حمل‌کننده ۲ تیامین

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
SLC19A3
معین‌کننده‌ها
نام‌های دیگرSLC19A3, BBGD, THMD2, THTR2, solute carrier family 19 member 3, thTr-2
شناسه‌های بیرونیOMIM: 606152 MGI: 1931307 HomoloGene: 23530 GeneCards: SLC19A3
هم‌ساخت‌شناسی
گونه‌هاانسانموش
Entrez
آنسامبل
یونی‌پروت
RefSeq (mRNA)

NM_001371411، NM_001371412، NM_001371413، NM_001371414، XM_047445927 NM_025243، NM_001371411، NM_001371412، NM_001371413، NM_001371414، XM_047445927

XM_006496579، XM_011238715، XM_011238716، XM_036154439، XM_036154441، XM_036154448 NM_030556، XM_006496579، XM_011238715، XM_011238716، XM_036154439، XM_036154441، XM_036154448

RefSeq (پروتئین)

XP_011510235، XP_016860519، XP_016860520، XP_016860521، XP_016860522، XP_016860523، NP_001358340، NP_001358341، NP_001358342، NP_001358343 NP_079519، XP_011510235، XP_016860519، XP_016860520، XP_016860521، XP_016860522، XP_016860523، NP_001358340، NP_001358341، NP_001358342، NP_001358343

XP_006496642، XP_011237017، XP_011237018، XP_036010332، XP_036010334، XP_036010341 NP_085033، XP_006496642، XP_011237017، XP_011237018، XP_036010332، XP_036010334، XP_036010341

موقعیت (UCSC)ن/مChr : 82.99 – 83.02 Mb
جستجوی PubMed[۲][۳]
ویکی‌داده
مشاهده/ویرایش انسانمشاهده/ویرایش موش

حمل‌کننده ۲ تیامین (انگلیسی: Thiamine transporter 2) یا به اختصار ThTr-2 یک پروتئین است که در انسان توسط ژن «SLC19A3» کُدگذاری می‌شود.[۴][۵][۶] وظیفهٔ این پروتئین حمل و انتقال ویتامین ب۱ است.

عملکرد[ویرایش]

این پروتئین حمل‌کنندهٔ تراغشایی، در سرتاسر بدن حضور دارد و حمل‌کننده تیامین است اما توانایی حمل فولات را ندارد.[۴]

داروی کلروکین، بازدارندهٔ فعالیت این پروتئین است.[۷]

اهمیت بالینی[ویرایش]

جهش در ژن «SLC19A3» سبب بروز «بیماری هسته‌های قاعده‌ای، پاسخ‌دهنده به بیوتین» (BBGD) می‌گردد که یک اختلال ژنتیکی اتوزومال مغلوب است که در کودکی تظاهر می‌یابد و سبب ایجاد تدریجی انسفالوپاتی، دیستونی، فلج چهاراندام و در صورت عدم درمان به‌موقع، مرگ می‌گردد. کودکان مبتلا به این بیماری، دچار نکروز سرِ هسته دم‌دار و هستهٔ پوتامن می‌گردند. تجویز دوز بالای بیوتین در مراحل اولیهٔ بیماری، علائم بیماری را از بین می‌برد، اما اگر درمان با تأخیر صورت بگیرد، فلج ناقص پاها، عقب‌ماندگی خفیف ذهنی و دیستونی به‌وجود خواهد آمد. باید توجه کرد که تجویز تیامین نقشی در درمان این بیماری ندارد. جالب آنکه بررسی‌های به‌عمل نتوانسته ثابت کند که این پروتئین در حمل بیوتین نقش دارد. جهش در ژن «SLC19A3» همچنین سبب ایجاد «انسفالوپاتی شبه ورنیکه» می‌شود.[۴]

منابع[ویرایش]

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ GRCm38: Ensembl release 89: ENSMUSG00000038496 - Ensembl, May 2017
  2. "Human PubMed Reference:". National Center for Biotechnology Information, U.S. National Library of Medicine.
  3. "Mouse PubMed Reference:". National Center for Biotechnology Information, U.S. National Library of Medicine.
  4. ۴٫۰ ۴٫۱ ۴٫۲ "Entrez Gene: solute carrier family 19".
  5. Eudy JD, Spiegelstein O, Barber RC, Wlodarczyk BJ, Talbot J, Finnell RH (December 2000). "Identification and characterization of the human and mouse SLC19A3 gene: a novel member of the reduced folate family of micronutrient transporter genes". Mol. Genet. Metab. 71 (4): 581–90. doi:10.1006/mgme.2000.3112. PMID 11136550.
  6. Zeng WQ, Al-Yamani E, Acierno JS, Slaugenhaupt S, Gillis T, MacDonald ME, Ozand PT, Gusella JF (July 2005). "Biotin-responsive basal ganglia disease maps to 2q36.3 and is due to mutations in SLC19A3". Am. J. Hum. Genet. 77 (1): 16–26. doi:10.1086/431216. PMC 1226189. PMID 15871139.
  7. Huang Z, Srinivasan S, Zhang J, Chen K, Li Y, Li W, Quiocho FA, Pan X (2012). "Discovering thiamine transporters as targets of chloroquine using a novel functional genomics strategy". PLOS Genet. 8 (11): e1003083. doi:10.1371/journal.pgen.1003083. PMC 3510038. PMID 23209439. open access publication - free to read

برای مطالعهٔ بیشتر[ویرایش]

پیوند به بیرون[ویرایش]