حجاب‌هراسی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
حجاب مسلمین(تصویر سمت راست پوشیه یا روبند هم اضافه شده است)

حجاب‌هراسی نوعی تبعیض مذهبی و فرهنگی علیه زنان مسلمان محجبه است. این تبعیض در اماکن عمومی، کار و تحصیل، نمودهایی داشته‌است.

تحلیل و بررسی[ویرایش]

حجاب‌هراسی اصطلاحی است که به تبعیض علیه حجاب اسلامی زنان از جمله حجاب، چادر، نقاب و برقع اطلاق می‌شود. فی‌الواقع، این فوبیا نوعی خاص از اسلام‌هراسی،[۱][۲] یا به عبارت ساده‌تر «خصومت با حجاب» در نظر گرفته می‌شود.[۳] این اصطلاح به گفتمان مبتنی بر بازنمایی استعماری از زنان مسلمان به عنوان قربانیانی که توسط فرهنگ‌های زن‌ستیز در محافل دانشگاهی سرکوب شده‌اند، اطلاق می‌شود.[۴]

به گزارش روزنامه گازته، حجاب‌هراسی در فرانسه یک پدیده ملی است و گواهش هم ماجرای روسری در سال ۱۹۸۹ است. (به فرانسوی: l'affaire du foulard‎). به گفته آیهان کایا{، در فرانسه اسلام هراسی با حجاب هراسی آمیخته شده‌است. حمزه در مقاله‌ای در سال ۲۰۱۲ معتقد است که «حجاب‌هراسی» جنبه‌های جنسیتی اسلام‌هراسی در بر می‌گیرد که در آن زنان مسلمان، بار عمده حملات ضداسلامی را متحمل می‌شوند. : 25 

وینسنت گیسر، دانشمند علوم سیاسی، استدلال می‌کند که حجاب هراسی پس از حملات یازده سپتامبر گسترش بیشتری یافت، همان‌طور که تعداد قوانین تنظیم و محدودکننده حجاب در اماکن عمومی و ادارات دولتی نشان می‌دهد. یک مطالعه نشان داد که دختران مسلمان در لندن هنگام استفاده از حجاب در خارج از جوامع نزدیک خود، تبعیض و فشار اجتماعی را برای عدم رعایت حجاب احساس می‌کردند. علاوه بر این، بر اساس ای‌سی‌ال‌او، ۶۹ درصد از زنانی که حجاب داشتند، حداقل یک مورد تبعیض را گزارش کردند، در حالی که ۲۹ درصد از زنانی که حجاب نداشتند گزارش مشابهی کرده‌اند.[۵]

آشکارسازی‌ها[ویرایش]

محل‌های کار[ویرایش]

دیوان دادگستری اروپا[ویرایش]

دادگاه عالی اتحادیه اروپا، دادگاهی که وظیفه دادگستری را در اروپا را برعهده دارد، در ۱۴ مارس ۲۰۱۷ [الف] به کارفرمایان اجازه داد «کارمندان را از پوشیدن نمادهای مذهبی قابل مشاهده»[۶] مانند حجاب منع کنند. این تصمیم به دلیل پنهان کردن آنچه مسلمانان به عنوان «حمله مستقیم به زنان با حجاب در محل کار» توصیف کردند مورد انتقاد قرار گرفت. در نتیجه، تا سال ۲۰۱۷، دو زن از فرانسه و بلژیک به دلیل امتناع از برداشتن حجاب از کار اخراج شدند. سمیرا آچبیتا، یک زن بلژیکی، در نتیجه حکم دادگاه از کار در شرکت خود (G4S) اخراج شد.[۶] OpenDemocracy استدلال می‌کرد که این حکم ظاهراً مبتنی برخاست کارفرما «برای نشان دادن موضع بی‌طرفی» است و از این رو حکم دادگاه عادی‌سازی حجاب‌هراسی است.[۷]

مکان‌های عمومی[ویرایش]

مواردی وجود دارد که پوشش مسلمانان در اماکن عمومی ممنوع شده‌است. استفاده از برقع طبق قوانین محلی در اسپانیا در سال ۲۰۱۰ ممنوع اعلام شد، هر چند این قوانین شروع به توسط دیوان عالی اسپانیا در دگرگون شود 2013.[۸] به‌طور مشابه، در سال ۲۰۱۶، شورای دولتی فرانسه ممنوعیت بورکینی توسط بیش از ۳۰ شهرداری فرانسه را به عنوان اسلام هراسی لغو کرد.[۹] ممنوعیت پوشش سر توسط فیفا در سال‌های ۲۰۱۱–۲۰۱۴ نمونه ای از حجاب هراسی است.[۱] در سال ۲۰۱۸، اتریش پوشش تمام صورت را به منظور محدود کردن دید اسلام ارتدکس ممنوع کرد. این مورد توسط پلیس مورد انتقاد قرار گرفت که در موقعیتی قرار گرفتند که از مردم به دلیل پوشیدن ماسک دود و اسکی متهم شوند. فرانسه و بلژیک از سال ۲۰۱۱ ممنوعیت مشابهی را وضع کرده‌اند. در سال ۲۰۱۵، یک ممنوعیت جزئی در هلند معرفی شد و پارلمان آلمان پوشش صورت هنگام رانندگی را در سپتامبر ۲۰۱۷ ممنوع کرد.[۱۰] حجابوفوبیا بر صنعت مهمان نوازی در مالزی نیز تأثیر می‌گذارد. هتل‌ها معتقدند کارمندانی که روسری می‌پوشند کمتر حرفه ای به نظر می‌رسند؛ بنابراین باعث اجرای سیاست‌های اسلام هراسانه می‌شود.[۱۱] در ۱۶ فوریه ۲۰۲۱، مجلس ملی فرانسه به لایحه «ضد جدایی طلبی» رای داد که هدف آن تقویت سیستم سکولار در فرانسه از طریق ممنوعیت پوشیدن حجاب برای زنان زیر ۱۸ سال در اماکن عمومی است. در پاسخ، #handsoffmyjab در سراسر پلتفرم‌های رسانه‌های اجتماعی منتشر شده‌است.[۱۲]

منابع[ویرایش]

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ Manal, Hamzaeh (1 July 2017). "FIFA's double hijabophobia: A colonialist and Islamist alliance racializing Muslim women soccer players". Women's Studies International Forum. 63: 11–16. doi:10.1016/j.wsif.2017.06.003. ISSN 0277-5395.
  2. MOHAMED-SALIH, Veronica. "Stereotypes regarding Muslim men and Muslim women on the Romanian Internet: a qualitative comparative analysis for 2004-2009 and 2010-2015" (PDF). Journal of Gender and Feminist Studies (4). Archived from the original (PDF) on 22 April 2018. Retrieved 4 September 2018.
  3. Shebaya, Halim (15 March 2017). "The European Court Has Normalized Hijabophobia". Huffington Post. Retrieved 4 September 2018.
  4. خطای یادکرد: خطای یادکرد:برچسب <ref>‎ غیرمجاز؛ متنی برای یادکردهای با نام Hamzeh وارد نشده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.).
  5. "ACLU".
  6. ۶٫۰ ۶٫۱ "Employers allowed to ban the hijab: EU court". www.aljazeera.com. Retrieved 12 October 2018. Employers are entitled to ban staff from wearing visible religious symbols, the European Union's top law court ruled on Tuesday, a decision Muslims said was a direct attack on women wearing hijabs at work.
  7. "The European Court has normalized 'Hijabophobia'". openDemocracy. Retrieved 2020-01-29.
  8. Ferschtman, Maxim; de la Serna, Cristina (22 March 2013). "Case Watch: Spanish Supreme Court Repeals City Burqa Ban". Case Watch. Open Society Foundations. Retrieved 13 October 2018.
  9. Bittermann, Jim; McKenzie, sheena; Shoichet, Catherine E. (26 August 2016). "French court suspends burkini ban". CNN. Turner Broadcasting System, Inc. Retrieved 13 October 2018.
  10. Oltermann, Philip (27 March 2018). "Austrian full-face veil ban condemned as a failure by police". The Guardian. Retrieved 10 September 2018.
  11. Finieli, Salsabilla Terra; Hasan, Rusni; Zain, Nor Razinah Mohd (2018-12-20). "Hijabophobia: A Closed Eye Challenge towards Muslim Friendly Hospitality Services in Malaysia". Malaysian Journal of Syariah and Law. 6 (3): 1–9. ISSN 2590-4396. Archived from the original on 4 September 2019. Retrieved 4 April 2023.
  12. "'Law against Islam': French vote in favour of hijab ban condemned". Aljazeera. Retrieved Apr 19. {{cite web}}: Check date values in: |accessdate= (help)


خطای یادکرد: خطای یادکرد: برچسب <ref> برای گروهی به نام «persian-alpha» وجود دارد، اما برچسب <references group="persian-alpha"/> متناظر پیدا نشد. ().