فراموش کنید». ایسنا. ۲۷ آبان ۱۳۹۷.
- ↑ "J.D. Power and Associates Reports: Vehicle History Reports Are Becoming Increasingly Important to Used-Vehicle Buyers". Theautochannel.com. Retrieved 2010-08-15.
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Used car». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۵ آوریل ۲۰۲۱.