حد تولمن–اوپنهایمر–ولکوف
حد تولمن-اوپنهایمر-ولکوف (انگلیسی: Tolman–Oppenheimer–Volkoff limit) که بنام (حد TOV) نیز شناخته می‌شود حد بالایی ممکن رسیدن جرم در مورد ستارگان نوترونی سرد و بدون چرخش است که مشابه حد چاندراسخار برای ستارگان کوتوله سفید است.
کار نظری در این مورد در سال ۱۹۹۶ این حد را در حدود ۱٫۵ تا ۳٫۰ جرم خورشیدی قرار داد،[۱] که مربوط به جرم اولیه ۱۵ تا ۲۰ جرم خورشیدی است. کارهای بیشتر در همان سال محدودهٔ دقیق‌تری؛ از ۲٫۲ تا ۲٫۹ جرم خورشیدی، را ارائه داد.[۲]
مشاهدات جی‌دبلیو ۱۷۰۸۱۷، اولین رویداد موج گرانشی ناشی از ادغام ستارگان نوترونی (که تصور می‌شود در عرض چند ثانیه پس از ادغام به یک سیاه‌چاله سقوط کرده‌اند[۳])، این حد را نزدیک به 2.17M☉ (خورشیدی) قرار داد.
جستارهای وابسته[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- ↑ Bombaci, I. (1996). "The Maximum Mass of a Neutron Star". Astronomy and Astrophysics. 305: 871–877. Bibcode:1996A&A...305..871B.
- ↑ Kalogera, V; Baym, G (11 August 1996). "The Maximum Mass of a Neutron Star". The Astrophysical Journal. 470: L61–L64. arXiv:astro-ph/9608059v1. Bibcode:1996ApJ...470L..61K. doi:10.1086/310296. S2CID 119085893.
- ↑ Pooley, D.; Kumar, P.; Wheeler, J. C.; Grossan, B. (2018-05-31). "GW170817 Most Likely Made a Black Hole". The Astrophysical Journal. 859 (2): L23. arXiv:1712.03240. Bibcode:2018ApJ...859L..23P. doi:10.3847/2041-8213/aac3d6. S2CID 53379493.
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Tolman–Oppenheimer–Volkoff limit». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۳ مه ۲۰۲۲.
 | این یک مقالهٔ خرد است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |