خاک قمری

خاک قمری یا خاک ماه، عبارت است از اندازه ذرات سنگ‌پوشه در کره ماه که در قالب سلنوگرافی مکشوف و یا استحصال می‌گردد. خواص آن به طور قابل‌توجهی می‌تواند با خصوصیات خاک زمینی متفاوت باشد. خصوصیات فیزیکی خاک قمری در وهله نخست نتیجه تجزیه مکانیکی بازالت و آنورتوزیت است که در اثر ضربات مداوم رویداد برخوردی و پدیده‌بمباران ذرات اتمی شارژشده میان‌ستاره‌ای در طول سال‌های مدید و متوالی شکل گرفته است.

برخلاف آنچه گفته شده که خاک ماه طعم و بوی باروت مصرف‌شده را می‌دهد، اما چنین چیزی درست نیست.^[۱] خاک ماه از انواع ذرات شامل قطعات سنگ، قطعات تک‌معدنی و انواع شیشه‌ها از جمله ذرات آگلوتینه و همچنین کلوخ‌های آتشفشانی برخوردی تشکیل شده است.^[۲]

منابع

↑ "The Mysterious Smell of Moondust". Science Mission Directorate. 2006-01-30. Archived from the original on 5 December 2017. Retrieved 2023-08-16.
↑ Heiken, Grant (1991). Lunar sourcebook : a user's guide to the moon. Cambridge England New York: Cambridge University Press. ISBN 978-0-521-33444-0. OCLC 23215393.

این یک مقالهٔ خرد ماه است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.

[Science_Mission_Directorate_2006_v145-1] "The Mysterious Smell of Moondust". Science Mission Directorate. 2006-01-30. Archived from the original on 5 December 2017. Retrieved 2023-08-16.

[Heiken_1991_p.-2] Heiken, Grant (1991). Lunar sourcebook : a user's guide to the moon. Cambridge England New York: Cambridge University Press. ISBN 978-0-521-33444-0. OCLC 23215393.

[۱]

[۲]