حادثه موکدن
| حادثه موکدن Manchurian Incident |
|||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| بخشی از حمله ژاپن به منچوری | |||||||
 سربازان ژاپنی به شنیانگ در طی حادثه موکدن وارد می‌شوند |
|||||||
|
|||||||
| طرفین درگیر | |||||||
 National Revolutionary Army، جمهوری خلق چین
|  ارتش سلطنتی ژاپن، امپراتوری ژاپن
|
||||||
| فرماندهان و رهبران | |||||||
 Zhang Xueliang, Ma Zhanshan, Feng Zhanhai
|  Shigeru Honjō, Jirō Minami
|
||||||
| قوا | |||||||
| ۱۶۰٬۰۰۰ | ۳۰٬۰۰۰– ۶۶٬۰۰۰ | ||||||
| تلفات | |||||||
| ? | ? | ||||||
حادثه موکدن یا حادثه منچوری به حادثهٔ انفجار قسمتی از خطوط آهن در منچوری در ۱۸ سپتامبر ۱۹۳۱ میلادی گفته می‌شود. این حادثه بهانهٔ حمله ژاپن به منچوری قرار گرفت.[۱][۲][۳]
در ۱۸ سپتامبر ، ۱۹۳۱، مقدار کمی دینامیت توسط ستوان ژاپنی کاواموتو سوئه‌موری منفجر شد.[۴] این انفجار نزدیک به یک خط راه‌آهن متعلق به امپراتوری ژاپن، به نام راه‌آهن جنوب منچوری در نزدیکی موکدن (در حال حاضر شنیانگ) بود. [۵] اگر چه این انفجار به حدی ضعیف بود که حتی موفق به از بین بردن خطوط راه‌آهن نشد و چند دقیقه بعد قطار از این محل رد شد، اما ارتش سلطنتی ژاپن، جمهوری خلق چین (۱۹۴۹–۱۹۱۲) را به عنوان عامل انفجار متهم کرد. ژاپن سپس به عنوان تلافی این انفجار، به یک حملهٔ کامل که منجر به اشغال منچوری شد دست زد و ۶ ماه بعد دولت دست‌نشانده خود بنام مانچوکوئو را در منچوری تأسیس کرد و بر سر کار آورد. خدعهٔ ژاپن برای به دست آوردن بهانه برای شروع جنگ به زودی به اطلاع جامعه بین‌المللی رسید، ژاپن به انزوای دیپلماتیک کشانده شد و به میل خود در مارس سال ۱۹۳۳ از جامعه ملل خارج شد. [۶]
جستارهای وابسته[ویرایش]
پانویس[ویرایش]
- ↑ The Cambridge History of Japan: The twentieth century, p. 294, Peter Duus,John Whitney Hall, Cambridge University Press: 1989 ISBN: 978-0-521-22357-7
- ↑ An instinct for war: scenes from the battlefields of history, p. 315, Roger J. Spiller, ISBN: 978-0-674-01941-6; Harvard University Press
- ↑ Concise dictionary of modern Japanese history, p. 120, Janet Hunter, University of California Press: 1984, ISBN: 978-0-520-04557-6
- ↑ The Cambridge History of Japan: The twentieth century, p. 294, Peter Duus, John Whitney Hall, Cambridge University Press: 1989. ISBN: 978-0-521-22357-7
- ↑ Fenby, Jonathan. Chiang Kai-shek: China's Generalissimo and the Nation He Lost. Carroll & Graf: 2003, p. 202
- ↑ Encyclopedia of war crimes and genocide, p. 128, Leslie Alan Horvitz & Christopher Catherwood, Facts on File (2011); ISBN: 978-0-8160-8083-0
پیوند به بیرون[ویرایش]
 |
این یک مقالهٔ خرد نظامی پیرامون جنگ است. با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |
