پرش به محتوا

خاندان بوربون-پارما

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
خاندان بوربون-پارما
خاندان مادربوربون-آنژو (پدرتباری)
خاندان فارنیزی (مادرتباری)
کشور ایتالیا
 لوکزامبورگ
 هلند
تاریخ بنیان‌گذاری۱۸ اکتبر ۱۷۴۸؛ ۲۷۷ سال پیش (۱۷۴۸-۱۸}})
بنیانگذارفیلیپ پارما
رهبر کنونیکارلوس، دوک پارما
آخرین حاکمگواستالا: فردیناند، دوک پارما (۱۷۶۵–۱۸۰۲)
اتروریا: چارلز دوم، دوک پارما (۱۸۰۳–۱۸۰۷)
لوکا: چارلز دوم، دوک پارما (۱۸۲۴–۱۸۴۷)
پارما: رابرت اول، دوک پارما (۱۸۵۴–۱۸۵۹)
عنوان‌هافعلی:
  • دوک بزرگ لوکزامبورگ
  • شاهزاده بوربون
وبگاه

خاندان بوربون-پارما (انگلیسی: House of Bourbon-Parma) شاخه‌ای از خاندان سلطنتی اسپانیا است که اعضای آن زمانی به عنوان پادشاه اتروریا و دوک پارما و پیاچنزا، گواستالا و لوکا حکومت می‌کردند. این خاندان از نظر نسب پسری به سلسله کاپتیان فرانسوی می‌رسد. نام بوربون-پارما از نام اصلی (بوربون) و نام دیگر (پارما) از عنوان دوک پارما گرفته شده است. این عنوان توسط بوربون‌های اسپانیایی حفظ شد، زیرا فیلیپ، بنیانگذار، دوک پارما که نتیجهٔ بزرگ رانوچیو دوم فارنیزی، دوک پارما بود، با لوئیز الیزابت فرانسه ازدواج کرد و خاندان بوربون و ایالت پارما را با هم متحد ساخت. خاندان بوربون-پارما امروزه خاندان حاکم بر دوک‌نشین بزرگ لوکزامبورگ (به‌طور پدری) است و همه اعضای خانواده دوک‌نشین بزرگ لوکزامبورگ، اعضای خاندان بوربون-پارما با عنوان «شاهزادگان/پرنسس‌ها» و عنوان والاحضرت سلطنتی هستند.

دوک‌نشین پارما

[ویرایش]

دوک‌نشین پارما در سال ۱۵۴۵ از آن بخش از دوک‌نشین میلان در جنوب رودخانه پو، به عنوان تیول پسر نامشروع پاپ پل سوم، پیر لوئیجی فارنیزی، با مرکزیت شهر پارما ایجاد شد. در سال ۱۵۵۶، شهر پیاچنزا به دوک دوم، اوتاویو فارنیزی، داده شد و بدین ترتیب دوک پیاچنزا نیز شد و از آن پس این ایالت به درستی با نام دوک‌نشین‌های پارما و پیاچنزا شناخته شد.

خاندان فارنیزی تا سال ۱۷۳۱ و مرگ آخرین دوک نرینه، آنتونیو، بر دوک‌نشین‌ها حکومت می‌کردند. پس از مرگ او، دوک‌نشین به اینفانته چارلز اسپانیایی، وارث دوک‌نشین از طریق مادرش، الیزابت فارنزه، رسید. با این حال، طبق مفاد پیمان وین (۱۷۳۸)، چارلز مجبور شد دوک‌نشین را به اتریش واگذار کند.

حکومت موقت هابسبورگ‌ها

[ویرایش]

هابسبورگ‌ها تنها تا زمان انعقاد پیمان اکس-لا-شاپل در سال ۱۷۴۸ حکومت کردند، زمانی که این دوک‌نشین توسط فیلیپ اسپانیایی، برادر کوچکتر چارلز، به بوربون‌ها بازگردانده شد. او به عنوان دوک فیلیپ، بنیانگذار خاندان بوربون-پارما شد.

در سال ۱۷۹۶، این دوک‌نشین توسط نیروهای فرانسوی تحت فرمان ناپلئون بناپارت اشغال و در جمهوری سیزالپین و پادشاهی ایتالیا ادغام شد.

در سال ۱۸۱۴، دوک‌نشین‌ها تحت فرمان ماری لوئیز، همسر ناپلئون، هابسبورگ، که قرار بود تا آخر عمر بر آنها حکومت کند، احیا شدند. این دوک‌نشین به دوک‌نشین پارما، پیاچنزا و گواستالا تغییر نام داد.

بازگشت به بوربون‌ها

[ویرایش]

پس از مرگ ماری لوئیز در سال ۱۸۴۷، این دوک‌نشین به خاندان بوربون-پارما که بر دوک‌نشین کوچک لوکا حکومت می‌کردند، بازگردانده شد. به عنوان بخشی از این بازگشت، دوک‌نشین گواستالا به دوک‌نشین مودنا منتقل شد. بوربون‌ها تا سال ۱۸۵۹ حکومت کردند، تا اینکه پس از پیروزی فرانکو-ساردینیا در جنگ علیه اتریش، با انقلابی از آنجا بیرون رانده شدند.

دوک‌نشین‌های پارما، پیاچنزا و گواستالا و دوک‌نشین لوکا در دسامبر ۱۸۵۹ به دوک‌نشین بزرگ توسکانی و دوک‌نشین مودنا پیوستند تا استان‌های متحد ایتالیای مرکزی را تشکیل دهند و در مارس ۱۸۶۰ به پادشاهی ساردینیا ضمیمه شدند. خاندان بوربون تا به امروز همچنان عنوان دوک پارما را برای خود حفظ کرده‌اند. کارلوس-هوگو (مدعی کارلیست تاج و تخت اسپانیا در دهه ۱۹۷۰) از سال ۱۹۷۷ تا زمان مرگش این عنوان را در اختیار داشت. پسرش اکنون این عنوان را برای خود محفوظ می‌دارد.

منابع

[ویرایش]

پیوند به بیرون

[ویرایش]