حزب پاکاتان هاراپان
ائتلاف امید پاکاتان هاراپان | |
|---|---|
 | |
| نام مالایی | پاکاتان هاراپان ڤاکتن هارڤن |
| نام چینی | 希望聯盟 希望联盟 Xīwàng liánméng |
| نام تامیلی | நம்பிக்கை கூட்டணி |
| کوته‌نوشت | پی اچ |
| رئیس | وان عزیزه وان اسماعیل |
| رئیس | انور ابراهیم |
| نائب رئیس | |
| بنیان‌گذاری | ۲۲ سپتامبر ۲۰۱۵ |
| قانونی‌شده | ۱۶ مه ۲۰۱۸[۱] |
| پیشین | پاکاتان راکیات |
| ستاد | A-1-09 مرچانت اسکوئر جالان تروپیکانا سلاتان ۱ ۴۷۴۱۰ پتالینگ جایا (دبیرخانه پی اچ و حزب عدالت مردم) کوالا لامپور (حزب حرکت دموکرات مالزی و حزب اعتماد ملی مالزی) پنامپانگ (یو پی کی اُ) |
| روزنامه | مطبوعات
|
| شاخه دانشجویی | جنبش دانشجویی پاکاتان هاراپان |
| شاخه جوانان | جنبش جوانان پاکاتان هاراپان[۲][۳] |
| شاخه زنان | جنبش زنان پاکاتان هاراپان[۴] |
| مرام سیاسی | اکثریت |
| طیف سیاسی | میانه‌گرایی به چپ میانه |
| رنگ رسمی | سرخ و سفید |
| دوان نگارا | ۱۳ از ۷۰ |
| دوان راکیات | ۸۲ از ۲۲۲ |
| مجلس قانون گذاری ایالتی | ۱۹۸ از ۶۰۷ |
| وزیر اعظم ایالت | ۳ از ۱۳ |
| |
| وبگاه | |
ائتلاف امید (مالایی: Pakatan Harapan) یک ائتلاف سیاسی مالزی است که متشکل از احزاب چپ میانه و راست میانه است که در سال ۲۰۱۵، برای جانشینی ائتلاف پاکاتان راکیات شکل گرفت. بعد از برنده شدن در انتخابات سراسری مالزی در سال ۲۰۱۸، تا فوریه ۲۰۲۰، به مدت ۲۲ ماه در سطح فدرال، ائتلاف حاکم بود تا اینکه در پی بحران سیاسی مالزی در سال ۲۰۲۰ قدرت را از دست داد. این ائتلاف، در انتخابات سال ۲۰۱۸ دولت ائتلاف باریسان ناسیونال را کنار زد، و به حکمرانی ۶۰ ساله‌اش از زمان استقلال (با در نظر گرفتن حزب سلف آن، حزب اتحاد) خاتمه داد.
در حال حاضر با در اختیار داشتن ۸۲ کرسی در دوان راکیات، بزرگ‌ترین ائتلاف را تشکیل داده‌است. در سطح ایالتی در ۷ ایالت پنانگ، سلانگور، نگاری سمبیلان، پراک، پاهانگ، ملاکا و صباح از ۱۳ ایالت کشور، ائتلاف حاکم است. هم چنین دو سوم اکثریت مجلس قانونگذاری ایالتی در پنانگ و سلانگور را در اختیار دارد. این ائتلاف هم چنین دوسوم اکثریت در مجلس قانونگذاری ایالتی پنانگ و سلانگوررا در اختیار دارد.
ائتلاف متشکل از حزب حرکت دموکرات، حزب عدالت مردم، حزب اعتماد ملی و سازمان متحد پیشرفت خواه کالیبانو است. متحدان اصلی آن، اتحاد دموکراتیک متحد مالزی است.
بعد از استعفای صاحب مقام و نخست‌وزیر مالزی، مهاتیر محمد در فوریه ۲۰۲۰، درست بعد از ۲۲ ماه صاحب مسئولیت (در قیاس با ۲۲ سال نخست‌وزیری همراه با یو ام ان اّ)، و حزب بومی تباران متحد مالزی همراه با ۱۱ نماینده مجلس از حزب عدالت مردم که از ائتلاف خارج شدند، ائتلاف اکثریت را در پارلمان از دست داد و از قدرت ساقط شد.[۵][۶][۷]
پانویس
[ویرایش]- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Pakatan Harapan». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۸ اکتبر ۲۰۲۲.
منابع
[ویرایش]- ↑ Yimie Yong (17 May 2018). "It's official! Pakatan gets its certificate of registration from RoS". The Star. Archived from the original on 18 June 2018. Retrieved 23 June 2018.
- ↑ Masriwanie Muhamading (12 May 2017). "Pakatan Harapan youth wings' economic model targeting 1mil jobs for youth". Astro Awani. Archived from the original on 12 May 2017. Retrieved 12 May 2017.
- ↑ "Senarai penuh Majlis Pimpinan Pemuda Pakatan Harapan" (به مالایی). Astro Awani. 31 October 2017. Archived from the original on 31 October 2017. Retrieved 31 October 2017.
- ↑ "Wanita Pakatan pledges to raise women in politics, economy, social welfare". The Malaysian Insight. 11 October 2017. Archived from the original on 13 June 2018. Retrieved 11 October 2017.
- ↑ "Malaysia's Mahathir submits resignation, 'quits' his party". Al Jazeera. 24 February 2020. Archived from the original on 24 February 2020. Retrieved 24 February 2020.
- ↑ Teoh, Shannon (24 February 2020). "Mahathir resigns as Malaysian Prime Minister, PH loses majority after MPs leave". The Straits Times. Archived from the original on 24 February 2020. Retrieved 24 February 2020.
- ↑ Regan, Helen (24 February 2020). "Malaysia's Prime Minister Mahathir Mohamad resigns". CNN. Archived from the original on 24 February 2020. Retrieved 24 February 2020.
پیوند به بیرون
[ویرایش]