خاش

مختصات: ۲۸°۱۳′۱۶″شمالی ۶۱°۱۲′۳۸″شرقی / ۲۸٫۲۲۱۱۷۷°شمالی ۶۱٫۲۱۰۴۱۸°شرقی / 28.221177; 61.210418
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
خاش
کشور ایران
استانسیستان و بلوچستان
شهرستانخاش
بخشمرکزی بخش پشت کوه
نام(های) دیگرخُواش، حُواش
نام(های) پیشینواش
سال شهرشدن۱۳۰۸ خورشیدی
مردم
جمعیت۵۶٬۵۹۴ نفر[۱]
جغرافیای طبیعی
ارتفاع۱۴۱۴ متر
آب‌وهوا
میانگین بارش سالانه۱۱۰میلی‌متر
اطلاعات شهری
شهردارمهدی شهنوازی[۲]
پیش‌شمارهٔ تلفن۰۵۴
شناسهٔ ملی خودرو ایران ۹۵ د
کد آماری۱۴۴۹
خاش بر ایران واقع شده‌است
خاش
روی نقشه ایران
۲۸°۱۳′۱۶″شمالی ۶۱°۱۲′۳۸″شرقی / ۲۸٫۲۲۱۱۷۷°شمالی ۶۱٫۲۱۰۴۱۸°شرقی / 28.221177; 61.210418

خاش شهری در بخش مرکزی شهرستان خاش از توابع استان سیستان و بلوچستان ایران است.[۳] این شهر در جنوب ناحیه سرحد بلوچستان قرار دارد.
در گذشته و به ویژه در سال‌های ۱۳۰۷ تا ۱۳۲۵قبل از ارتقای زاهدان به شهرستان، شهر خاش مرکز نظامی و سیاسی استان هشتم بلوچستان و کرمان بود.[۴] نام پیشین این شهر واش بوده که در سال ۱۳۰۸ در زمان ارتقای جایگاه استانی این منطقه مسکونی به شهر، به خاش تغییر نام داده شد.

شهر خاش و منطقه اطراف با کمبود آب مواجه است و در سال‌های اخیر کاهش بارش‌ها، افزایش جمعیت و مصرف آب این کمبود را تشدید کرده‌است.[۵]

پیشینه نام[ویرایش]

نام پیشین و تاریخی شهر واش بوده‌است که هنوز در میان بعضی از مردم استفاده می‌شود. واش مشتق شده از واژه (وَش) در زبان بلوچی و به معنی شیرین وخوش است.
در زمان ساسانیان از منطقه ای به نام وَشت (washt) در بلوچستان امروزی در محدوده خاش امروزی نام برده شده که بنظر می‌رسد وَشت (washt) نام برده شده در زمان ساسانی با واژه (وش) امروزی در زبان بلوچی یکسان و هر دو به معنی خوب و شیرین هستند. بی تردید نام پیش تر خاش (واش) ریشه در وَشت (washt) دارد و مشخص است قدمت شهر به قبل از اسلام بر می‌گردد.[۶] در سال ۱۳۰۸ در زمان ارتقای جایگاه استانی این منطقه مسکونی به شهر، نام آن به خاش تغییر کرد.[۵]

تاریخچه[ویرایش]

خاش امروزی در نزدیکی شهر قدیمی خاش قرار دارد که تاریخ پیدایش آن به پیش از حکومت نادرشاه می‌رسد. در زمان ساسانیان از منطقه ای به نام وَشت (washt) در بلوچستان امروزی در محدوده خاش نام برده شده که نشان می‌دهد قدمت خاش قدیمی به دوران باستان و پیش از اسلام بر می‌گردد.[۷][۸]
شهر خاش در دوران معاصر تحت کنترل خان های محلی بلوچ بوده اما بعد از قرار دادگلداسمیت در سال ۱۸۷۱ که نیمه غربی بلوچستان تحت کنترل قاجار در آمد. شهر خاش طی تقسیمات چهار ایالتی کشوری ایران در عصر قاجار به عنوان مرکز بلوچستان در استان کرمان و بلوچستان شناخته می شد و قشون قاجار و سپس در عهد پهلوی در آن اسکان داشتند.[۹]
در سال ۱۳۱۶ با تصویب قانون تقسیمات کشوری ایران پهلوی به ۱۰ استان و ۴۹ شهرستان تقسیم شد که طی این تقسیمات خاش،زابل،بم،کرمان و بندرعباس شهرستان های استان هشتم(کرمان و بلوچستان) شدند و خاش رسما به عنوان مرکز بلوچستان شناخته می شد.[۱۰]

در گذشته خاش مرکز نظامی (و سیاسی) منطقه بود و از سال ۱۳۰۷ تا ۱۳۲۰ خاش در قبضه قدرت قشون نظامیان بود. همه فرمانداران و بخشداران نظامی بودند به همین دلیل بسیاری از ادارات مهم در خاش استقرار داشت و زاهدان بعد از ارتقا به شهرستان در سال ۱۳۲۵و جدایی از خاش اسماً حکومت نشین مرکزی و مرکز استان سیستان و بلوچستان شناخته شد اما خاش رسماً از اهمیت بیشتری برخوردار بود.[۴]

جغرافیا[ویرایش]

شهرستان خاش را بیشتر نفرات به خاطر تیپ ۲۸۸ زرهی سلیمان هاشمزهی نزاجا و مرکز آموزش ۰۸ ابراهیم نوری نزاجا و کوه نیمه فعال تفتان می‌شناسند. خاش شهری بلوچ نشین واقع در مرکز بلوچستان با آب و هوایی سرد و کوهستانی می‌باشد.

کارخانه بزرگ سیمان خاش قدیمی‌ترین کارخانه سیمان در جنوب شرق ایران است.[۱۱] کشاورزی در روستاهای پیرامون خاش در گذشته بیشتر توسط یزدی‌های مهاجر انجام می‌گرفت.

خاش در سال‌های پس از انقلاب اسلامی ۱۳۵۷ از مراکز مهم مهاجرپذیر شرق ایران شد بطوری که بر پایه سرشماری سال ۱۳۶۵ خورشیدی، شمار مهاجران شهر خاش بیش از یک‌ششم کل جمعیت شهر بود.[۱۲]

جمعیت‌شناسی[ویرایش]

جمعیت تاریخی
سالجمعیت±%
۱۳۵۵۸٬۲۳۶—    
۱۳۶۵۲۰٬۲۲۸۱۴۵٫۶٪+
۱۳۷۰۲۷٬۴۲۰۳۵٫۶٪+
۱۳۷۵۳۸٬۹۲۴۴۲٪+
۱۳۸۵۵۶٬۶۸۳۴۵٫۶٪+
۱۳۹۰۵۴٬۱۰۵۴٫۵٪−
۱۳۹۵۵۶٬۵۸۴۴٫۶٪+

بر پایه سرشماری عمومی نفوس و مسکن در سال ۱۳۹۵ جمعیت این مکان ۵۶٬۵۸۴ نفر (۱۴٬۳۸۴ خانوار) بوده‌است.[۱۳]

زبان و مذهب[ویرایش]

مردم شهرستان خاش به زبان‌های بلوچی (سرحدی و مکرانی) و فارسی تکلم می‌کنند. از جمعیت این شهر ۹۵٪ اهل‌سنت و ۵٪ اهل تشیع می‌باشند.[۱۴][۱۵]

آداب و رسوم[ویرایش]

زندگی قوم بلوچ آمیخته از عقاید و باورهایی است که رشته در سنتی دیرین دارند. کمتر می‌توان دید مراسم یا آئینی با موسیقی همراه نباشد. در موسیقی محلی آوازهایی مانند نازینک در مراسم عروسی و آواز نعت که مدح رسول مکرم اسلام استفاده قرار می‌گیرد. برخی از این مراسم‌ها و آئین‌ها عبارتند از:

- لیکو و زهیروک: آوازهایی هستند که در مرگ یا فراق بستگان خوانده می‌شود. زهیروک در بدو امر توسط زنان در حین کارهای روزمره خوانده می‌شود. امروزه لیکو و زهیروک (مودگ/موتک) توسط مردان و به همراهی قیچک (سرود/سروز) اجرا می‌شود.

- شعر: عبارت است از آوازی که مضمون آنرا داستانهای حماسی، عشقی، وقایع تاریخی، و پند و اندرز تشکیل می‌دهد. همانند درگیری قوم بلوچ با قشون انگلیس، جیندخان و داستان میرقنبر و چاکر و گوهرام.

در شهرستان خاش، لباس مردان متشکل از پیراهن دراز و یقه باز، شلوار گشاد، دستار (لنگ) و جلیقه (باسکت)، و بعضاً کلاه است لباس زنان هم پیراهن بلندی است که با سوزندوزی در قسمت‌های سرآستین، جیب (گپتان)، دم پا و سرسینه تزئین شده‌است.[۱۶][۱۷]

اقتصاد و زیرساخت‌ها[ویرایش]

زیرساخت[ویرایش]

شهر خاش میانه جاده ایرانشهر به زاهدان قرار داد و به شکل تاریخی به دلیل موقعیت استراتژیک شهر در میان استان، مرکز اداره سیاسی بلوچستان ایران در شرق بوده‌است.[۴] شهر خاش در مسیر خط لوله انتقال آب شیرین سازی شده دریا به شرق ایران قرار گرفته که آب مورد نیاز صنایع را تأمین می‌کند.[۱۸] همچنین آب شرب شهر از طریق سد کارواندر تأمین می‌شود.[۱۹]

صنایع[ویرایش]

مردم شهر عمدتاً در صنایع غذایی، کشاورزی در مناطق اطراف، صنایع معدنی (مخصوصا سیمان و سنگ آهن) و صنایع دستی و تجارت با پاکستان (و قاچاق سوخت) مشغول به کار هستند.

صنایع دستی خاش اوج هنر، ظرافت و فرهنگ مردم خاش را نشان می‌دهد. از جمله صنایع دستی مردم خاش می‌توان به سوزن دوزی، حصیر بافی، گلیم بافی، قالی بافی، پشتی و خورجین بافی، سکه و آیینه دوزی، پرده بافی، زرگری، سیاه چادر بافی، نمد مالی، منبت کاری، پارچه بافی، جواهر سازی، خامه، سیاه و پریوار دوزی، تولید ابزار آلات موسیقی و ساخت آویز دیواری از عمده هنرهای صنایع دستی در شهرستان خاش هستند.[۲۰]

آموزش[ویرایش]

در شهر خاش دانشگاه آزاد اسلامی واحد خاش قرار دارد.

همچنین در شهر خاش دانشکده صنعت و معدن خاش قرار دارد که زیرمجموعه دانشگاه سیستان و بلوچستان می‌باشد. این دانشکده فعالیت خود را در سال ۱۳۹۳ با آموزش رشته‌های مهندسی معدن، مهندسی کامپیوتر و مهندسی صنایع شروع کرد و هدف آن آموزش نیروی متخصص برای توسعه صنعتی و معدنی منطقه خاش است.[۲۱]

خدمات عمومی[ویرایش]

در شهر خاش بیمارستان مجهز امام خمینی، چندین کلینیک تخصصی پزشکی، دادگاه، مراکز متعدد پلیس و سایر نیروهای انتظامی، امنیتی و نظامی، تعداد زیادی مسجد کوچک و همچنین مسجد جامع خاش وجود دارد.

جاذبه‌های گردشگری[ویرایش]

نمایی از قلعه حیدرآباد

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. https://www.tabnak.ir/fa/tags/10792/1/خاش#:~:text=این%20شهر%20در%20محدوده%20سرحد، شاه%20به%20خاش%20تغییر%20یافته‌است. &text=واش%20نام%20قدیمی%20این%20شهر، معنی%20وش، %20شیرین%20وخوش%20است.
  2. https://www.irna.ir/news/85195185
  3. «معرفی شهرستانهای استان». پرتال استان سیستان و بلوچستان.
  4. ۴٫۰ ۴٫۱ ۴٫۲ «سایت شهرداری خاش». khashcity.ir. دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۰۲-۰۲.
  5. ۵٫۰ ۵٫۱ شاه%20به%20خاش%20تغییر%20یافته‌است. &text=واش%20نام%20قدیمی%20این%20شهر، خاش%3A%20خوش%20آب%20و%20هوا. «شهر خاش، نام تاریخی_خبرگزاری تابناک-» مقدار |نشانی= را بررسی کنید (کمک). www.irna.ir. دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۰۲-۰۲.
  6. https://bramsh.ir/. برمش https://bramsh.ir/تاریخ-بلوچستان-قبل-از-اسلام/. دریافت‌شده در ۲۶ نوامبر ۲۰۲۳. پارامتر |عنوان= یا |title= ناموجود یا خالی (کمک); پیوند خارجی در |وبگاه= وجود دارد (کمک)
  7. کتاب مردم بلوچستان، آیین‌ها، باورها و فرهنگ نوشتهٔ (دکتر) موسی محمود زهی.
  8. بزرگزاده، مصطفی (۲۰۲۰-۰۶-۰۶). «تاریخ بلوچستان قبل از اسلام». برمش. دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۰۲-۰۲.
  9. «تقسیمات کشوری استان هشتم کرمان و بلوچستان که». shiraz1400.ir. سایت خبری تحلیلی شیراز 1400.
  10. «تقسیمات کشوری ایران در عصر پهلوی سال 1316 و خاش مرکز بلوچستان در استان هشتم بود» (PDF).
  11. «خرید اینترنتی سیمان خاش به قیمت روز + ارسال سریع و ضمانت». www.khanehsiman.com. دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۰۲-۰۲.
  12. سالار بهزادی، عبدالرضا، سیستان در سال‌های ۱۳۰۷ تا ۱۳۱۷ قمری، تهران: مجموعهٔ انتشارات ادبی و تاریخی موقوفات دکتر محمود افشار یزدی (شمارهٔ ۴۵)، ۱۳۷۲ خورشیدی. ص۳۸۶.
  13. «نتایج سرشماری ایران در سال ۱۳۹۵». درگاه ملی آمار. بایگانی‌شده از اصلی (اکسل) در ۲۰ شهریور ۱۴۰۲.
  14. واقعاً جای بحث دارد: سازمان تبلیغات اسلامی بایگانی‌شده در ۱۹ اوت ۲۰۱۳ توسط Wayback Machine
  15. «تحلیل فرصت‌ها و تهدیدهای ژئوپولیتیکی قوم بلوچ ازدیدگاه نظریه‌ای» (PDF). دریافت‌شده در ۱۷ ژانویه ۲۰۲۲.
  16. «خاش». استانداری سیستان و بلوچستان. دریافت‌شده در ۳ ژانویه ۲۰۲۲.
  17. استانداری سیستان وبلوچستان
  18. «صفر تا صد انتقال آب عمان به شرق کشور/شریانی با تپش قلب چابهار». dana.ir. دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۰۲-۰۲.
  19. «آغاز لوله گذاری طرح انتقال آب کارواندر به خاش». www.irna.ir. دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۰۲-۰۲.
  20. «صنایع دستی خاش در لایه‌های زیرین تاریخ مدفون شده‌اند». خبرگزاری مهر | اخبار ایران و جهان | Mehr News Agency. ۲۰۰۸-۰۷-۲۶. دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۰۲-۰۲.
  21. «دانشگاه سیستان و بلوچستان > دانشکده‌ها > دانشکده صنعت و معدن خاش». www.usb.ac.ir. دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۰۲-۰۲.