حسین امیرعبداللهیان
حسین امیر عبداللهیان | |
|---|---|
 | |
| وزیر امور خارجه | |
| آغاز به کار ۳ شهریور ۱۴۰۰ | |
| رئیس‌جمهور | سید ابراهیم رئیسی |
| پس از | محمدجواد ظریف |
| معاون امور عربی و آفریقایی وزارت امور خارجه | |
| مشغول به کار ۱۳۹۰ – ۳۰ خرداد ۱۳۹۵[۱] | |
| رئیس‌جمهور | محمود احمدینژادحسن روحانی |
| وزیر | علی‌اکبر صالحیمحمدجواد ظریف |
| پس از | محمدرضا باقری |
| پیش از | صادق‌حسین جابری انصاری |
| سفیر ایران در بحرین | |
| مشغول به کار ۳۰ مرداد ۱۳۸۶[۲] – ۱۳ شهریور ۱۳۸۹[۳] | |
| رئیس‌جمهور | محمود احمدی‌نژاد |
| پس از | محمد فرازمند |
| پیش از | مهدی آقاجعفری |
| اطلاعات شخصی | |
| زاده | ۱۳۴۳ (۵۷ ساله) دامغان، ایران |
| تحصیلات | دکترای روابط بین‌الملل |
| محل تحصیل | دانشکده روابط بینالمللدانشگاه تهران |
| هیئت دولت | دولت سیزدهم |
| دین | اسلام (شیعه) |
حسین امیرعبداللهیان (زاده ۱۳۴۳) دیپلمات ایرانی و وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی ایران در دولت سیزدهم است[۴][۵] که در گذشته دستیار ویژه رئیس مجلس شورای اسلامی و مدیرکل امور بین‌الملل مجلس شورای اسلامی از دوره ریاست علی لاریجانی تا دوره ریاست محمدباقر قالیباف بوده‌است. همچنین وی دبیرکل دبیرخانه دائمی کنفرانس بین‌المللی حمایت از انتفاضه فلسطین و مدیر مسئول فصلنامه گفتمان راهبردی فلسطین است.[۶][۷][۸][۹]
او در دوره وزارت علی‌اکبر صالحی به عنوان معاون وزیر خارجه منصوب گشت که در سه سال اول وزارت محمدجواد ظریف هم در این سمت ابقا شد. وی مشاور سیاسی ظریف و استاد دانشکده روابط بین‌الملل وزارت امور خارجه نیز بوده‌است. برکناری او از سمت معاونت عربی و آفریقایی وزارت امور خارجه و انتصابش به عنوان سفیر ایران در عمان، توسط محمدجواد ظریف با انتقاداتی از سمت جریان اصولگرا همراه بود که وی حاضر به پذیرش این سمت نشد.[۱۰]
زندگینامه[ویرایش]
حسین امیرعبداللهیان در سال ۱۳۴۳ در دامغان متولد شد. او در ۶–۷ سالگی پدرش را از دست داد و مسئولیت اداره زندگی آنها بر دوش مادر و برادر بزرگش افتاد. او در سال ۱۳۷۳ ازدواج کرد که حاصل ازدواج آنها یک دختر و پسر می‌باشد. در اوایل در منطقه هفده شهریور واقع در جنوب غربی تهران پایین‌تر از مهرآباد (متفاوت از هفده شهریور سمت شهداء) زندگی می‌کرده‌است.[۱۱][۱۲]
تحصیلات[ویرایش]
امیرعبداللهیان دارای مدرک کارشناسی روابط دیپلماتیک از دانشکده وزارت امور خارجه (۱۳۷۰)، کارشناسی ارشد روابط بین‌الملل از دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران (۱۳۷۵) و دکترای روابط بین‌الملل از دانشگاه تهران است.[۱۲]
ارتباط با قاسم سلیمانی[ویرایش]
وی به علت دو دهه مسئولیت در وزارت خارجه به‌خصوص در پست عربی و آفریقایی وزارت امور خارجه ایران ارتباط نزدیکی با قاسم سلیمانی داشت. زمانی که سلیمانی، فرمانده نیروی قدس می‌شود و عبداللهیان کارشناس عراق در وزارت خارجه بوده‌است. در جریان تحولات عراق در سال ۲۰۰۳ با سرنگونی صدام مسئول پرونده عراق در وزارت خارجه می‌شود. سلیمانی بعد از هماهنگی‌های کلان برای پیگیری امور مرتبط شخصاً با وی تماس می‌گیرد. عبداللهیان بعدها عنوان می‌کند که این روحیه سلیمانی او را شیفته خودش کرده‌است. وی در ملاقات با هیئت‌ها و مقامات اروپایی گفته بود که شما باید از جمهوری اسلامی و سلیمانی تشکر کنید زیرا سلیمانی به صلح و امنیت جهانی کمک کرده‌است. اگر جمهوری اسلامی نبود ایستگاه‌های مترو و مراکز تجمع شما در بروکسل و لندن و پاریس امنیت نداشت. وی معتقد است اگر سلیمانی نبود کشورهای بزرگ منطقه تجزیه می‌شدند.[۱۳]
مذاکره با آمریکا[ویرایش]
وی سال ۱۳۸۶ در نشست سه جانبه ایران-آمریکا-عراق که در بغداد برگزار شد سرپرست تیم مذاکره کننده ایرانی بود. این نشست با هدف تأمین امنیت عراق به درخواست آمریکایی‌ها که شرایط عراق را خطرناک خوانده بودند برگزار شده بود. سیدعلی خامنه ای نیز اجازه داده بود بخاطر شرایط عراق و درخواستی که دولت عراق کرده‌است، ایران فقط در موضوع عراق در این مذاکرات حضور پیدا کند. این مذاکرات پس از سه جلسه بدون نتیجه ناکام ماند. عبداللهیان بعدها دربارهٔ این مذاکرات گفته بود آمریکایی‌ها وقتی حرف منطقی را می‌شنیدند و پاسخ منطقی نداشتند، صحنه را خالی می‌کردند. در ابتدای مذاکرات آمریکایی فکر می‌کردند باید دستور جلسه را آنها تعیین کنند اما جمهوری اسلامی این اجازه را به آنها نداد و مقرر شد دستور جلسه با توافق طرفین تعیین شود.[۱۴][۱۵][۱۶]
وزارت امور خارجه[ویرایش]
پس از استعفای ضمنی محمدجواد ظریف، نام امیرعبداللهیان به عنوان یکی از گزینه‌های تصدی سمت وزارت که نزدیک به علی لاریجانی، رئیس مجلس وقت ایران بود توسط برخی از رسانه‌ها مطرح شد.[۱۷][۱۸]
وی در ۲۰ مرداد ۱۴۰۰ به عنوان وزیر امور خارجه پیشنهادی دولت سیزدهم توسط سید ابراهیم رئیسی به مجلس شورای اسلامی معرفی شد.[۱۹][۲۰]
و در ۳ شهریور ۱۴۰۰ با ۲۷۰ رای از مجلس شورای اسلامی رأی اعتماد گرفت.
مواضع سیاسی[ویرایش]
مواضع سیاسی امیرعبداللهیان پیش از آن که به جریان اصولگرا یا اصلاح‌طلب نزدیک باشد به مواضع سید علی خامنه‌ای تعلق دارد. برخی موضع‌گیری‌های او به‌شکلی است که از جبهه موسوم به جبهه مقاومت که به مجموعه حزب‌الله لبنان، سوریه و سایر جریانات همسو با جمهوری اسلامی ایران که در تضاد با اسرائیل قرار دارند، حمایت می‌کند.[۲۱][۲۲] در عین حال وی در مذاکرات هسته‌ای دوره ریاست جمهوری سید محمد خاتمی عضو کمیته سیاسی و امنیتی مذاکرات هسته‌ای بود و در سال ۱۳۸۶ عضو کمیته مذاکره ایران و آمریکا در بغداد بود و حتی مذاکره‌کننده در کمیته سیاسی این مذاکرات بوده‌است. او اولین مقام رسمی ایرانی است که پس از بازگشایی سفارت لندن در تهران در دور اول ریاست جمهوری حسن روحانی برای مذاکرات منطقه‌ای به لندن دعوت شد و با فیلیپ هموند وزیر خارجه وقت انگلیس دیدار کرد. وی مذاکرات مفصل منطقه‌ای با فدریکا موگرینی را در پرونده خود دارد و دیدارهای مفصلی با دبیرکل سازمان ملل متحد، بان کی‌مون و دبیرکل حزب‌الله لبنان، سید حسن نصرالله داشته‌است.
سوابق اجرایی[ویرایش]
- وزیر امور خارجه ایران (۱۴۰۰ تاکنون)
- دستیار ویژه رئیس مجلس و مدیرکل امور بین‌الملل مجلس شورای اسلامی (۱۳۹۵ تا ۱۴۰۰)
- مشاور وزیر امور خارجه (۱۳۹۵ تا ۱۴۰۰)
- معاون عربی و آفریقایی وزارت امور خارجه (۱۳۹۵ تا ۱۳۹۰) در دوره وزارت علی‌اکبر صالحی و محمدجواد ظریف
- مدیر کل خلیج فارس و خاورمیانه وزارت امور خارجه (۱۳۹۰ تا ۱۳۸۹)
- سفیر جمهوری اسلامی ایران در بحرین (۱۳۸۹ تا ۱۳۸۶)
- رئیس ستاد ویژه عراق در وزارت امور خارجه (۱۳۸۶ تا ۱۳۸۵)
- معاون مدیرکل خلیج فارس وزارت امور خارجه (۱۳۸۶ تا ۱۳۸۵)
- معاون دستیار ویژه وزیر امور خارجه در امور عراق (۱۳۸۵ تا ۱۳۸۲)
- معاون اداره اول سیاسی خلیج فارس وزارت امور خارجه (۱۳۸۲ تا ۱۳۸۰)
- کارشناس و معاون سفارت جمهوری اسلامی ایران در بغداد (۱۳۸۰ تا ۱۳۷۶)[۱۲]
| مناصب دیپلماتیک | ||
|---|---|---|
| پیشین: محمد فرازمند |
سفیر ایران در بحرین ۱۳۸۹–۱۳۸۶ |
پسین: مهدی آقاجعفری |
| پیشین: حسین شیخ‌الاسلام |
دبیرکل دبیرخانه کنفرانس بین‌المللی حمایت ازانتفاضه فلسطین اکنون–۱۳۹۵ |
در حال تصدی |
| مناصب سیاسی | ||
| بدون متصدی آخرین تصدی توسط: محمدرضا باقری
|
معاون عربی و آفریقا وزیر امور خارجه ۱۳۹۵–۱۳۹۰ |
پسین: صادق‌حسین جابری انصاری |
| پیشین: محمدجواد ظریف |
وزیر امور خارجه اکنون–۱۴۰۰ |
در حال تصدی |
| کرسی پارلمانی | ||
| پیشین: حسین شیخ‌الاسلام |
مدیرکل امور بین‌الملل مجلس شورای اسلامی ۱۴۰۰–۱۳۹۵ |
پسین: نامعلوم |
کتابشناسی[ویرایش]
- "صبح شام"-انتشارات سوره مهر- چاپ اول- مهر ماه ۱۳۹۹
- "ناکارآمدی طرح خاورمیانه بزرگ"-مرکز آموزش و پژوهش‌های بین‌المللی وزارت خارجه- چاپ چهارم- آذرماه ۱۳۹۷
- "دموکراسی متعارض ایالات متحده آمریکا در عراق جدید"-۱۳۸۶-تهران- انتشارات مدیا
- "استراتژی‌های دوگانه"-پاییز ۱۳۷۸- تهران-انتشارات بعثت[۱۲]
پانویس[ویرایش]
- ↑ لاری، سیما سادات (۲۰۱۶-۰۶-۱۹). «معاون عربی و آفریقایی وزارت امور خارجه ایران تغییر کرد». رادیو فردا. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۸-۲۶.
- ↑ «"عبداللهیان" سفیر ایران در بحرین شد». ایرنا. ۳۰ مرداد ۱۳۸۶.
- ↑ «سفیر جدید ایران در بحرین منصوب شد». پایگاه اطلاع‌رسانی دولت. ۱۳ شهریور ۱۳۸۹.
- ↑ «اعتماد حداکثری مجلس به کابینه آیت‌الله رئیسی/ 18 وزیر پیشنهادی از بهارستان رأی اعتماد گرفتند؛ باغ‌گلی رأی نیاورد». خبرگزاری فارس. ۲۰۲۱-۰۸-۲۵.
- ↑ «نتایج رأی اعتماد مجلس به کابینه رئیسی+ تعداد آراء موافق و مخالف». ایمنا. ۲۰۲۱-۰۸-۲۵.
- ↑ امیرعبداللهیان-مدیرکل-بین-الملل-مجلس-و-شیخ-الاسلام-مشاور-ظریف-شدند-...
- ↑ امیرعبداللهیان-مدیرکل-بین-الملل-مجلس-شیخ-الاسلام-مشاور-ظریف-شدند
- ↑ http://monitor.shafaqna.com/FA/IR/5460689
- ↑ «فصلنامه «گفتمان راهبردی فلسطین» منتشر شد». ایرنا. ۱۶ مهر ۱۳۹۷. دریافت‌شده در ۱۹ آذر ۱۳۹۹.
- ↑ «ماجرای کنار گذاشتن امیرعبداللهیان از معاونت وزارت خارجه». مشرق نیوز.
- ↑ «روایت امیر عبداللهیان از پیام سردار سلیمانی به ظریف دربارهٔ تحولات منطقه». خبرگزاری تسنیم. ۱۲ اسفند ۱۳۹۶.
- ↑ ۱۲٫۰ ۱۲٫۱ ۱۲٫۲ ۱۲٫۳ «زندگینامه دکتر حسین امیرعبداللهیان دبیرکل». دبیرخانه دائمی کنفرانس بین‌المللی حمایت از انتفاضه فلسطین. ۲۳ آبان ۱۳۹۵.
- ↑ «ناگفته‌هایی در مورد سپهبد شهید سلیمانی از زبان حسین امیرعبداللهیان». پایگاه اطلاع‌رسانی جماران. ۴ تیر ۱۳۹۹.
- ↑ «گزارش دور سوم گفت‌وگوهای ایران - آمریکا - عراق در بغداد». خبرگزاری ایسنا. ۱۵ مرداد ۱۳۸۶.
- ↑ «امیرعبداللهیان: گفت‌وگوها تداوم می‌یابد اتهامات آمریکا در چارچوب رسانه‌ای است آمریکا برای خروج از شرایط خطرناک عراق از ایران کمک خواست». خبرگزاری ایسنا. ۱۵ مرداد ۱۳۸۶.
- ↑ «مستند صوتی تجربه مذاکره». خامنه ای دات آی آر.
- ↑ هنوز حسن روحانی استعفای ظریف را نپذیرفته، اما در ناچاری باید یکی را به‌جای وی انتخاب کند.
- ↑ جانشین-ظریف-انتخاب-شده-است
- ↑ «رئیسی فهرست وزرای پیشنهادی دولت سیزدهم را به مجلس معرفی کرد+سوابق». خبرگزاری فارس. ۲۰۲۱-۰۸-۱۱. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۸-۲۵.
- ↑ «اختصاصی؛ آیت‌الله رئیسی لیست وزرای پیشنهادی را تقدیم مجلس کرد + اسامی و سوابق». خبرگزاری تسنیم. ۲۰۲۱-۰۸-۱۱. دریافت‌شده در ۲۰۲۱-۰۸-۲۵.
- ↑ منطق جمهوری اسلامی چگونه موجب شکست آمریکا در منطقه شد؟
- ↑ چرا در سوریه حرف از «گزینه آخر» است؟
- معاون عربی و آفریقا بایگانی‌شده در ۱۴ ژوئیه ۲۰۱۴ توسط Wayback Machine، سایت رسمی وزارت امور خارجه
- حسین امیر عبداللهیان کیست؟ باشگاه خبرنگاران جوان
- آشنایی با زندگینامه دکتر حسین امیرعبداللهیان تاریخانه
پیوند به بیرون[ویرایش]
 |
مجموعه‌ای از گفتاوردهای مربوط به حسین امیرعبداللهیان در ویکی‌گفتاورد موجود است. |
| مناصب دیپلماتیک | ||
|---|---|---|
| پیشین: محمد فرازمند |
سفیر ایران در بحرین ۱۳۸۹–۱۳۸۶ |
پسین: مهدی آقاجعفری |
| پیشین: حسین شیخ‌الاسلام |
دبیرکل دبیرخانه کنفرانس بین‌المللی حمایت ازانتفاضه فلسطین اکنون–۱۳۹۵ |
در حال تصدی |
| مناصب سیاسی | ||
| بدون متصدی آخرین تصدی توسط: محمدرضا باقری
|
معاون عربی و آفریقا وزیر امور خارجه ۱۳۹۵–۱۳۹۰ |
پسین: صادق‌حسین جابری انصاری |
| پیشین: محمدجواد ظریف |
وزیر امور خارجه اکنون–۱۴۰۰ |
در حال تصدی |
| کرسی پارلمانی | ||
| پیشین: حسین شیخ‌الاسلام |
مدیرکل امور بین‌الملل مجلس شورای اسلامی اکنون–۱۳۹۵ |
در حال تصدی |
.jpg)
- استادان دانشکده روابط بین‌الملل وزارت امور خارجه
- اعضای هیئت دولت سید ابراهیم رئیسی
- افراد زنده
- اهالی دامغان
- دانشآموختگان دانشکده روابط بین‌الملل وزارت امور خارجه
- دانشآموختگان دانشگاه تهران
- دانشآموختگان علوم سیاسی
- دیپلماتهای اهل ایران
- زادگان ۱۳۴۳
- زادگان ۱۹۶۴ (میلادی)
- سفیران ایران در بحرین
- معاونان وزیر امور خارجه ایران